Mükemmeli istermişçesine paralandık,
Sadece ufak tefek mutluluklar yeterdi bize.
Yersiz kaybettik herşeyi,
Hiç bizim olmamış, hiç bizim olmayacakmış gibi...Olmayanı isterken,
Olanı kaybetmek, mahkum edilmek...
Bulutları izlemeye doymamışken,
Sisler arasında kaybolmak gibi...Nedenini bilmediğin,
Anlamaya çalışırken herşeyin anlamsızlaşması...
Rüyadayken sevincini yaşayamadan,
Yarım kalmışlıklara çöken lanet gibi...Daha yakından görmek için yaklaştığına,
Gözlerini aralayıp da bulanık görmek.
Gözlerini ovuşturduktan sonra kapatıp bir daha açmak,
Açtığında kör olduğunu, göremeyeceğini anlamak gibi.