kuru mürekkep

üçüncü mektup.

09/02/2024

Teşekkür ederim. Boş kâğıt göndermeyecek olmama sevindim. Aynı zamanda şifalı çayın tarifi için de. :D Çok iyi geldi, hemen iyileştim. Bol bol meyve de yedim, su da içtim. Daha sıkı giyiniyorum artık. Şöminenin başından kalkmıyorum, odununu eksik etmiyorum. Anlayacağın, iyiyim ben. Tamamen iyileştim, sayende. İlk işim de gidip Pamuk'u almak oldu. Bu mektubu yazarken ayaklarıma dolanıyor hatta. Sanırım acıktı. Mamasını vermeliyim.

Geldim. Büyük bir iştahla yiyor. İş de buldum. Bizim buradaki bir kafede bulaşık yıkıyorum. Soğuk su kullanıyorlar, cimriler. O yüzden ellerim ısınmıyor pek. Hep buz gibi. Olsun, en azından para kazanacağım. Bu da bir başlangıç öyle değil mi?

Seni anlıyorum, Alaz. Görülmemiş olmayı en iyi ben bilirim. Cevabını verdiğin her soruyu da hatırlıyorum ayrıca. Senin sorularını da yanıtlamayı çok istiyorum. En az benim kadar hevesli olduğunu hissedebiliyorum. Mirac'a selam söyle bu arada. Kesin tanısam çok severdim onu!

Geçen sefer ağlamaktan yazamıyordum, duraksayıp duruyordum. Şimdi öyle değil. Mutluyum, Alaz. Mutlu ettin beni. Kalbini açtın, kalbimi açmama izin verdin. Bu yüzden duraklıyorum şimdi de. Beni anlayabilen, beni dinleyen ve bana kendisini anlatmak isteyen birisi var karşımda. Çok güzel bir hismiş. Ben her şeye hazırım, Alaz. Seni duymaya da görmeye de. Üzme kendini. Ben varım.

Bunca zaman aynı okulda nasıl denk gelmedik hiç acaba? Gerçi fakültelerimizin yerleri birbirine çok tezat kalıyor. Ama olsun, bu mektuplaşma vesile oldu tanışmamıza.

Sanırım çok konuşuyorum.

Benim de canım yanıyor, Alaz.

Tarhana çorbasını sevmem. Annemin en güzel yaptığı çorba olduğu için. Bir kere bile bana yapmadı. Yaşar Abi'nin yani yeni eşinin en sevdiği çorba olduğu için yaptı. Bana da hep çok az kattı. Çok içersem Yaşar Abi yeteri kadar içemezmiş, öyle diyor.

Babam hayatta değil. Beni kurtarmak için gitti, öldü. Annem de

'Annem de' üzeri çizilmiş.

Karı ben de sevmem. Ne güzel ortak noktamız çıktı. Ben yaz insanıyım. Dondurma severim, güneş, deniz... Gerçi en son ne zaman denize gittim hatırlamıyorum. Annem arkadaşlarımla gitmeme de izin vermedi. Ama dondurmaya izin veriyordu, yiyebiliyordum dondurma. Bak kışın ortasında canım çekti yine!

Görünmez olmak istediğini söylemişsin. Hiçbir şey yapma, Alaz. Biz annemiz tarafından görülmeyen çocuklarız, bizi kimse görmez ki zaten.

Hislerini görmezden geliyor değilim, yalnızca ne söylenir bilmiyorum. Ancak yaşadıklarını anlıyorum, aynılarını yaşıyorum. Teselli cümlelerine ihtiyacın da yok, biliyorum. Lafla sözle olacak bir şey değil.

Ama ben sana açtım kollarımı, kelimelerim senin kelimelerine şifa olmak için bekliyor, Alaz. Ben her şeyi anlatacaksam sen de anlatacaksın. Anlaştık mı?

Kalbimde kırmızı bir iplik var gibi hissediyorum. Dağları tepeleri aşıp senin kalbindeki ipe bağlanmış gibi. Garip bir huzur var içimde. Bu ödeve başlamadan önce bu duygularla yazacağımı tahmin etmemiştim. Hayat ne kadar da sürprizlerle dolu, öyle değil mi?

Siyah kalemi daha çok sevdim, hep onunla yaz. Yazın da çok güzelmiş bu arada. Eminim çizimlerin de en az yazın kadar güzeldir.

Hani bana demişsin ya "Bence senin sesin çok güzel." diye. Bence seninki de çok güzel. Teşekkür ederim iltifatın için.