-17.Bölüm- "Yanlış Anlama"

70 45 42
                                    

Böyle bir cümle beklemiyordum.

"Kendine gel Kayra."

"Ben gayet kendimdeyim." Ellerini saçlarının arasından geçirip çekiştirdi. "Ben gayet kendimdeyim. Ulan gece Andaç'la Allah bilir neler yaşadın. Salak değilsen seni sevdiğimi de anlamışsındır. Hiçbirsey olmamış gibi benimle konuşamazsın. Git Zincir. Yüzünü görmek istemiyorum. "

Bana ilk defa Zincir demişti. Kalbimdeki kırıkla arkamı döndüğümde sessizce kurduğu cümle kalbime buz tutturmuştu.

"Para da verdi mi bari?"

Gözümden bir damla yaş akarken ona dönüp yanağına yumruğumu geçirdim. Yüzü sağ tarafa savrulurken arkamı döndüm ve binaya girip odama çıktım. Elimdeki çantayı ve üzerimdeki ceketi yatağıma fırlatıp banyoya girdim. Buz gibi suyu açtığımda elbisemi ve iç çamaşırlarımı çıkartıp suyun altına girdim. Kayra'nın söyledikleri bir bir zihnimde yankılanırken gözümden yaşlar akmaya başladı. Onu bugün anneme anlatmıştım ama o beni bir o... yerine koymuştu. Dizlerim beni daha fazla taşıyamadığında yere çöktüm. Artık gözyaşlarıma hıçkırıklar eşlik ediyordu. O suyun altında ne kadar durdum bilmiyorum ama hasta olacağım kesindi.

Duştan çıkıp odama girdiğimde üzerime basit bir pijama takımı geçirip yatağıma uzandım. Gözyaşlarım dinmek bilmiyordu. Yirmi üç yılda ağlamadığım kadar çok ağlamıştım.

Ben o sözleri hak etmemiştim. Bir kere ben Andaç'ı asla o şekilde görmezdim bile. Benim için bir abiydi o. Ama Kayra yargısız infaz yapmıştı. Odamın kapısı çaldığında pikeyi iyice üzerime çekip ses çıkartmadım. Kapı açılıp kapandığında yatağımın sol tarafı çöktü.

"Kardeşim." Diye fısıldadı Andaç. Onun sesini duymamla daha çok ağlamaya başladım. Pikeyi çekip yüzüme baktı.

"Ne oldu Zincir?"

"Kayra." Dedim ve devam ettiremedim.

" Ne yaptı Kayra?"

"Bana inanmadı. Seninle yattığımı düşündü. Çok ağır konuştu. "

"Sen.. Ne? Ne diyorsun Zincir?"

" Ne duyduysan o." Dediğimde hışımla ayağa kalktı.

"Nereye?"

"Biriyle konuşmam lazım. Uyu sen."

O dışarıya çıktığında pikeyi tekrardan üzerime çektim. Kayra'nın dedikleri hala zihnimde dört dönüyordu. Tekrardan hıçkırarak ağlamaya başladığımda yan odadan bağrışma ve kırılma sesleri geldi. Sesler Kayra'nın odasından geliyordu. Gözlerimi kapattığımda zaten halsiz olduğum için uyku beni kendine çekti.

Yazardan;

Andaç İlkim'den duyduklarıyla adeta deliye dönüp odadan çıkmıştı. Kayra'nın odasına kapıyı çalmadan sertçe açarak içeriye girdi. Girdi ama ne girmek. Yerde oturan Kayra'nın yanında altı tane devrilmiş içki şişesi vardı. Kapıyı kapatıp hırsla Kayra'nın yakasından tuttuğu gibi ayağa kaldırdı. Yumruğunu yüzüne geçirdi.

"Ulan sen İlkim'e ne dedin lan. Sen o kızı ne hale getirdin. Ne söyledin lan İlkim'e?" Derken ard arda vurmaya devam ediyordu.

"Seninle yattıktan sonra benimle konuşmamasını söyledim." Dedi Kayra ama içkili olduğu için yarım yamalak konuşuyordu.

"Ulan biz onla kardeşiz be ne yatması. Alt tarafı sarılarak uyuduk sen İlkim'i neyle itham ediyorsun?"

Gözü dönmüş gibi Kayra'ya vurmaya devam ediyordu.

"Ne yani senle yatmadı mi?"

"Yatmadı gerizekalı. Kalk siktir git özür dile kızdan. Tabi affederse."

Kayra yarım yamalak adımlarla odadan çıktığında Andaç'da bahçeye çıktı. Kayra içkili olsa bile aklı yerindeydi, derin bir nefes alıp İlkim'in kapısını çaldı. Bir çaldı, iki çaldı, üçüncüde İlkim kapıyı açtı.

Kayra bir adım atıp İlkim'in dudaklarına yapıştı. İlkim elini Kayra'nın omzuna koyduğunda ilk itmek istedi ama sonradan karşılık vermeye başladı. Kayra İlkim'le beraber odaya geçip eliyle kapıyı kapatarak İlkim'i duvara yaslayıp öpüşünü derinleştirdi. İlkim'i kucağına alıp yatağa yaptırdığında üzerine uzandı. İlkim bacaklarını Kayra'nın beline dolandığına Kayra'nın dudakları İlkim'in dudaklarından ayrılıp boynuna indi. Kendini İlkim'e bastırdığında İklim Kayra'nın dudaklarına doğru inledi. Kayra kendini geri çekip tekrar bastırdığında bu sefer ikisi de inledi.

"D-dur." Diye fısıldadı İlkim. İlkim'in ağzından çıkan kelimeyle Kayra kendini diğer tarafa attı.

"Özür dilerim İlkim. Seni deli gibi seviyorum. Benim canım açıyınca senin de canın acısın diye öyle dedim. Affet beni."

"Affedemem Kayra. Git Kayra. Yüzünü görmek istemiyorum. " Diyerek Kayra'nın lafını Kayra'ya söyledi.

"Affetmeden gitmiyorum." Dedi ve yeniden İlkim'in dudaklarına yapıştı.

(Oruspu kelimesini sansürleyip karakterlerimi fanfinifon yaptırırken ben)

(Oruspu kelimesini sansürleyip karakterlerimi fanfinifon yaptırırken ben)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Meyus(Masumiyet)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin