HIDING THE SON OF THE MAFIA BOSS
CHAPTER 23
Alas singko nang umaga ay gising na gising nako, ngunit kahit gusto ko mang tumayo ay ayokong maistorbo ang mahimbing na pagkakatulog ni Luca na nakapulopot sa buong katawan ko. Para siyang tarsier kung makaakap.
Imbes na magreklamo ay hinahayaan ko lang lalo na't ramdam na ramdam ko ang mainit at mahabang troso na bumubundol saaking tagiliran.
Marahil ay sa sobrang lamig kaya lumagpas nang tuluyan sa'kanyang boxers lalo na't ang kalahating katawan nito ay nakalabas na.
Ayoko naming maging mahalay ngunit sa mga nagdaang mga araw na magkasama kaming dalawa ay ramdam ko ang kakaibang tensyon sa pagitan naming dalawa. Kung tutuusin ay malaki ang posibilidad na may mangyari samin kung ito'y nanaisin namin ngunit masyado kasing maaga para bumigay ako kaagad.
Ayoko kasing bumukaka lang at ibigay lahat, lahat kahit gaya niya rin ay nakakaramdam din ako ng init. Tao lang rin ako at natutukso ems.
"Ahh Luca, yung ano mo" ang nahihiya kong pag gising sa'kanya.
Bahagya pakong natawa lalo na't mukhang nagulat ko ito.
"Yung ano mo, nakalabas na" ang nahihiya at namumula kong sambit.
"Ohh sh*t sorry" ang nagmamadali niyang sambit sabay talikod.
"Sorry, pasensya ka na at sobrang lamig kasi. Ganito to madalas, hindi kasi nagkakasya sa boxers ko kapag fully erect" ang seryoso niyang sambit na ikinatango ko lang kahit na ilang na ilang ako.
"Sorry ha" ang pag ulit niya na ikinagiti ko lang sabay tayo.
"Ay okay lang, naiintindihan ko naman. Lalake din ako" ang sambit ko na ikinagiti niya rin naman.
"Ah pasensya ka na kung itatanong ko to, pero bakit ganyan yan kalaki? Para kasing pang kabayo na, no offense" ang kyuryoso kong tanong na ikinangisi niya lang naman.
"Idk, genes?" Ang nasagot niya lang na ikinatango ko lang rin naman.
"I'm so happy right now kasi hindi mo nako sinusungitan. Hinahayaan mo nakong gawin ang mga gusto ko at nakakapag usap na tayo nang walang away" ang nakangiti niyang sambit sabay tayo rin.
"Alam mo naman ang ibig sabihin niyan diba? Ang natatawa kong sambit sakanya na ikinakunot niya.
"Nah, ang alam ko lang ay naging mabait ka nasakin" ang sambit niya na ikinangiwi ko.
"Ay bahala ka nga" ang naiinis kong sambit sabay talikod sa kanya, ngunit agad naman nitong sinukbit ang aking braso sabay sabing.
"I know, pero mas gugustuhin kong manggaling sa bibig mo ang mismong ibig sabihin nang ipinapakita mo" ang nakangiti niya.
"Oo na" ang natatawa kong sambit na ikinakunot ng noo niya.
"What's oo na? Ano yan?" Ang naguguluhan niyang sambit.
"Oo na, hinahayaan na kitang gawin ang lahat nang gusto mo. Hindi ba't gusto mokong kilalanin? O sige, hahayaan na kita" ang sambit ko na animo'y napipilitan.
"Sabi mo yan ah, walang bawian" ang sambit niya na ikinatango ko naman.
Ganon nalang ang kanyang galak at mabilis na nagtalon talon na parang bata.
"Sabi mo yan ha!! Wag mo nang babawiin!" Ang malakas nitong sambit na ikinatawa ko lang habang tumatango. Samantalang mabilis naman niyang hinawakan ang ulo ko habang nakatingin kaming dalawa sa mga mata.
"Hindi mo lang alam kung gaano mo ko pinasaya" ang tuwang tuwa niyang sambit.
"Can i kiss you?" Ang sambit niya na bahagyang nagpagulat sakin ngunit agad rin naman akong tumango.
Wala pang isang segundo ay mabilis niyang sinakop ang bibig ko, sa hindi maipaliwanag na dahilan ay mabilis rin akong lumaban sa mga halik niya.
Habang ninanamnam ang tamis nang mga dila namin ay ramdam na ramdam ko ang pagkagahaman at pagkagutom ni Luca sa mga labi ko. Para ayaw niyang pakawalan ang labi ko sa sobrang pangungulilang niya dito.
Kaya naman bago pa mapunta sa mas malagim na daan ay ako na ang pumutol lalo na't mukhang nalalasing na sa halikan namin itong mukong na to.
"F*ck can i use the bathroom" ang sambit niya at dali daling kumaripas nang takbo papaloob.
"Pumunta ka nalang sa baba, luluto ako breakfast" ang may kalakasan kong sambit sabay punta sa kwarto nang anak ko para tignan kung natutulog pa.
Nang makitang natutulog pa ay mabilis akong bumaba para magluto nang breakfast para saming apat.
"Oh besh, marami nang naghahanap sayo na mga suki mo. Ano? Itutuloy mo pa ba?" Ang pangbungad sakin ni Aiden simula nang makababa ako.
"Itutuloy ko parin, pero hindi ko lang alam kung kailan" ang sambit ko na ikinagulat naman niya.
"Talagang minsan ay darating sa iyong buhay na kahit alam mong iyon na ang nakasanayan mo, ay sa isang bigla lang ay magbabago ang persipsyon mo at mag iiba na ang landas na tinatahak mo. Talagang napakakomplikado nang buhay, hindi mo alam kung anong sunod na mangyayari " ang mahaba kong litanya.
"Ay good choice yan, magpabundat ka nalang ulit para may pagkaabalahan ka" ang taklesang sambit nito.
"Gaga, akala mo naman ay masarap ang mabuntis. Ikaw kaya ang magdala nang bata sa loob ng siyam na buwan" ang tugon ko naman.
"Sinong buntis?"
Ganon nalang ang gulat ko nang biglang sumulpot si Luca sa likuran ko.
"Ahhhh yung kapitbahay naming senior citizen, nabuntis daw nang amerikano" ang pagdadahilan ni Aiden na ikinangiwi ko nalang lalo na't nagdadahilan lang naman ay hindi pa maganda.
"Ah ganon ba?" Ang parang walang pakeng sambit ni Luca sabay pulupot nang kamay niya sa bewang ko.
"Ay jusko, masyado pang maaga para makakita ako ng bold. Ayoko na, nakakasawa nang mag isa! Ang sakit niyo sa mata" ang sambit ni Aiden sabay mataray na iniwan kaming dalawa sa kusina.
"Kapag sinagot mo nako, ikaw naman ang bubuntisin ko para hindi mo nako iwan at habang buhay ka nang nasa akin" ang sambit ni Luca na ikinatawa ko naman.
"At talaga namang kompyansa kang sasagutin kita?" Ang natatawa kong biro na ikinangisi naman niya.
"Of course, lahat nang gusto ko nakukuha ko" ang may pagkahambog na sambit nito na ikinatawa ko naman.
"Hambog" ang sambit ko nalang.
"Hambog na mahal na mahal ka" ang sambit nito na ikinangiti ko naman na parang batang dise sais anyos.
