Orijinal Ailem

5. Bölüm

Yeni bölümle geleyim dedim uzun zaman oldu üç gün olmuş la.

Hadi başlayalım bakalım.

*********

Elfida, sabah güneş ışıklarının gözüne vurmasıyla uyandı. Yeni uyandığı için gözlerini ovuşturdu, sersem gibiydi.

Yatağından zar zor kalktı ve odasının perdelerini çekerek içeri güneş ışığının girmesine izin verdi. Daha sonrasında da camı açarak odaya temiz havanın girmesini sağladı.

Beynamaz bir şekilde odasının içerisinde bulunan evebeyn tuvaletine doğru adımlayarak içeri girdi ve kapısını kapattı. Her ihtimale karşın kapıyı kilitlemeyi de unutmadı.

Aynadan kendisine baktığında gôz altlarının çökmüş
olduğunu gôrdü. Dün gece sabaha dek ağladığı için göz altları mosmor olmuştu ve kanlanmıştı.

Uzun zamandır kendisine bakım yapamıyordu. Şu anda bir işte çalışıyordu ancak ailesi elindeki bütün parayı aldığından kendisine bakım yapacak parası da kalmıyordu.

Ailesi demeye dili varmıyordu. Eğer kazandığı tüm parayı ailesine vermeseydi ilk işi bu evden kaçmak olurdu. Bu zamanda evden kaçmak için yeterli parası yoktu. Yine de az da olsa ailesinden gizli bir şekilde kendisine verilen bahşişleri saklamayı başarıyor ve yatağının altındaki kumbarasına koyuyordu.

O kumbarayı hiçbir şekilde yatağın altından çıkarmıyor, para koyacağı vakitte kapıyı kilitlemeyi asla unutmuyordu. Bu evden kaçışı ancak yeterli parayı toplayabildiğinde olacaktı. Aksi takdirde bu eve bağımlı kalmak istemiyordu.

Bu ev, Elfidanın özgür ruhunu bir kafese hapsediyordu. Kafesten kurtulmaya çalıştıkça daha da batıyor, işin içinden bir türlü çıkmayı başaramıyordu.

Elfida, turuncu saçlarını tarağa ihtiyaç duymadan eliyle taradı ve eline gelen saçları toparlayarak çöp kovasına attı. Saçlarının kabarmasını önlemek amacıyla eliyle güzelce saç köpüğünün hepsini saçlarına yedirdi ve kabaran yerlerini düzeltti.

Aynadaki gôrüntüsünü beğendiğinde musluğu açtı ve yüzüne bir iki kes su çırptı. Yaz gününde soğuk su iyi geldiğinden hemen açılmış ve kendine gelmişti.

Kapının kilidini açarak tekrar odasına girdi ve pijamalarını değiştirerek eşortman ve uzun tişört giydi.

Abisinin yanında rahat olamadığı için hep uzun giyinmek zorunda kalıyordu. Giydiği kıyafetten en ufak bir yeri belli olduğunda yüz ifadesinde değişiklik oluyordu.

Bunu daha çok küçükken fark etti. Onun yanındayken giyimine dikkat eder, en ufak bir frikik vermemeye çalışırdı.

Ailede normal olan insanlar giydiklerini umursamamalıydı. Ancak Elfida abisinin bakışlarını normal olarak gôrmüyordu.

Şu anda bu bakışları algılayacak yaşta olduğundan ara ara tuhaf bakışlarına denk geliyor ve aldırış etmiyordu.

Biliyordu ki en ufak bir detayı takmaya kalkışırsa bütün gününü heba ederdi. Kendini bildiğinden bu durumu umursamamaya çalışıyor ve her şeyin normal olduğuna kendini inandırmaya zorluyordu.

Birazdan olacaklar Elfidanın düşüncelerini tamamen değiştirecekti. Ama Elfida şu anlık bu olacakların hiçbirinin farkında değildi.

Elfida üzerini değiştirdikten sonra yatağına geçip biraz oturdu. O sırada içeriden annesi bağırdı.

"Elfida yine yatakta pinekleyeceğine gel buraya da iki işin ucundan tut. Gelmezsen babana söylerim. Sana vurmasını istemiyorsan derhal buraya gel."