Sayalım tek tek akşamları.
Kavuşmaya can atarken sensiz uyandığım sabahları.
Aynı dileği tutuyorum yıldızlar kayarken;
Sabah bir uyanmışım sen ve ben:
Beni sadece sen duyabiliyorsun;
'Bugün hangi başyapıtı çalalım' diyormuşum.
Karar veremiyor, baş yapıtımın gözlerine dalıyormuşum.
Herşeyi unutuyormuşum sonra...
Sadece bakıyor, kayboluyormuşum gözlerinde.
Etraftaki kalabalıkların bir önemi yokmuş,
İçim varlığınla doluyken en büyük sessizliğim senmişsin.
Sana bütün sevgimle,kalbimle dokunuyormuşum;
Sen ise kurduğun tek cümleyle içimi fethediyormuşsun.
Gülerken yüzünde ince çizgiler görünmekte;
Bir ressamın fırçasına yaraşır güzellikteymiş...
Oysa ben tüm benliğimi çoktan senle boyamışım;
Ben, senle kaplıymışım...
Her yerde sen varmışsın;
Ufak bir rüzgar esse, pencereyi açıyormuşum,
Esen hafif rüzgarda da kokun varmış...
Sen varken, Ben varmışım...
