《Gözyaşları ruhun sessiz çığlıklarıydı.》
~~
Yetişkin içerik mevcuttur. Bu uyarımı dikkate alarak başlayın lütfen. Sonrasında bu konu ile ilgili herhangi bir şikayet görmek istemiyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evet yeni bölümden herkese merhaba. Uzun süredir yoktum ama geldimm.
Hoşgeldimmm..
Nasılsınız??
Okurken bol bol yorum yapın. Ve kitabımızı yayalım lütfen....Yapabilenler kitaba editler hazırlayıp instagram ve tiktok hesaplarından paylaşabilir.
İyi okumalar....
~~~~~~~~
Paloma Faith - Only love can hurt like this
Canozan - Sar bu şehri
~~~~~~~~~
♡~ 7. Bölüm ~♡
Korku...
Kaybetme korkusu dört bir yanımı sarmıştı. Korkuyla inip kalkan göğsüm, yaşananların ağırlığını taşımakta güçlük çekiyordu. Her şey yoluna girecek derken, onu kaybedemezdim. Ölmesini istemiyordum, ölmek istemiyordum.
Gözlerimden akan yaşlar, kontrol edemediğim bir şekilde yanaklarımdan süzülüyordu. Onun yüzünü, bana bakarken siyah gözlerinde parlayan ışığı kaybetme düşüncesi, içimde derin bir boşluk yaratıyordu. Her saniye daha da derinleşen bu boşluk, tüm varlığımı yutacakmış gibi geliyordu.
Yanımızda duran siyah büyük aracın içinden inen siyah takım elbiseli adamlar Giran'a doğru eğilip onu dikkatli bir şekilde kaldırırken, dizlerimden ayrılan başı içimdeki boşluk hissini daha da arttırdı. En ufak teması kesilince bile içimde oluşan boşluk bu kadar ağırken, onu tamamen kaybedemezdim.
Giran'ı kaldıran adamlar onu siyah araca bindirdi. Bu sırada yanıma yaklaşan Arın, beni yerden kaldırmak için elini uzatmıştı. Onun da gözlerindeki yoğun endişe ve hüzün, Giran'a olan bağlılığını anlatıyordu. Ellerimi yere bastırarak yerden kalkınca elini geri indirdi.
