DISAPPEARING CHILDREN

ROZDZIAŁ 23 - DESZCZ I POCAŁUNEK...

Nastąpił poranek. Była godzina dziesiąta trzydzieści. Amber, Neo i Mason zdążyli już wrócić do domu. Wydarzenie z wczoraj dalej mnie ogromnie przerażało. Kto to był? Czego ode mnie chciał? Dlaczego tak szybko uciekł...? Miałam tyle pytań, a zero odpowiedzi...

Pakowałam ubrania do torby, z którą tu przyjechałam. Amber siedziała na jednej z zabranych walizek i próbowała ją w ten sposób dopchać. Podeszłam do niej, a ona zerknęła na mnie z wymalowanym na twarzy zmęczeniem.

- Pomóc jakoś? – zadałam pytanie. Dziewczyna wstała z walizki, na co ta natychmiast się otworzyła. Wyleciało z niej kilka bluzek i sukienek, które zaczęłam zbierać. Wepchnęłam ubrania do bagażu i przymknęłam go. – Siadaj.

Szatynka posłusznie wykonała mój rozkaz. Próbowała dopchnąć walizkę, a ja ją zasuwałam. Po kilku minutach skończyłyśmy tą męczeńską pracę. Amber wstała i ustawiła się naprzeciw mnie.

- Jak chcecie to możecie sami z Xanderem jechać kamperem. Chciałabym jeszcze tutaj pojechać na rejs łodzią motorową z obserwacją delfinów. Mason i Neo potwierdzili już swoją obecność. Wrócimy pociągiem – poinformowała. I szczerze? Poczułam się teraz jak piąte koło u wozu. To nie była prawdziwa przyjaźń...

Przyjaźń... No właśnie. Czym tak naprawdę jest prawdziwa przyjaźń? To piękna i głęboka relacja, która oparta jest na akceptacji, zaufaniu, wsparciu i zdolności do dzielenia się sukcesami, porażkami, emocjami i doświadczeniami. To szczególna więź, która rozwija się pomiędzy dwiema osobami na podstawie wielu wspólnych elementów. To decyzja dwójki osób, które uznają, że chcą poświęcać swój czas i wysiłek na budowanie wspólnej relacji. Przyjaźń opiera się na autentyczności i lojalności. Przyjaciele są w stanie akceptować się wzajemnie takimi jakimi są.

Nie ma przyjaźni bez zaufania. Przyjaciele ufają sobie na tyle, aby dzielić się swoimi uczuciami, tajemnicami i myślami w przekonaniu, że nie będą osądzeni, a ich sekrety są bezpieczne. A zaufanie to fundament, który pozwala relacji się rozwijać. Ale i również trzeba o niego walczyć.

Przyjaźń to też ogromne i bardzo ważne źródło wsparcia emocjonalnego. W trudnych momentach życia przyjaciele są obecni, gotowi pomóc i wysłuchać, by wspólnie pokonać trudności. Są też obecni w chwilach chwały, żeby wspólnie cieszyć się radością i świętować osiągnięte sukcesy.

O przyjaźń również należy dbać. Trzeba inwestować swój czas i uwagę. W każdej relacji mogą pojawić się różne różnice i konflikty, ale wspólna zdolność do rozwiązywania ich w zdrowy sposób to klucz do utrzymania przyjaźni.

Przyjaźń to bliska relacja oparta na głębokich uczuciach i myślach. Przyjaciel to bowiem ktoś, na kogo zawsze można liczyć.

Przyjaźń w życiu ludzi przynosi ogrom wsparcia i radości, dlatego warto przy niej uważać. Jest ona również bardzo dobra dla zdrowia psychicznego, gdyż nikt w końcu nie lubi być sam. I po skonstruowaniu tej definicji... zdałam sobie sprawę, że nie mam mojego najprawdziwszego przyjaciela. Nawet Amber, ani Xandera.

Nie chcąc robić problemów Amber, gdyż taka się właśnie czułam, wyszłam z pokoju i poszłam powiedzieć blondynowi, że jedziemy sami. Czułam się problemem.

- Xander, ogólnie to jedziemy sami, bo Neo, Amber i Mason idą jeszcze na jakiś rejs – skierowałam się do niego.

- Spoko. Dla mnie nawet lepiej – wzruszył ramionami. Mhm...

Kątem oka zobaczyłam jak nasi przyjaciele wychodzą z kampera. Przyjaciele...

- Możemy jechać. Nie chcę mi się tu już siedzieć – zwróciłam się do blondyna. Ten pokiwał głową, odłożył telefon i udał się na miejsce kierowcy. Pozamykałam wszystkie drzwi i usiadłam na fotelu obok blondyna. Wszystkie stoły i inne rzeczy były już wprowadzone do środka, więc mieliśmy ułatwione zadanie.