Beyaz Atlı Prens

20.

Medya: Aşk Yok Olmaktır
               ~ Mabel Matiz ~

Odamın dışından gelen seslerle gözlerimi açtım, annemin sesini duyuyordum fakat diğer sesin kime ait olduğunu anlayamamıştım.

Odamdan çıkarken konuşmaları daha yakından duydum .

"Teyzem bak ben Afranın arkadaşıyım niye inanmıyorsun sana yalan borcum mu var ?"

"Yok oğlum ama seni daha önce ne gördüm ne de afradan duydum ismini nasıl inanayım"

"Zahemet olmazsa çağır afrayı o tanıyor zaten beni lütfen bak"

" Sevgilisi falan değilsin demi beni arkadaşıyım diye kandırmıyorsun öyle değil mi ?"

"Yok teyzecim niye kandırıyım seni okuldan arkadaşıyım "

"İyi öyle olsun bakalım çağırıp geliyim ben o zaman "

"Peki bekliyorum ben sizi "

Annem kafasını sallayıp arkasını dönerken beni fark etmesiyle durdu.

"Gelmiş bile " dedi kapıda gördüğüm burağa dönerek şaşkınlıkla ona bakarken o da bana bakıyordu ve ben yine pijamalarımla odadan çıkmıştım.

"Afra gel canım arkadaşın geldi bende tam da seni çağırıcaktım kızım "

Yanlarına doğru yürümeye başladım.
"Hoş geldin Burak burda ne işin var ?"

"Ödev için yardım edicektin ya ona geldim "

"Ne ? "  Dediğimde annemi göstererek çaktırmamam için kaş göz işaretleri yapmaya başladı.

"Aa doğru unutmuşum kusura bakma"

"Sorun değil hemen başlayalım mı ?"

"Aceleniz ne oğlum önce bir yemek yiyin gel sende artık içeri kapıda kaldın " diye söze atlayan annemle fark ettim .

"Evet geç sen içeri bende üstümü değiştirip geliyim olur mu ?"

"Peki o zaman bekliyim ben seni ve sağol teyzecim ben aç değilim afrayı beklerim sorun değil benim için "

"Yok öyle olmaz gel sen benle mutfağa kızım sende acele et üstünü değiştir gel mutfağa " dediği de kafamı sallayarak odama doğru yürümeye başladım, Burağı da annemin peşinden mutfağa giderken gördüm.

Hızlıca üstüme bir swiht tişört ve pantolan geçirip banyo da elimi yüzümü yıkayıp saçımı topladım.
Banyodan çıkıp aşağı indiğimde annemle Burak mutfakta sohbet ediyorlardı.

Annem bir yandan yemek hazırlarken bir yandan da burağa yemek yemesi için söyleniyordu Burak nederse desin onu yermisin bunu yapıyım mi gibi şeyler söyleyip duruyordu bu halleri çok tatlı geirken bir an Burağı yerine arasın olduğunu düşündüm.

Annemin yanında beni beklediğini güzel bir hayaldi fakat bir çok hayal gibi imkansızdı özellikle Arasla ilgili kurduğum hayaller .

"Afra kapıda bekleme kızım yabancı gibi hazır kahvaltın"

"Geldim " dedim içeri yürürken Burağın karşısında ki sandalye otururken masaya göz gezdirdim bir kuş sütü eksik derler ya annem aynen öyle bir masa hazırlamıştı.

"Hadi hadi başlayın hemen bitecek o masadakiler özellikle senin önün Burak oğlum"

"Ama- "

"Aması yok hadi başlayın ben içerdeyim bir şey lazım olursun söyleyin gerçi afra halleder ama olsun"

Emir büyük yerden gelmişti bu yüzden ikimizde sessizce yemeğe başlamıştık hatta annem mutfaktan çıktıktan sonra bile devam etmişti bu sesizlik .
Daha fazla dayanamayıp konuşmaya başladım.

" Annem gittiğine göre şöyle niye geldin birden buraya ? "

" Afra o gün ne gördün bilmiyorum ama Arasın bir suçu yok gerçekten o günden beri kendini suçluyor iyice içine kapandı biliyorum seni de çok üzdü fakat lütfen bana yardım et "

"Berna " dedim yemeğime bakarken
"Benimle olan şeyleri öğrenmiş o gece bana bir resim attı, Aras ile birlikteyken yanında uyuyordu anlıyor musun Burak "

"Evet "

"Pek sanmıyorum anladığını öyle olsa gelmezdin buraya "

"Onun gelmsini isterdin ama öyle değil mi ? "

Sorusu ile afallarken kafamı kaldırıp yüzüne baktım aynı şekilde bana bakarken konuştum.

"Üzgünüm fazla ileri gittim ama lütfen bir düşün olur mu her akşam sizin ilk buluştuğunuz sahile gidiyor son bir şans ver açıklaması için çünkü o gelmez sana gelemez "

"Düşünücem "

"Peki sen bilirsin rahatsız ettiysem kusura bakma lütfen arkadaşımı o halde görmek hoşuma gitmiyor zaten daha önce söylediğim gibi o kızı hiç sevmiyorum her neyse hoşçakal afra"

" Rahatsız etmedin Burak teşekkür ederim iyi bir arkadaşsın tekrar görüşmek üzere hoşçakal " dedim olabildiğince samimi bir gülümseme ile o da gülümserken dış kapıya doğru yürümeye başladık.

"Gidiyor musun Burak oğlum ?"

"Gidiyorum teyzem "

"Bittimi ödeviniz erken gitmiyor musun ? "

"İşim çıktı daha sonra kütüphane de yapıcaz ve yemek için teşekkür ederim teyzem eline sağlık "

"Ne demek oğlum yine gel yaparım ben yine sana " dedi annem gülümseyerek Burağı sevmişe benziyordu .

"Gelirim " dedi Burak " Şimdilik hoşçakalın " diye devam etti kapıyı açarken daha sonra bana dönerek gülümsedi " Lütfen söylediklerimi düşün"

Kafamı sallayarak onaylarken Burak çıkıp yürümeye başlamıştı bile kapıyı kapattığım da annem bana bakıyordu .

"Tatlı çocuk"

"İyi bir arkadaş" dedim demeye çalıştığı şeye itafen dediğime gülerken içeriye geçti. Bende mutfağa geçip önce moduma göre bir şarkı açtım daha sonra müzik eşliğinde mutfağı toparlarken akşamı düşünmeye başladım ve tabi Burağın söylediklerini...

Satır aralarında yorum yapıp fikrinizi söylerseniz sevinirim umarım beğenirsiniz.
Okuyan herkese teşekkür ederim şimdiden ★★★