BÖLÜM ŞARKILARI
Şebnem Ferah-Mayın Tarlası
Can Ozan-Sar Bu Şehri
Duman-BalHayır hatırlamaya çalışma,zira tekrardan unutmak,senin kaderin.
Keyifli Okumalar :)
Sabah yurttan çıkan Lavinia'nın rotası okuluydu 12. sınıf öğrencisi olmak demek onun için çok çalışmak demekti.Yaşadığı şeylerden dolayı okula geç başlaması ise onun okul okumasına hiç bir zaman engel olamamıştı, çünkü o her daim hırslı ve inançlı olan bir kızdı.O her zaman ülkenin en iyi savcılarından biri olmak istemişti ve bunun için çabalıyorduda.Lavinia'nın ne kadar birşeylerden de haberi olmasada öyle güler yüzlü bir kız değildi,dışarıya karşı oldukça soğuk ve temkinliydi.
Gene bir kış ayıydı ve onun içini ısıtan şey okuduğu kitapları ve dinlediği müzikleriydi,oradaki hayatlar onun dikkatini daha çok çekerdi. Öyle ki, üstüne üstün bağlanır ve okuduğu kitapların bir kaç ay etkisinden çıkamazdı. Şimdi ise üzerindeki siyah pileli eteği,lagos olan okul formasını giyinmişti,üşümemek için ise bacaklarını saran ten rengi bir çorap ve mont.
Ayaklarında ise her zamanki gibi olan siyah rugan ayakkabıları vardı,siyah rugan ayakkabılar önemliydi onun için,çok severdi.Geçmişine dair çok birşey bilmezdi,bildiği tek şey annesini babasının öldürdüğüydü ve babasından kaçıp sokaklarda kaldığıydı.İşin garip olan kısmı şuydu;Lavinia annesi ve babasına olan her anısını en detayı detayına hatırlarken sokağa kaçtığı günden sonrasını hatırlamıyordu.
Merak ediyordu,bilmek istiyordu ama bir türlü geçmişinden hiç bir parça çıkmamıştı karşısına.Boynundaki kolyenin anlamını bile bilmiyor sadece çıkarmayıp sürekli takıyordu. Şimdi ise kulaklığı gene kolunda ve okul yolunu adımlıyordu.Kaşları çatık,dudaklarında buruk bir gülüseme vardı,bu havayı seviyordu.
Tek istediği sakin bir gün geçirmekti,çünkü okuldaki bir kaç grup tarafından zorbalığa uğrardı dış görünüşünden ve yaşından dolayı.Hayır,Lavinina çirkin bir kız değildi,gördüğü zorbalık gözlerinden dolayıydı. Oda bilmiyordu ki gözleri neden öyle,o sadece öyle doğdunu biliyordu. Yüzündeki yer yer izi kalan kabarık çizikler ise insanların ona acıyarak bakmasına sebep oluyordu. Yaşı ise bir lise son öğrencisine göre oldukça büyüktü,ama o okul sevdasından hiç vazgeçmedi. Çünkü tek bir amacı varsa oda; savcı olmaktı.
Lavinia bunlardan hiç birini istemiyordu,o sadece okulunu okuyup akşamları geri yurduna dönmek istiyordu.Adımlarının arasında sakince temiz havanın kokusunu içine çektiğinde okul yoluna çok fazla kalmadığını fark etmişti.Okulda üstünde olan bakışlar onu öylesine rahatsız ediyordu ki oflaya poflaya gidiyordu okula.Ona bulaşmayan tek bir çocuk vardı,onunda adını bilmiyor sadece görüntüsünü biliyordu.
Ful siyah giyinimli olan ve yaklaşık 1.80 boylarına sahip olan,kumral,kemik gözlüklü bir çocuktu.O ne zorbalık yapardı neden zorbalık görürdü,Lavinia ile birlikte otururlardı, sessizce hocaları dinlerdi.Lavinia'nında ondan çok bir farkı yoktu,tek bir fark vardı;Lavinia zorbalık görürdü.
Lavinia'nın adımları yavaş yavaş okulun önünde durduğunda içine derin bir nefes çekmişti,her gün bu cehennem gibi gelen yerlere gelmek zorundaydı.Aldığı derin nefesler ile okulun içine doğru adımladında bahçedeki bir kaç çift gözün onun üzerine doğru baktığını hissetmişti bile.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAHPERİMSİ (DÜZENLENİYOR)
Genç Kurgu"Geçmişimiz acımızdır,acılarımız ise çocukluğumuzdur." Derin bir nefes çektim sanki o çektiğim nefes beni yaşatacakmış gibi. " Benim geçmişim sensin.." ağzımdan çıkan üç kelime on dokuz harfti ama içimden çıkan ise ateşten kül olmuş bir inançtı. Gö...