SERDENGEÇTİ (+18)

3. BÖLÜM - ACİL ÇAĞRI

Selam, nasılsınız?

Üçüncü bölümle karşınızdayım, umarım seversiniz. Bölümü yazarken biraz zorlandım, askeri sahnelerden oluştuğu için.

Lütfen oy vermeden ve yorum yapmadan geçmeyin çok emek veriyorum ve araştırma yaparak bölümü yazıyorum, karşılığını da almak istiyorum. Size çok güveniyorum bol oy ve yorum gelirse dördüncü bölümü daha hızlı atacağım 🤍

Keyifli okumalar , okuyan gözlerinize sağlık.

Bölüm Şarkısı: Kolay Değildir/ Duman

            3. BÖLÜM – ACİL ÇAĞRI

ŞIRNAK – CİZRE

SOYKAN AKTÜRK

"Kalk"

"Uyan asker"

Açılan kapının gıcırtılı sesi ve birden aydınlanan odanın ışığıyla yattığım yerden gözlerimi açmam bir oldu. Gözlerimi kırpıştıramadan komutanın sesi tekrar odada yankılandı.

" Üç dakikanız var, herkes üç dakika sonra bahçede olsun."

Yattığım ranzanın üst katından kendimi zemine bıraktım. Odaya baktığımda tüm askerlerin kalktığını fark ettim. Saat gece yarısını geçmiş olmalıydı, hava hala karanlıktı.
Eski demir ranzamın yanındaki küçük iki kapaklı dolabı açıp, askerî üniformamı çıkarttım. Altımdakileri çıkartıp üniformalarımı giyindiğimde hesaplamama göre son 76 saniye kalmıştı. Karargah'ın bahçesine inmem ortalama olarak 40 saniye sürüyordu. Odaya baktığımda halen çoğu asker hazırlanıyordu.

Giyinirken üniformanın dışına çıkan künyemi parmaklarımın arasına aldığımda metalin soğukluğu elime yayıldı.

Soğuk iyiydi, hayatta olduğumu hissettiriyordu.

Künyemi üniformanın içine sokup hızlı adımlarla odayı terk ettim.
Cizredeki askerî karargah oldukça büyüktü, her bir koridor labirent gibiydi. Karmaşık ve birbirine benzer. Son iki yılımı bu kışlada geçirdiğim için kışlanın krokisini beynime kazımıştım. Gözlerim kapalı olsa bile istediğim yere hızlıca varabilirdim.

Askerler hangi durumda olursa olsun bu vatanı korumak zorundadır.

Benim bildiğim ve bize öğretilen buydu.

Sınıra yakın olduğumuz için her an operasyona çağrılabiliyorduk. Bu saatte uyandırıldığımıza göre önemli bir operasyon olmalıydı.

Bahçeye çıktığımda radarıma ilk Behçet Komutan girdi. Bizim bölüğün komutanıydı, bölükte iki yüz kişi olmamıza rağmen çok iyi yönetiyordu. Yaşını tam olarak bilmesem de ellili yaşların başında duruyordu, alnından gözünün altına inen bir yara izi vardı. Operasyonda olduğu açıkça belliydi, iki yıldır burada olmama rağmen hakkında pek bir şey bildiğim sayılmazdı. Arkadaşım değil, komutanımdı ama bende emeği oldukça fazlaydı. Buraya ilk geldiğimde çok iyi durumda değildim. Her ne kadar beni oldukça zorlasa da ondan öğrendiğim çok şey vardı.

Behçet Komutan'ın olduğu tarafa yöneldiğimde çoğu askerin yan yana dizildiğini gördüm. Yanlarına hızlı adımlarla yaklaşıp sıraya girdim. Bölüğün tamamı yoktu, yaklaşık olarak otuz kişiydik.

Ayaklarımı birbirine yaklaştırıp, hazır ol komutuna geçtim. Behçet Komutan duruşunu dikleştirip, sert bir nefes aldı.

" Siz uyumayacaksınız ki bu vatan rahat uyusun," diye bağırmaya başladı. Hepimizin bakışları gözlerinin içindeydi. "Siz Türk milletinin bugünü, yarını ve geleceğisiniz. Kafanıza göre harekat edemez, başınıza buyruk olamazsınız."