Gözüm duvarda asılı olan saatteyken derince ofladım. Bu sıkıcı dersin bitmesine daha on dakika vardı ve ben sabrımın son damlalarında olduğumu anlamıştım. Bir an önce okuldan çıkıp iş yerine geçtikten sonra, gün sonunda güzel bir uyku istiyordum. Bir kaç gündür fazlasıyla uykusuzdum ve deli gibi uyumak istiyordum. Tabii yaşadığım ev malum bu isteğimi hep kursağımda bırakıyordu.
Nihayet ki zil çaldığında hızlıca ayağa kalktım ama sınıf başkanımız Cemrenin kapıyı kapatıp yüzümüze bakmasıyla iyice gerilmeye başladım. Yüzüne çakacaktım bir tane.
"Arkadaşlar, önemli bir şey için tutuyorum sizi." Herkesin suratında söylese de gitsek gibi bir ifade varken "Bu haftasonu benim doğum günüm." Dedi yüzündeki hafif gülümsemeyle.
Gözlerimi devirirken önemli olan şeyin doğum günü olması komik gelmişti.
"On sekiz yaşıma giriyorum bu yüzden evde küçük bir parti vereceğim. Herkes davetli, öğretmenler bile." Dedi coşkuyla.
Beni bu 'herkes' toplumuna ait etmediğini biliyordum. Çünkü okulda Ada ve Sarp dışında beni seven yoktu. Serseri ve biraz başı boş olduğumu düşünüyorlardı ki bu biraz doğruydu.
Kapının önünden çekilip gitmemize izin verdiğinde öne atılmıştım ki "Kayhan, biraz konuşabilir miyiz?" Dedi.
Hay benim şansıma. Bugün bu okuldan çıkamayacaktım sanırım.
"Dinliyorum." Dedim bıkkınlıkla çantamı sıranın üzerine bırakırken.
"Şey, ben doğum günüme senin de gelmeni istiyorum." Dedi utanarak omzuna gelen sarı saçlarını kulağının arkasına sıkıştırırken.
Sert bakışlarım yüzündeyken "Senden nefret ettiğimi falan düşündüğün için seni davet etmediğimi sandın galiba ama ben herkes derken seni de kastetmiştim." Benimkine benzeyen yeşilimsi gözleri tam gözlerimin içine bakarken söylediklerinde gerçekten samimi olduğunu anlamıştım.
"Ben," dedim ne diyeceğimi bilemeyerek.
Ben ilk kez birisinin doğum gününe davet edilmiştim.
"...teşekkür ederim." Dedim biraz duraksayarak. Oldukca şaşkındım.
Yüzüne bir gülümseme yayılırken gözleri de kısıldı ve "Asıl ben teşekkür ederim!" Dedi sevinçle.
Dudağımın kenarı hafifce kenara kıvrılırken odaya giren Ayaz hocayla ikimizin de bakışı kapıya kaydı.
"Ne yapıyorsunuz burada?" Dedi ters bir tonda.
Onu ilk kez bu kadar sinirli ve sert bakarken görüyordum.
"Kayhanı doğum günü partime davet ediyordum hocam." Dedi Cemre hala yüzünde var olan gülümsemeyle.
Kaşları havaya kalkarken sınıfa girdi ve yanımıza kadar geldi.
"Öyle mi?" Dedi sorgular bir şekilde yüzüme bakarken.
"Evet, hocam. Keşke siz de gelseydiniz."
"Aslında ben de sana bunu söylemek için gelmiştim Cemreciğim, doğum gününe gelmeye karar verdim." Dedi gözlerimin içine bakarken.
Ne olduğunu, şuan burada ne yaptığımı gerçekten ama gerçekten anlamıyordum.
Bu yüzden "Görüşürüz." Deyip kendimi sınıftan dışarıya attım.
Az önce ne olmuştu?
......
Bugünlük işten bir kaç saatliğine izin alıp Cemre'nin doğum gününe gidecektim. Beğeneceğini düşündüğüm bir kitapla evlerinin adresini bulmaya çalışıyordum. Cemre'nin ailesi baya zengindi ve dolayısıyla oturdukları ev de, sokak da hiç tanımadığım yerlerdi. Bulamadığım adresle eve dönmeye karar vermişken önümde siyah bir araba durdu.
