"Me duaj vetem pak"

3

...ajo nje pjese te mire te fajit .

"-Eja me mua ne zyren time ". Urdheroi ai .

Eraji shkoi para ,ndersa Amantia kthehu koken nga Songyli e cila ja beri me shenje te qetesohej .

Isha e trembur nga fjalet e Shejmes se mos ai me bente ndonje gje , hezitontoja te hyja ne zyre aty ku ishte ai djale shtatlarte me muskuj qe depertonin nga rrobat e tij . Hezitoja te perballesha edhe njehere me fytyren e tij te eger si te ujkut , kisha frike te shihja dhe nje here syte e tij te smeraldte dhe te degjoja per 2 sekonda zerin e tij burreror.

Por cfare te beja isha e detyruar , ne momentin qe firmosa kontraten , Merti me tha se kjo pune s'kishte me kthim , do punoja dhe nuk do kerkoja asnjehere doreheqje , nese e beja ky i ashtuquajturi Eray , do ma hiqte vijen .

Ne fillim u pendova qe e bera por ja qe duhej ta beja , isha e vetme ne kete qytet te mallkuar ku shumica e njerezve jane perfitues njesoj si ajo shtriga e Shejmas.

Hapa deren e hyra ne dhome .

Ai ishte ulur ne karrige dhe mesa dukej po me priste pasi s'po bente asgje , thjesht ishte me trup nga dera.

"-Ulu ", foli rrepte ai dhe ashtu bera , u ula perball tij .

"-Cfare dreqin po benit aty jashte ?" Hyri direkt ne teme ai dhe mu duk sikur pata dicka te rende ne stomak qe po me zinte frymen.

"-Te betohem ajo fliste percart ". Thash me te shpejte fjalet e para qe me erdhen ne mendje e ai rrotulloi syte.

"-Flisje me shume vetbesim aty jashte e di apo jo ?" Pohoi dhe harkoi njerin cep te buzes .

"-A mund te iki tani "? Thash gati ne te qare e ai ja plasi te qeshures.

"-Jo nuk do shkosh asgjekundi , do rrish ketu me mua ". Tha e u ngrit ne kembe .

E ndoqa me sy , ai u afrua tek dera dhe e mbylli , me pas e kyci dhe celesin , celesin e futi ne xhepin e pantallonave.

Lotet me rrodhen neper fytyre , zemra me rrihte forte , ai , ai kishte dicka ne mendje .

E kuptova , trupi me dridhej i gjithi , po cmendesha nga ajo situate , ku dreqin kisha perfunduar , me mire te qendroja e vetme diku ne nje shkalle dhe ketu mos te kisha ardhur kurre.

Eray iu afrua dhe e shembi ne mur , frymemarrja e tij i binte ne fytyre , e ndjente ate tek dridhej nga frika .

Buzeqeshjen nuk e kishe hequr per asnje cast nga fytyra e tij perfekte pa asnje defekt , buzet e fryra ishin harkuar ne njerin cep ndersa syte ngjyre blu te smeraldte kishin filluar te leshonin shkendija , disa baluke i binin ne fytyre dhe e benin akoma me joshes , por ce do qe ajo as qe e vinte re kete gje , fakti qe ai mund ti bente cdo gje aty pa e marr vesh njeri e tmerronte.

Njeren dore e kaloi pergjate shpines se saj , ndersa tjetren e vendosi tek kraharori i saj per ta penguar te levizte.

"-Ti tani , ne kete moment je bere pjese e jetes se ERAY DEMIRKAN , okay , prandaj kur te te kerkoj te vish menjehere.

"-Ti bastard i ndyre. I tha ne fytyre e ai aty nuk duroi dot me e kapi prej fyti .

Ajo perpelitej per te shpetuar por atij nuk i shpetonte dot , dora e tij e kishte zaptuar gryken e saj .

Nuk po merrte me fryme , rruget e frymemarrjes ishin te bllokuara nga dora e tij , nuk levizi me , syte ju mbyllen dhe me pas erresire.

Ajo plasi ne toke ndersa ai qendroi ne kembe duke veshtruar trupin e vajzes.

Eray POV

Ajo ra ne toke , vdiq mendova , i mora jeten nje vajze te pafajshme .

Ne ate moment degjova zerin e Mertit tek me therriste , ju drejtova deres me hapa te ngadalte dhe e hapa . Ai hyri brenda , por kur pa trupin e Amantias ne dysheme hapi syte nga habia dhe me veshtroi per pak caste.

"-Cfare ke bere?" Bertiti dhe ju afrua vajzes , une nuk fola , u ndjeva keq qe e vrava , ajo ishte vetem 18 vjece , kishte gjithe ate jete perpara.

Kete e mora vesh kur po lexoja formularin e saj por pasi degjova shamaten e tyre dola dhe nuk e perfundova te gjithen .

Merti e mori ne krahe dhe u largua .

Ne zyre hyri Songyli .

"-Cfare bere Erai" , tha ajo dhe me veshtroi me perbuzje .

A e di qe ajo eshte nje jetime si ty , s'ka as prinder as vella dhe as moter , ne vend qe ti ta mbrosh cfare bene ? E mbyt .

Gabim , ishte fjala e e fundit qe tha Songyli dhe u iku.