Çiftlik evine gelmem ile bir süre arabada oturdum. Gözlerim arabanın saatindeydi. Zaman ne çok yavaş geçiyordu... Oysa seneler çok hızlı geçmişti. Hayatımda değer verdiğim iki kadın için zaman çok hızlı geçmişti. Birine aşık olalı on üç yıl geçmişti. Diğerinin hayatına son vereli on dokuz yıl...
Bir anlığına aklım uzaklara gitti. Çok uzaklara...
19 yıl önce
"Ne işin var senin İzmir'de? Kendine gel Miran! Hemen geri dönüyorsun. Senin sorumlulukların var."
Cevap vermedim.
"Annem kapatıyorum ben. Araba sürüyorum, Ekim'e gitmem lazım." Bir an önce telefonu kapatma derdindeydim. Anneme laf yetiştirmeye çalışırken hem yola hem de navigasyona dikkat veremiyordum.
"Miran geri dön. Ekim, Ekim yedin kendini. Oğluum dön. Oğlum geri dön. Televizyonda gördüğün karının peşinden mi gidilirmiş! Nerede görülmüş? Nerede duyulmuş!"
Derin bir nefes alarak telefonu kapatmak için elimi uzattığım sırada elimin çarpması ile telefonun ayaklarımın altına düşmüştü.
"Hay sikeyim!"
Yoldan gözümü ayırmadan yakalamaya çalıştığım telefona ulaşamıyordum bir türlü. Önümde ve arkamda tır vardı. Dikkatli davranmaya çalışıyordum.
Ayağımı gazdan kaldırarak hızımı azaltırken yoldan gözlerimi ayırarak telefonu aramaya başladım. İlk hatam buydu. Telefonu bir türlü bulamıyordum. Hâlâ annemin sesi geliyordu ama telefonu göremiyordum bir türlü.
"Anne! Telefon düştü. Kapat, ben seni birazdan arayacağım," dedim.
Annemin sesi hala cızırtılı bir şekilde yankılanıyordu ama telefonu bulamamak sinirlerimi iyice bozuyordu. "Nerede bu siktiğimin telefonu!" diye öfkeyle söylendim.
Tam o sırada gözlerimi tekrar yola çevirdiğimde, önüme kırarak hızla yola girmeye çalışan bir araba olduğunu fark ettim. Devam edersem, çarpacaktım. Frene bassam, iki tırın arasında sıkışıp kalacaktım. Çünkü arkada ki bana çok yakındı.
Her şey çok ani gelişti. Kornaya basmaya başlamam ile durmasını bekliyordum fakat öyle olmadı.
Gözlerimdeki korku ve kalbimdeki çarpıntı, hızlı bir şekilde hatalar yapmama sebep oldu. Yan şeritte kimsenin olmadığını gördüğüm an kurtulmak için direksiyonu ani bir şekilde sağa kırdım. Yaptığım ikinci hata buydu...
Hızlı olmamında etkisiyle araba sağa savrulurken kontrolü sağlamaya çalıştım. Her şey bir an için yavaşlamış gibi geldi, adeta zaman durdu. Etrafımda ki her şey çok hızlı gelişirken ben sanki hareket etmiyor gibiydim.
Direksiyonu sıkıca kavrayıp, arabamın dengesini sağlamaya çalışırken, aniden karşıdan gelen bir aracın farlarını fark ettim. Hayatım böyle mi bitecekti?
Direksiyonu çevirsem de kaçamayacağımı biliyordum sanki. Gözlerimi sıktım. Yine de kurtulabilme ümidi ile direksiyonu çevirmek istediğim sırada öylece kalakalmıştım. Çünkü direksiyon dönmüyordu bile..
Ve olanlar o sırada oldu. Karşıdan gelen arabayla kafa kafaya çarpıştık. Büyük bir gürültü ve şiddetli bir sarsıntı yaşadım. Her şey bir anda karanlığa büründü, zaman ve mekan algım tamamen kayboldu. Gerisi yoktu...
Kendime geldiğimde, dayanılmaz bir acı içindeydim. Bacaklarım sıkışmış, hareket edemiyordum. Göğsümde keskin bir ağrı, nefes almakta zorlanıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaçak Aşk (+18)
Fiction générale"Beni az önce kendi düğünümden mi kaçırdın sen?" diye sorarak arabayı süren adamı sert bakışlar ile izliyordum. "Gelinlikle kaçırıldım resmen!" Yanımda ki, başka bir gelinlik ile oturan kız ise çok rahat bir şekilde konuşmaya başladı. "Dert etme beb...
