Hatalarım varsa affola. İyi okumalar~
————
"Eveet, geldik."
Yanımdaki polis, her ne sebeple bana yardım ediyor onu bile anlamasam da, büyük bir gülümsemeyle bana yeni okulumu gösterdiğinde, derin bir nefes verdim.
Bundan üç ay önce, içinde durduğum aynı polis arabasının mavi ışığı yanıp sönerken ışığın yanıp sönmeleriyle ellerimde bir görünüp bir kaybolan kanlara bakıyordum. Başım eğik, bacaklarım birbirine yapışmış, ellerim birbirlerini tutarak kendime güç vermeye çalışıyordum. Başımda ciddi bir ağrı mevcuttu, hâlâ olan biteni anlamakta güçlük çekiyordum. Aklım durmuştu; kulaklarım çınlıyor, ellerimi kaplamış kan mavi ışıkla görünüp dururken, ellerimin üstü karıncalanıyordu. Şimdi ise, dışarıda yağan kar neredeyse durmuş ve güneş üzerimize vurmaya başlamıştı. O günler geçip gitmişti.
Başlayalı üç ay geçmiş okuldaki öğrencilerin teneffüsten okula giriyor olmalarını izlerken içimdeki korkunç his ve gerginlik yüzünden okula üç saniyeden fazla bakamadım. Başımı hızla gerginlikle birleştirdiğim ellerime çevirirken polis de cevap vermemem üzerine gülümsemesini bozmuştu. "Burası yeni okulun ve evin olacak."
Duyduğum kapı açılma sesiyle, yandaki polise döndüm. "Burada mı kalacağım? Neden evime bu kadar uzak bir yer?" Tedirginlikle sorduktan sonra başımı yana çevirip tıkanmış boğazım için yutkundum. "...Annem?"
Polisin yüzü sorumla ciddileşirken, bir eli hızla omzuma geldi ve gülümsemeye çalıştı, ancak bana neler olduğunu anlatmayacağını biliyordum. "Anneni dert etme sen. Yeni okuluna ayak uydurmaya çalış. Duyduğuma göre çok iyi bir yurtları da varmış." Gözlerim ona dönerken, gözlerinin yüzümdeki yaraya odaklandığını görebiliyordum. "Annenle olan sorun çözülene dek, burada eğitimini sürdürmen gerekiyor. Ve sorunlardan da uzak durman gerek, tamam mı, Baekhyun?"
Polisin ciddi sesine karşılık sessiz kaldım. Evimden kilometrelerce uzak bir yerde, yatılı bir okulda öylece yeni öğrenci olarak okumam gerekiyordu yani? Yaşadıklarımdan sonra, daha kaç defa terk edilmem gerekiyordu?
"Hadi, içeri gidelim. Bizi bekliyorlardı." Polis omzumu patpatladıktan sonra açtığı kapıya geri dönerken ona baktım. "Baksana." dediğimde yeniden durup bana döndü. "Neden bana yardım ediyorsun ki? 18 yaşındayım, çocuk da değilim." Omuz silktim. "Senin sorunun değilim artık. Dava kapanmadı mı?"
Polis adam, ya da ismiyle Shin Hakyun Amca, sözlerimle bana baktı, ardından yüzünde bir gülümseme oluştu. "Çünkü sen iyi bir çocuksun, Baekhyun." dedi. "Seni yalnız bırakmayacağım."
Sözlerini dinlerken gözlerimi duygusuzca kırptım. Çünkü asıl sebebinin bu olmadığını biliyordum. İçten içe, her şeyin bu kadar gözü önünde olmuş olmasından dolayı kendini de suçluyordu. Yine de, ona şimdilik inanmayı tercih ettim. İyi bir çocuk olduğuma inanmak istedim, çünkü öyle olmadığımı da biliyordum.
Hakyun Amca arabadan inerken ben de, sonunda bakmaktan dahi korktuğum büyük okula baktım ve titrek bir nefes aldım. Belki de bu okul daha iyi bir çocuk olmamı sağlayabilir, diye düşünürken benimle dalga geçen iç sesimi de duyuyordum.
Ne yalan ama.
——————
SELAMMMMMMM!!!!🤩🤩🤩🤩🤩İçeride kalmış on beş kişi falan, nasılsınız?? Chambaek solo döner de ben dönmez miyim? Mümkün değil🤩🤩🤩
Ben de uygulama açıkken yazmam yazmam uygulama kapanınca fic yazasım tuttu ve bu kısa sürecek fic yolculuğumuza başlayalım dedim🤩🤩🤩 Bizi yaz tatilinin son ayında biraz eğlendireyim dedim, umarım herkesin vpnler iyi çalışıyodur dhdjdk
Yani bu fici ben zaten bi aydır temmuzdan beri yazıyorum, ama mekan kapanınca ne yapacağımı bilemeyerek yazmaya devam ettim ve ben şu an güncel olarak 12.bölümdeyim dhdjsks Fici 15-20 bölüm arası tutmaya çalışcam ama buna inanmayabilirsiniz de😓😓Konusu içine pachi fici okuduğunuzu hissedin diye travmalar ekledim ama genelde gençlik fici olcak okucaz sevincez(umarım) devam etcez hayatımıza dhdjkd
Burayı kapatarak yazımıza ciddi bi eksiklik katsalar da artık bi şekilde yayınlamaya devam edicem. Flash9 finalini de zaten bunun hazır bölümlerini düzenli bi şekilde atarken yazıp yollarım diye düşünüyorum. Girebilen giremeyene bi şekilde haber eder dhdjdkd
İşte öyle, umarım bi düzine insanla burada biraz eğlenebiliriz🤩🤩🤩Zaten hazır diğer bölümü de atarım çook yakında, hadi herkesi öpüyorum💖💓💗💓💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I Bet On Losing Dogs // Chanbaek
FanfictionI bet on losing dogs, I know they're losing and I'll pay for my place by the ring, Where I'll be looking in their eyes when they're down, I'll be there on their side, I'm losing by their side. (2024)