WHAT ARE WE DOING THIS FOR?

CHAPTER 20

Reize Ciel Idivane

Habang nag luluto ako ng umagahan namin ni mama kasi bawal pa sya mag kikilos kasi kaka opera nya lang.

Hangang sa may kumatok sa pinto e wala naman kaming ineexpect na bisita.

Pag ka bukas ko laking gulat ko nung nakita ko si dylan at aiyana nasa pintuan, sa sobrang gulat ko nasara ko.

"Come on, Open the door, I cannot bare to be apart from you anymore" katok nya.

"Anak, buksan mo na nakakahiya pinag hihintay mo yung bisita mo" sabi sakin ni mama.

Wala na akong magawa kaya binuksan ko na pinapasok ko sila tsaka pinaupo pero diko tinitignan si dylan.

Pinakain na ni mama sila dylan kasi anong oras nadin daw tapos sabi pa ni mama dito na daw sila mag palipas ng gabi at ang malala pa sa kwarto ko daw sila matutulog.

" Is it okay if we join you in your room?" takang tanong ni dylan.

"Syempre hindi. Pero wala na akong magagawa si mama na nag sabi" pag susungit ko.

Nag papahinga na si aiyana sa kwarto ko at si mama nag papahinga nadin sa kwarto nya kaya kami nalang ni dylan nasa sala.

"It feels like you've been avoiding me" pag uumpisa nya.

"Bakit masama ba?" taas kilay kong sabi sakin.

"Is there something wrong?" pag aalala nyang sabi.

"Wala, Okay lang ako." sagot ko.

"You're not fine. you're clearly not fine. and you don't have to keep saying that you are" aniya.

"I dream of you. all i do is dream of you, i can't fathom the idea of my life without you in it" dagdag pa nito.

"Please..... Say something" nag mamakaawa nyang tono.

"Ano pa ba kasi gusto mo? Nasaktan mo na nga ako hindi paba sapat yun?" Naiirita kong sabi sa kanya.

"That's not what i meant and you know it" giit nya.

"Alam mo wala kanang mapapala sakin, nagawa ko na yung gusto mo at matagal ko nang tinatapos yung deal" sambit ko.

"I regret that reize so much" seryosong saad nya.

"Tulog na ako night" tanging sabi ko nalang at pumunta na ako sa kwarto ko.