Gönlüm kan ağlar durur,
Diz çöker yenilgiye, baş eğer herşeye.
Eğilir selamlarım acılarımı,
Aciz kalır ruhum hatalarıma karşı.
Fazla ışık astım içime,
Kör öldü içim fazlalıktan.
Küçük bir mum koydum,
Köreldi zamanla ışıksızlıktan.
Herşey karışık,
Herşey belirsiz.
Ağlar gönlüm durmadan,
Atmış kendini sokağa aciz.
Hayat sesleri, zaferini kutlar,
Çan misali yankılanır her yerimde.
Titrer durur bedenim,
Zayıflıktan inler durur,çığlıklar içinde benliğim.
Sarıp sarmalamaya gücü yetmez ellerimin.
Bir dokunsam ağlar çocuk gibi,
Çoktan kan ağlamış ellerim.
Yaralı bir öksüz gibi.
Gözüm ulaşamadığım noktalarda,
İçim ise erir zamanla hatalarımla.
Engin ve sonsuz kaybolmuş diyarlarda,
Dökülür içim bir sonbahar dallarıyla.
