25 - Mother

584 22 0
                                    

Niccolo

I felt my phone vibrated during our class.

Pasimple kong kinuha sa bulsa ng uniform ko ang cellphone ko at tinignan ang screen kung saan makikita agad kung sino at kung ano ang laman ng mensahe.

From: Jessica

Niccos, sorry pala hindi ako nakapasok. Bantay namin ni Dom si Cassy. 5 P.M. sharp punta ka dito.

Kumunot noo ko sa sandaling iyon at agad din tinago ang cellphone ko nang tawagin ni Prof ang apelyido ko.

"Yes, Sir?"

He glanced at my pocket. "No.using of cellphone during class, Mr. Savino."

I bowed. "Sorry." He then commanded me to sit down, I did.

I glanced at Hiro and he smirked at me. I just rolled my eyes at him and saw Iya was staring at me. Nakaupo kasi siya sa upuan ni Cassy, which is nasa tabi ko lang.

I smiled at her but she just frowned at me. She crossed her arms and focus to the discussion.

Nagtatampo.

After classes, I packed my things up.

"Niccos, sama ako sayo papunta kay Cass." Hiro said. I nodded at him.

Pagkalabas namin ng classroom ay naabutan ko si Iya na naghihintay sa tabi nito. Akala ko ba nauna na siyang umuwi? Siya pa nga ang unang lumabas ng classroom e.

"Nandito na ang panira ng moment." Hiro mumbled, enough for us to hear it. Siniko ko siya. Iya seems didn't mind it.

"Iko," she said.

"Iya, akala ko ba--?"

She cut me. "Sama ako." She pouted. I even heard Hiro mumbled 'pa-cute, mukha namang ipis'. I secretly glared at Hiro.

"Ah, kasi," she cut me again by locking her arms to mine.

"Please?" She pouted again. Napabuntong hininga ako at tumango na lang. "Yey!"

----

"Naknang, Niccos!"

Sabay na bungad nina Jessica at Dom sa akin nang makapasok kami sa kwarto ni Cassy. I saw Cassy is sleeping.

"Shh," Hiro gestured and pointed out Cassy.

Hindi iyon pinansin ni Jessica at piningot ang tainga ko. "May pag-uusap tayo Niccolo, ha?" Sabi niya at dumaing ako nang masaktan ang tainga ko sa pingot niya.

Hinila niya iyon palabas. "Aray!"

"Sama ak--" Jessica cut Iya by glaring at her.

"Sabi ko kami lang diba?" Diin niya sa bawat salita at tuloy na lumabas kasama ako.

"A-aray! Aray! Tama na!" Daing ko pa nang paikut-ikutin niya iyon at sa wakas, binitawan na din niya.

"Binasa mo naman ng maigi ang text ko diba?" She asked. I nodded. "Malinaw naman ang pagkakasabi ko diba?" I nodded again. "Eh bakit nagsama ka pa ng virus?!" She yelled.

Tinakpan ko ang bibig niya nang makita kong madami ng nakatingin sa aming mga pasyente at staff ng ospital. "Lower your voice." I mumbled. She irritatingly removed my hands off her mouth.

She was about to scold me again when I gestured her to stop. Ako muna magpapaliwanag.

"First of all, malinaw pa sa ilaw na nabasa ko ang message mo." Magsasalita nanaman sana siya nang unahan ko na siya. "Second, she insisted herself to come with us. Tanong mo pa kay Hiro." I said then she crossed her arms. "Lastly, do you really hate her that much that you even called her a virus? Believe me, Jessica, she is nice."

Rainbow After The Rain (Book 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon