The Mayor's

CHAPTER 20

_

Halos mag-iisang buwan na rin mula nang nagkabalikan kami pero nitong nagdaang araw ay pabalik-balik si Gideon sa Manila. He's always busy.

Ang sabi niya hindi niya kaya malayo sa akin kahit ilang oras o araw pero palagi naman siyang sa Manila, naiintindihan ko naman dahil sa trabaho pero nito lang ay kapag umaalis siya ay sumasama ang pakiramdam ko.

Ilang araw ko na itong dinadaramdam. Hindi ko na nga pinapakita sakaniya na kapag umaalis siya ay naiiyak ako. Nalilimutan ko lang kapag nasa trabaho na ako.

"Mag-duduty ka ba?" Gwen asked. Humikab akong bumaling sakaniya. I'm still sleepy and tired.

"Masama ang pakiramdam ko, Gwen."

She put the back of her palms on my forehead to check my temperature.

"Hindi ka naman mainit, pero mag absent ka na lang muna, kaysa ikaw pa ang maging pasyente." aniya.

Tumango na lang ako dahil yun naman ang totoo.

"Maaga ako aalis ngayon, para maipaalam kita ng mas maaga sa head nurse ng department niyo."

I thanked Gwen for being there for me.

Sometimes, I can't help but to overthink my situation, during my shift I have always been careful, I always take precautions especially contamination and contact with infected blood, bodily fluids, and more. I am fully vaccinated as well.

But I guess, it's just over fatigue.

Pagkatapos kasi ng medical mission ay sunod-sunod and Gideon in Manila most days and weeks is not helping.

I frustratingly opened my phone and saw his calls and messages. Pagkaalis niya at hindi ko sinagot ang mga tawag o nag reply ng mga text niya dahil sa inis ko.

Hindi naman ako ganito pero ewan ko bakit ako nag-iinarte ngayong masama ang pakiramdam ko.

I harshly wiped my tears as I typed my reply.

Ako:

dyan ka na sa manila, huwag ka ng umuwi. wala ka ng babalikan. bye.

But after a few minutes I immediately deleted and cancalled it. I feel so shallow and immature. I should understand him.

Naiintindihan ko naman, promise pero palagi na lang? minsan nga halos hindi na kami nagkikita dahil kapag umuuwi siya may duty naman ako.

Gusto pala niya ng long distance relationship, pwes! I should take my NCLEX and I'll be in US base hospital nurse. Para naman maramdaman niya kahit papaano ang iwanan tutal siya naman palagi ang umaalis ngayon ako naman.

Bumangon na ako dahil kumakalam ang. sikmura ko. Mabuti na lang nagluto si Gwen pero imbes matakam ay bumaliktad ang sikmura ko.

I feel nauseated.

Ilang sandali ay tumunog ulit ang cellphone ko. He's calling again.

I answered it but I didn't talk.

"I'm sorry for calling you during your shift but you're not responding, are you okay?" tanong nito sa kabilang linya.

My eyes watered. Kahit sa kaunting rason naiiyak ako ang babaw na ng luha ko. I am frustrated with Gideon but hearing his voice my frustration melted, but I shouldn't sway by his presence or anything!

"Hindi ako nag duty." I said coldly. Hindi ito nagsalita agad at rinig ko ang mabigat ng kaniyang hinga.

"Why? are you okay? Are you not feeling well?" sunod sunod na tanong niya.