Patron

Bölüm 13: Yalandan verilmiş sözler

İyi günler ! Ve hala wadpad erişime engelli :( Ama ne yapıyoruz, her zaman bir umut vardır deyip, yolumuza bakıyoruz :)

Yazı hatalarım ola bilir..

Neyse daha fazla tutmayayım sizi, iyi okumalar dilerim.

Oy verip, fikirlerinizi bildirirseniz çok mutlu olurum :)

💌

Bölüm 13: Yalandan verilmiş sözler

Arhan Bozoğlu..

Anlık sinirimle, Taner’i kaldığı odadan çıkartmış, bahçeye getirmiştim. Sinirle nefes alıp vererek, oturuyordum.

“abi artık ne olduğunu diyecek misin, yoksa sabaha kadar bakışacak mıyız ?”

“Gitmiş, Almila mı ne, o kıza anlatmış her şeyi, inana biliyor musun !”

“Nasıl ?”

“duydun işte Taner !”

“ya o kız güvenilir değilse ? Abi büyük patlarız o zaman “

“Ben ne diyorum peki !? “ diye sertçe konuşuyordum. “vurdun mu kıza ?” telaşlandı Taner.

“sana ne ulan !” delirtecekti bu adam beni, ona neydi Irmaktan !

“iyi mi ? Abi bir şey desene, ya kötüyse ?”

“Vurmadım ulan ! Vuramadım !” bağırarak gözlerimi kaçırdım, nedenini bilmediğim şekilde, ona vuramadan çıktım odadan.

Kendime bu yüzden de kızgındım, niye ona vurmaya elim kalkmıyordu ?

Ne oluyordu bana, niye vurmamıştım onu ?

Bundan zevk almam gerekirken, neden bir şey yapmadan çıkmıştım odadan ?

“nasıl ?”

“duydun işte !”

“Sen iyi misin ? Normalde azıcık kızınca bile, birilerine zarar vermeden sakinleşmiyorsun ne oldu oğlum sana ?” bir şey demeden omuz silktim, bana ne olduğunu bende bilmiyordum çünkü

Çok öfkeli hissediyordum kendimi, ya Alice bir ajansa ?

Ya tüm işler ortaya çıkarsa ?

Babam beni parçalardı. Zaten öyle bir şey olursa, babamdan önce kendimi öldürecektim.

Söz verdirtmişti bana, ‘öyle bir şey
olursa, bana diri değil, ölü şekilde haberin gelecek, yoksa ben seni öldürmekten zevk alırım, acısız ölmeyi, işkenceyle ölmeye tercih edersin değil mi oğul ?’ on altı, on yedi yaşındayken, bu işlerinin bu kadar tehlikesi olduğunu bilmiyordum, ayrıca her şey
abimindi, bana gelme ihtimali olmadığı için söz vermiştim.

Gün gelmiş, devran dönmüştü, abimin olan her şey benimdi, ve ben bunların hiç birine sahip olmayı
istemedim.

Normal yaşıtlarım gibi büyümek varken, niye zor şartlar altında, bir
hayvan gibi eğitilerek büyümek isteyeyim ki ?

Abim ise hiç bir eğitime maruz
kalmadan, kendi isteği ile küçüklükten babamla büyümüş, ondan daha iyi kavrayarak, üç yıl yönetmişti işleri.

İşler yönetilirken ben de, eğitilerek öğretiliyordum, sanki babam elinde ikinci şansını tutuyordu.

Benim eğitimlerimdense annemlerin, abimin haberi dahi yoktu, çünkü yurt dışındaydım..