Resmini duvara astım,
Ama çizvisi kalbimdeydi.
Yüz hatlarından şiirler akıttım,
Her biri farklı tonda ve renkteydi.
Gördüğüm, bendeki yaşanmamış gelecekti ...
Ressamın olmalıydım, duygularımdaki seni çizmiştim ben.!
Tanıman gerekti benliğimdeki kendini.
Ben miydim gerçekten bunu çizen ?
Ürperirdi sendeki güzellikten tüm fırçalar,
Tüy kadar hafif değdirmişim.
Dokunamam, seni bozar,
O yüzden artık ne bir ressam ne de şair değilim ...
