SERDENGEÇTİ (+18)

2. BÖLÜM - BEKLENMEDİK İHBAR

Selamm, nasılsınız?

İkinci bölümle geldim, bu bölümü okurken biraz daha kurgu kafanızda oturacaktır.

Bir sonraki bölümümüz askerimizin - Soykan'ın- ağzından onun için ne kadar fazla oy ve yorum gelirse o kadar hızlı atacağım. wattpad hesabımı da takip edebilirsiniz.

Oy ve yorum çok fazla motive ediyor onun içim sizden sadece bunu rica ediyorum, şimdiden çok teşekkür ederim ballar.

Keyifli okumalar 🤍

     2. BÖLÜM - BEKLENMEDİK İHBAR

Hayat sizin belirlediğiniz ve istediğiniz doğrultuda ilerlemez.

Bugün ya da yarın ne olacağını kestiremezsin, saniyeleri kontrol edemezsin.

Hayat açık bir kumardır.

Siz nasıl oynamanız gerektiğini bilmek zorundasınız.

Ve ben de bu oyunu kazanmak zorunda olanım.

Çocukluğu elinden alınmış birine gelecekten bir dal uzatırsanız hiç sorgulamadan o dala
tutunacaktır. İçinde bulunduğu kasvetli havadan kurtulup hiç bilmediği bir geleceğe gitmek ister.

Çocukluğu elinden alınanlar erken yetişkinliğe mahkumlardır.

Şu an karşımda çocukluğumun katilinin kızı duruyordu.

Çocukluğumun katili...

Katil...

Katil sadece bir canlının hayatına son veren miydi?

Yaşayıp da kalbi atmayanların katili olmaz mıydı?

Olmak zorundaydı çünkü bana olan, söylenilen buydu.

Babam benim katilimdi.

Bana yaşam verip, beni öldürendi.

Eğer öyle değilse o zaman hangi babanın kanı ellerime bulaşmıştı?

Taksinin arka koltuğunda oldukça rahat bir tavırla oturan, kız kardeşimden başkası değildi.

Benden haberi olmayan, ilk defa göz göze geldiğim kardeşim.

Sezen Celasun.

Babamın ortanca çocuğu ve en büyük kızı.
Beni saymazsak, içimdeki ses sen bir hayaletsin diye fısıldadı.

Sezen'in kızıl saçları, ela gözleri, fit vücudu o kadar orantılı bir şekilde birleşmişti ki herhangi bir ortamda dikkat çekmemesi imkansızdı. Babama pek benzemiyordu. İçimdeki ses tekrardan babanı ne kadar tanıyorsun ki diye fısıldadı. Fotoğraflardan olduğu kadar.

Benden yedi yaş küçük kız kardeşimle onca yıl karşılaşmayıp, tesadüf eseri herhangi bir taksinin içinde karşılaşmayı pek beklemiyordum.

Kader miydi bizi bir araya getiren yoksa hayatın bir oyunu mu?

"Hadi tırnak randevuma geç kalacağım, biraz acele etsek," diyerek parmak uçlarını kızıl saçlarında dolaştırdı.

Taksiye binmemi pek önemsemiş gibi gözükmüyordu. Bakışlarımın hala onun üzerinde olduğunu fark ettiğimde önüme dönerek, emniyet kemerimi taktım.

Kolumdaki saati kontrol ettiğimde duruşmaya geç kaldığımı gördüm. Bravo Beliz az önce işetiğinin ilk kuralını çiğnedin. Çok yüksek ihtimalle duruşma salonuna alınmayacaktım. Adliyedekilere de güzel bir malzeme vermişitm. Tecrübem pek olmadığı için adliyede çok göze batıyordum.