Midnight of Terrors: Haunted Manor

02

We formed a circle right below the swinging lights of the chandelier. Before we even start to hunt some ghosts, we would like to make sure first if there is one. We prepared our things na dinala namin dito.

Each and everyone of us ay naka-assign magdala ng different na mga kagamitan. Mine was my phone so I immediately put it right in front of me while I'm doing an indian sit.

Agnes on my right side has three pieces of garlic. Kaycee brought a jar of salt. Aiden brought a small kitchen knife, sa pag-aakala naming wala no'n dito. Elaine brought a small chest of first aid kit. While Zander has his flashlight na nilabas niya na kanina pa.

Zander is currently on the second floor, kasalukuyang winawalis 'yung nabasag na vase kanina. Even though hindi pa rin namin alam kung ano 'yung nagpabasag sa vase na 'yon, sa oras na 'to, aalamin na namin.

Bumaba na si Zander dala ang walis na nakatakip sa mga bubog na nagtatalunan sa dustpan na dala-dala niya. Nagtungo muna siya sa kusina para doon iyon itapon saka niya kami sinaluhan sa circle namin. Tumabi siya sa kaliwa ko at nag-indian sit din. Lahat kami ay kasalukuyang naka-indian sit.

"Okay, so ready na ba?" masaganang tanong ni Zander. Nagkatinginan muna kami saka nagngitian at nagtanguan, mukhang walang hindi nae-excite. "Okay, may multo ba rito?"

"Gaga, hindi mo tatanungin kung mayron," bulyaw ko kay Zander. Huminga muna ako nang malalim saka nagpakawala ng buntong hininga. "First of all, we need to tell their stories first. Para alam ng mga multo na we're here with a purpose. Hindi lang basta gambalain sila. And to that, magkakaroon sila ng tiwala sa'tin, kasi alam natin 'yung pinagdaanan nila."

Natahimik muna ang lahat. Wala ni isang nagsalita, hinihintay nila 'kong may sabihin muli. Nangunguna si Elaine na nakatitig lang sa'kin habang pinupunta ang mga binti sa gilid niya, umalis sa pagkaka-indian sit niya.

"So what really is the stories of those ghosts in here, Thea?" interesadong tanong ni Elaine. Hindi ko tinanggal ang ngiti ko sa kanya. I prepared with this one. I've searched so many times for so many months about this mansion, and now, I'm going to tell them kung ano ang mga nalalaman ko.

"Yes, ghost stories!" malakas pang hiyaw ni Aiden at napataas ng braso. Umirap naman ang mga babaeng kasama namin sa kanya, maliban sa'kin na magsasalita na.

"Based on my researches, it all happened in 1896, the exact same year when Eduardo Kandayog gave this house to his only two daughters-Isabela and Imelda Kandayog. Ever since then, hindi na talaga magkasundo itong dalawang magkapatid. They have a very different status.

During their teenager times, Isabela is the one who always pull a lot of rich and wealthy man from a very wealthy family. Nung tumanda sila, ikinasal si Isabela sa mayamang lalaking si Gregorio Dimagiba. At ipinanganak nila ang babaeng si Dolores Dimagiba.

While Imelda is the opposite. She had a barely normal life. She was never liked. It was always Isabela who gets what she wants. While Imelda doesn't. Habang yumayaman at nakukuha ni Isabela ang gusto niya, hindi naman nakukuha ni Imelda ang gusto niya at lalo siyang naghihirap.

Kahit nakatira sa iisang bubong ang pamilya, hindi pa rin talaga nagkakasundo si Isabela at Imelda. Ginawang taga-silbi si Imelda sa pamamahay na 'to, dahil alam ni Isabela na hinding-hindi na makakahanap ang kapatid niya ng lalaking para sa kanya. Inalila siya nang inalila.

Hanggang sa dumating na ang araw na sasapit na ang kasal nina Dolores at Nimuel Magisig. Kinausap ni Isabela si Imelda nung gabi bago ang kasal. Pinakiusapan niya ang kapatid niya na pagtapos na pagtapos ng kasal ng anak niya, maaari na siyang lumayas sa mansyong ito, dahil pinaplano ni Isabela na patuluyin ang mapapangasawa ni Dolores sa mansyong ito.