Soluk,sevinçsiz ve sadece hayallerle sınırlı bir diyar...
Unutulmuş değerlerin oluşturduğu bir yığın.
Etrafta sadece hüzün ve sessizlik çıklıkları..!
Kurumuş tüm yeşillikler,sussuz,güneşsiz,ışıksız...
Ölüm anında son kez verilen nefesin soğukluğu gibi.
Sömürü altında olan ruhun sevinçsizliği ve sızısıyla son perdesi.
Ölmüş kalbin duyulan; korkunç,acınası,sefil ve umutsuz feryadı.
Kasvet dolu her yer; renksiz, tatsız, sevgiden yoksun..!
Ayak izlerinin kirlettiği çöplük alanı,
Bütün unutulmuşlukların saklanmaya yüz tutmuş nankör atıkları.
Mutluluk reçesinden yoksun,kaybedilmişlerin sızısı ve mekanı,
Özgürlüğünü araken bulduğunu sanıp tekrar kaybeden benizli yüzlerin acısı...
Ufukta, gözlerden,kalplerden, ve hayallerden uzak, çok uzak bir yerde...
Yazın kışa,ilkbaharın sonbahara karıştığı mevsimsiz,ölü yapraklar ülkesi..!
Hatıraların eskittiği,gittikçe hayaletten farksızlaşan var oluş...
Ahenksiz,ürpertili,karanlık,yoksun,ıstırap dolu herşey..!
