Don't Blame Me

Κεφάλαιο 13ο

"Ουαου, εντυπωσιάστηκα πρώτη φορά μιλάει κάποιος με αυτό το ύφος στον κύριο Τζέιμς" άκουσα τον Νικ να μου λέει.

"Γιατί ποιος είναι ο κύριος Τζέιμς για να μην του μιλάμε με αυτό το ύφος;" τον ρώτησα καθώς κάθισα στην θέση μου.

Πλησίασε προς την έδρα που βρισκόταν απέναντι μου και στάθηκε εκεί.

"Δεν σου έχουν πει ποιος είναι ο Τζέιμς;" με ρώτησε και εγώ κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου. "Μέγα λάθος να μην σου το αναφέρουν" συνέχισε.

Επεξεργάστηκα για λίγο τα λόγια του για να μπορέσω να καταλάβω τι έχει αυτός ο τύπος αλλά δεν μπορούσα.

'"Για πες μου τότε ποιος είναι ο κύριος Τζέιμς" του ζήτησα και τον είδα να με πλησιάζει.

"Μείνει μακριά του, όσο πιο μακριά τόσο το καλύτερο για εσένα" μου είπε ειλικρινά και ύψωσα το ένα μου φρύδι.

"Και γιατί να μείνω μακριά του;" τον ρώτησα πλησιάζοντας τον εγώ.

Ακούμπησε την παλάμη του στο μάγουλο μου και μου το χάιδεψε.

"Αν θες να παραμείνεις ζωντανή καν' το"

Ήταν τα τελευταία του λόγια πρώτου φύγει.

Έμεινα να κοιτάζω την πόρτα από την οποία είχε φύγει όταν είδε τους συμφοιτητές μου να μπαίνουν μέσα.

Κάθισα στην θέση μου και παρακολούθησα το μάθημα.

Αφού τελείωσε και η τελευταία ώρα, μάζεψα γρήγορα τα πράγματα μου και έτρεξα προς τον άνθρωπο που θα μπορούσα να πάρω απαντήσεις.

Τους βρήκα όλους να κάθονται μαζί έξω από την σχολή.

Τα βλέμματα μας διασταυρωθήκαν και τα λόγια του Νικ ήρθαν στο μυαλό μου.

"Μπορούμε να μιλήσουμε;" ρώτησα.

"Ναι εννοείται"

Άρπαξα το χέρι και τρέξαμε προς το πίσω μέρος της σχολής.

"Ποιος στο καλό είναι ο Τζέιμς;" ρώτησα ακουμπώντας το σώμα μου στο τοίχο. "Μιλαααα" ύψωσα τον τόνο της φωνής μου.

"Τι στο καλό έπαθες;" με ρώτησε μην μπορώντας να καταλάβει.

"Άννα, θέλω να μου πεις ποιος είναι ο Τζέιμς και τι τρέχει με την πάρτι του;" της ζήτησα με το βλέμμα μου να δείχνει απελπισία.

Την έπιασε ένα νευρικό γέλιο κάτι που με τσάντισε και το κατάλαβε αμέσως.

Είδαμε την Τζούλια με τον ψυχάκια να περιμένουν την Άννα και κοίταξα την φίλη μου με το βλέμμα μου να της ζητάει να μου πει.

"Νταξει νταξει κουλαρε" μου ζήτησε. "Ο Τζέιμς είναι ο γνωστός μαλακας τίποτα παρά πάνω χαλάρωσε"

Προσπάθησε να με καθησυχάσει αλλά αυτό με μπέρδεψε.

"Αλήθεια; Μου λες αλήθεια;" την ρώτησα και μου χαμογέλασε.

"Ρε βλακα χαλάρωσε... δεν έχεις να φοβάσαι κάτι από τον Τζέιμς... μπορεί να μοιάζει με μαλακας αλλά είναι καλό παιδί καταβαθος"

Με αγκάλιασε σφιχτά όπως έκανα και εγώ.

Κάποιος από τους δύο μου έλεγε ψέματα και έπρεπε να ανακαλύψω ποιος από τους δυο.

Αργά το απόγευμα στο μυαλό μου ήρθαν ξανά τα λόγια του ΝΙκ και αποφάσισα να δράσω μόνη μου.

Φόρεσα μια φόρμα, τα αθλητικά μου και βγήκα από το σπίτι μου για να πάω στο δικό του.

Χτύπησα το κουδούνι και ένας σχεδόν γυμνός άνδρας μου άνοιξε την πόρτα.

"Ωπ ένα μωρό" μου είπε κοιτώντας με πονηρά.

Ωπ ένας μαλάκας ήθελα να πω αλλά συγκρατήθηκα.

"Γειά είναι εδώ ο Τζέιμς;" τον ρώτησα και τον είδα να με κοιτάζει πονηρά.

"Πως γίνεται ο μαλάκας ο Τζέιμς να παίρνει πάντα τα καλά κομμάτια δεν το έχω καταλάβει" μου είπε δαγκώνοντας τα χείλη του.

Θεέ μου που έχω μπλέξει; Όλοι του η παρέα είναι μαλάκες.

"'Ακου να σου πω φίλε μου, δεν έχω πολύ χρόνο, θα μου πεις που είναι ο Τζέιμς;" τον ρώτησα αλλά απάντηση δεν πήρα.

Τον έσπρωξα για να μπορέσω να μπω μέσα. Τον έψαξα και τον βρήκα στην κουζίνα να κάθεται έχοντας στο τραπέζι κάτι άσπρο σαν σκόνη.

Καταλάθος με το χέρι μου έριξα κάτω ένα βάζο και εκείνος σήκωσε το κεφάλι του.

"Νεράιδα" μου είπε πανικοβλημένος.

Story by ~ ntani_ela