Gecenin en kör noktasında,
kalbe saplanmış olan acı...
Anlam vermeye çalıştığımız,
düşündükçe körelen anlamsızlığımız...
Bir geçmişte takılan akıl,
Ve söylenmeyenlerin vicdan azabından kanayan içimiz...
Boğulmamak için çırpındığımız derinlik,
Bir yandan da inatla atladığımız uçurum...
Bir yandan bir daha olmayacağına kendimizi kandırdığımız pişmanlıklar,
Diğer yandan ise aptalca tekrarlananların hüznü...
