Woo
San'ın odaya çağırmasıyla odaya girdim. Gördüğüm manzara ufak çaplı bir şok yaşamama sepeb oldu. San'ın üstünde hiç bir şey yoktu altında ona çok yakışan -ne giyse yakışırdı- siyah bol şortu vardı. Omzu sargılıydı. Neden sargılıydı? Bir şey mi olmuştu? Benim nasıl haberim yoktu? San başını telefonundan kaldırdı ve gözlerimiz buluştu.
"Wooyoung gelsene yanıma pansuman yapayım"
Yanına gidip yatağa oturdum.
"San"
"Efendim"
Omzuna dokundum.
"Bu ne zaman oldu"
"Önemsiz bir şey"
Sesim ağlamaklı çıkıyordu. Her an ağlabilirdim.
"Önemli San, nasıl oldu bu"
" Mingi'lerle dışarıda olmuştu"
"Neden bana hiç bir şey demedin"
"Seni önemsiz şeyler için rahatsız etmek istemedim"
Gözlerim dolmuştu. Ağlamaya çok yakındım.
"S-San-"
"Hadi çıkar üstünü pansuman çantasını alıp geliyorum"
Beni odada yalnız bırakıp banyoya ilk yardım çantasını almak için gitti.
İlk yardım çantasıyla birlikte geldiğinde bana kaşlarını çatmış bir şekilde bakıyordu.
"Wooyoung üstünü çıkar dediğimi hatırlıyorum"
Başımı iki yana salladığımda gülerek bana doğru geliyordu. Ahh! Kalbime zararsın adam!
"Üstünü çıkarmadan nasıl yapabilirim sevgilim"
Ben ne dediğini anlamaya çalışırken o üstümdekini yırtar gibi çıkardı ve odanın herhangi bir yerine attı.
"San"
"Efendim"
"İlk önce seninkine bakalım"
Yarasına bakacaktım ki karnımda bir acı hissettim. Elim yaramın üstündeyken çok fazla acıyordu.
"Ahhh!!!"
San aceleyle yanıma oturdu.
"Wooyoung"
Elim hala yaramın üzerindeydi. Elimi tutup elimi kaldırdı ve yarama baktı.
"LANET OLSUN WOOYOUNG SANA ZORLAMA DEMİŞTİM!!!"
Bir yandan ağlıyor bir yandan ise o bana bağırdığı için korkuyordum. Kulaklarımı kapatmış onun bağrışlarını dinlememeye çalışıyordum. Bunu fark etmiş olacak ki susup bana baktı. Ellerimden tutarak kendi kucağına indirdiğini hissettim. Çenemde tuttu ve gözlerimi açmamı sağladı.
"Wooyoung ben çok özür dilerim sevgilim"
Konuşmayacağımı anladığında devam etti.
"Sana bir şey olduğunda kendimi kaybediyorum. Çok özür dilerim"
"San"
"Söyle güzelim"
"San" dedim ve ağladım. Yüzümü kapatak ağladım. Birden kolumdan tutulup çekildim. San beni kendi kucağına çekmişti. Ellerimden tutarak yüzümden çekti ve kendine bakmamı sağladı.
"Şşşş geçti ben buradayım her zaman"
"Teşekkür ederim yanımda olduğun için"
San göz yaşlarımı sildi. Bana baktı-daha doğrusu dudaklarıma- ve öptü. Öpüşüne karşılık verirken çok sertti.
Bölüm sonu~~
Nasıldı?
Beğendiniz mi?
Diğer bölüm de görüşmek dileğiyle
Ateez'le kalın~Tuana
❤️🔥SEVİLİYORSUNUZ❤️🔥😻😻😻
