Bu bölümü düzenlerken, nereden bile bilirdim ki wadpad erişime kapanacak. Umarım bu mesele çok uzanmaz ve her kes evine geri döner. Bunu sadece okurlar ve yazarlar anlar.Uzun aralarla bölüm atacağım şimdilik çünkü bölümler fazlalaşmaya başladıkça, paylaşmak istiyorum ama sizler giremiyorsunuz bile.
Yine de desteklerinizi bekliyorum :)
❣️
Bölüm 5: Öpücük
Telefon kapandı, bir el silah sesi ve telefonu kapattı...
Keyifle benim haykırmalarımı izliyordu, “pislik ! Nefret ediyorum senden, abimi öldürdün, iğrenç bir adamsın sen “ diyerek avazım çıktığı kadar ona bağırıyordum, o ise bağırmamı zevkle izliyordu, bu beni daha da delirtirken ona yaklaşarak, hırsla göğsüne vurmaya başladım
“verecekti işte paranı, niye abimi aldın bizden, annemin gözleri önünde niye yaptın iğrençliğini, öldüreceğim seni ! Sana söz veriyorum ki bir gün sonun olacağım” diyerek haykırınca bir anda beklemediğim bir şey oldu, beni kollarımdan tutarak sertçe kendisine çekti ve öpmeye başladı, bir an şaşırarak dursam da sonra kendime gelerek hızla onu kendimden ayırdım.
“sen ne hakla bana dokunursun ulan, ne hakla !” Diyerek düşünmeden tokat attım.
Kızacağını düşünmüştüm ama, onun yüzündeki zevkli gülümsemesi gitmiş, yerine onda hiç görmediğim bir duygu oluşmuştu, sanki yaptığından pişman gibiydi.
“Abin ölmedi, sadece boşluğa ateş ettirerek korkutmak istedim” diyerek sakince odadan çıktı.
Bana kızmamıştı, abimi öldürmemişti, sanki demin yaptığı şeyin etkisinden çıkmamış gibiydi, iğrençti tek anlamıyla fazla iğrençti..
Afra Yıldırım..
Arhan’ın ailesi gitmek için hazırlanmış, bavullarını kapıyı toplamışlardı, bende Nevanın yanında durmuş, bavulunu toplarken biraz Irmak hakkında konuşmuştuk, o kızı sevmemiştim, Arhan benimle 3 yıllık ilişkisini, sözde kızıl insanlardan nefret ettiğini söyleyerek, onunla sevgili olup beni atmıştı.
Kendimi kandırılmış hissediyordum, doğruydu benimde suçum vardı onu, korumasına sorarak araştırmıştım, ama o benim sevgilimdi nerede olduğunu bilmeye hakkım vardı.
O gün orda onu görmeseydim, hala arkamdan iş çevirmeye devam edecek miydi ?
Arhan aşağıya indiğinde yüzünde karışık ifade vardı, ne olduğunu anlamamıştım çünkü çoğunlukla sert bakışlıydı, şimdi ne olmuştu da şaşkın ve pişman gibiydi ?
“hadi oğlum, 3 güne bekleyruz, nişanımız vardu da” diyerek annesiyle de görüştü Arhan, evet 3 yıldır sevgilisi olan benle bir gün bu konu olmadı, nişan akıllarına gelmedi, ama ilk defa gördükleri kızla nişan yapacaklardı, en çok canımı yakanda buydu, bu kadar yılımı ona vermişken, o şimdi gidip iki günlük kızla nişanlanıyordu, kalbimi sızlatıyordu, ama emindim bu işte başka şeyler vardı, o kızı, ve ailesini araştıracağım, bu işi yarım bırakmayacaktım !
Ailesini yolcu ettikten sonra, salona geçince ben de arkasından geçtim, rafta ki içki şişelerinden birini alıp açtım ve bardağa koydum, bir zamanlar ikimiz birlikte içer, sonra akardık güzel gecelere..
“içer misin sende ?”
“sağ ol kalsın” dedi soğuk sesiyle, o hiç böyle değildi, sevgilimi geri istiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Patron
Science FictionPatron, her kes onu bu isimle tanırdı, Patron.. Namı diğer Patron, beni ailemden almıştı, kafesimden çıkmayı başarmıştım ama, yeni kafesime girmiştim. Yeni ve eskisini özleten kafes, o acımasızdı, o gaddardı ve hiç bir şey umurunda olmazdı...