"Me duaj vetem pak"

1

Degjoi zhurmen e portes te mbyllej e njekohesisht u mbyllen e syte e saj.Rripat e cantes qe kishte hedhur ne kurriz i mbante shtrenguar me dore . Ajo ishte 18 vjec.
U kthye serisht nga institucioni ku kishte qendruar per 18 vite .
Veshtroi per here te fundit jetimoren ne te cilen ishte rritur.
Mori fryme thelle dhe futi njeren dore ne xhepin e xhaketes qe mbante veshur.
Ishte e vetme me 100 lira  ne xhep dhe me canten e shpines ku kishte disa rroba te dhuruara, si dhe disa sende te cilat e kishin shoqeruar keto vite.
Me hapa te ngadalte pershkoi trotuarin e rruges derisa doli ne autostrade.
Njeri nuk kishte , ishte vetem ajo ne gjithe ate vend te madh .
Si do ja bente? 

Amantia's POV

Isha gati ne te qare , me vinte keq per veten . Pse mos te kisha dhe une nje familje si gjithe te tjeret, por isha nje vajze jetime.
Ne momentin qe drejtoresha me gjeti tek dera e jetimores , e futur ne nje kosh ngjyre roze me disa arusha rrethuar , me sa me ka treguar znj. Neslihan , flija e qete , ne dore kisha te lidhur nje rrip te vogel me nje shenim , aty ishe emri im . Amantia, ajo bashke me gjithe stafin u kujdes per mua si dhe per 1000 femij te tjere.
Znj. Neslihan kerkoi shume per mua dhe per familjen time , por nuk gjeti asnje informacion. Por gjeti vetem se Amantia ishte nje qytet i vjeter i shtetit Shqiptar.
Me thene te drejten nuk e dija tamam ku ishte ky vend por me pas nga shkolla mesova se ndodhej ne gad. Ballkanit.

Duke sjelle mendime neper mend Amantia vazhdoi te ecte e perhumbur neper rruge , here kthente koken neper vitrinat e dyqaneve , por per nje cast ndaloi.
Njeri prej atyre lokaleve , ne pamje te pare dukej si kafene a dicka e tille kishte nevoje per nje kamariere.

Ne fytyre ju krijua nje buzeqeshje dhe menjehere koka e saj nisi te perpunonte ide.

"-Po sikur te me pranojne dhe ti kerkoj paradhenie?" Shkreptiu e vetmja ide qe ju duk gjeniale.

Kjo do te me ndihmoje sadopak . Mendoi e pa u menduar me shume e gjeti veten brenda ne lokal.

Ambienti ishte i rende , menjehere filloi te kollitej , siper kokave te djemve qe kishin mbushur lokalin dukej tymi i duhanit si shtellunga reje.

"-He zonjushe." U degjua nje ze mashkulli e ajo anoi koken ta shihte.

"-Me falni , erdha ketu sepse pashe njoftimin tek dera ".  Tha me te shpejte ajo e tjetri shtrengoi nofullen.

"-Si quheni "? E pyeti ai.

"-Amantia". Tha ajo.

"-Seriozisht e do kete pune ne kete lokal?" Hodhi pyetjen ai e tjetra tundi koken ne shenje pohimi.

"-Shiko e di besoj qe ky eshte nje nga lokalet me te famshem te Stambollit.

"-Ehh pak".

"-Po te pyes dhe njehere deshiron vertet?"

"-Po kam shume nevoje per kete pune , s'ka asgje te keqe. "

"-Mire pra me ndiq ."

Ajo beri si tha ai , e ndoqi pas dhe pasi te dy hyne ne nje zyre te vogel ndaluan.

"-Tani , une jam Merti , gezohem qe te njoha Amantia". Pohoi ai dhe ajo buzeqeshi.

"-Lokali hapet ne 06:00 , duhet te jesh ngritur  , te kesh zbritur karriget , te kesh pastruar tavolinat , te kesh thare filxhanet ne avullore si dhe te vesh per vende , kafet sheqeret , pijet e ndryshme , cajin etj.

"-Po rroga?" E pyeti menjehere ajo e tjetri harkoi njerin cep te buzes.

"-600 lira ne muaj."

"-Waw sa shume ," zgurdulloi syte ajo.

"-Po kjo eshte rroga mujore , pastaj per sa i perket bakshisheve kjo eshte pune tjeter.
Sic po thoja cdo mengjes do besh ato qe thash pak me pare , gjithashtu kur te vijne klientet do i marresh porosine dhe do vazhdosh me punen.
Per veshjen , do mbash veshur nje bluze te bardhe te trashe dhe per poshte fund te zi deri tek gjuri me geta te zeza. Ne rregull?

"-Fund?, nuk mund te mbaj veshur pantallona dhe bluze?" Pyeti.

"-Jo sepse kete veshje e kemi ne djemte," pohoi ai dhe u rrotullua qe ajo te shihte veshjen qe ai mbante veshur.

"-Epo mire ". Tha disi ne siklet .

Merti ju drejtua sirtarit dhe mori nje formular e ja zgjati Amantias.

"-Plotesoje ".

E mori formularin dhe nisi ta plotesonte . Ndersa tek familja... aty ndaloi , rrotulloi disa here syte ne toke duke mos ditur se cfare te bente e me pas i hoqi nje vije e hodhi firmen.

                                   Amantia

                                         Mert