Miara's Mistakes: Part Two

(218) - September 12, 2020

Patience
Miara's POV

Dahil sa napag-usapan namin ni Primo ay naisipan kong obserbahan siya. Not to scrutinize and find faults in him, but to see if what he's dreading is true.

Dahil kung ako lang ang tatanungin ay walang nagbago sa pakikitungo niya sa akin. He didn't become cold nor distant. If anything, he became sweeter... and clingy... but I don't really mind.

Kung tutuusin, hindi aakalaing may clingy side siya. He's buff and has all things manly but I am also fascinated with his soft side. I also love the clingy and softie Primo.

"Primo, pagod na 'ko! Legs can't take it!" Hinihingal kong sabi, umaasang tapos na ang bente minutong napag-usapan namin.

I pouted at him while still running. Kahit gusto ko nang tumigil ay hindi pwede dahil nasa tabing treadmill lang siya at nakabantay sa akin.

"Three more minutes, love," aniya pagkatapos sumulyap sa kaniyang relo.

Nagulat ako sa narinig at muntik nang madapa. Buti na lang at mabilis akong nakahawak sa handle kaya nakapagpatuloy ako.

Si Primo naman ay nag-aalalang pumunta sa tabi ko. He paused my machine and handed me the energy drink. Habang pinupunasan niya ang mukha ko ay tulala lang akong nakatingin sa kaniya, hindi maitatanggi ang bilig ng pagtibok ng puso ko.

"Is three minutes that bad?" He asked with a frown. "There's a timer on your machine too..."

Hindi naman kasi ako nagulat doon! Sa kasunod na salita ako nagulat.

My heart was already doing the extra work with all the running and then he chose that moment to make it leap. Kaya ako nagulat at muntik na namang madapa!

Nilagay niya sa likod ng tainga ko ang ilang takas ng buhok na nakatabon sa mukha ko. I shook my head and smiled.

I continued running as if nothing happened. Alangan naman kasing sabihin ko sa kaniya na muntik na akong madapa dahil sa kilig?

Pagkatapos naming mag-gym ay nag-almusal kami. Busy raw ang mga pinsan sa mga schoolworks at ito ang unang beses na nadatnan kong busy sila.

Tuwing bumibisita ako rito ay parang nagbabakasyon lang sila. Kung hindi barbecue party ay pool party naman. Si Tommy lang ang sigurado akong nakita kong nag-aaral.

"Umuulan," puna ko habang nakatingin sa glass window. Gusto ko sanang magpahangin sa balcony ng kwarto ni Primo ngunit baka ginawin lang ako sa lamig.

Pagabi na rin at unti-unti nang dumidilim. Gusto ko sanang ayain si Primo na hintayin ang sunset ngunit wala iyon dahil sa ulan.

Instead of getting a response, I felt his arms around my waist instead. His cool, damp skin is comforting as he pulled me even closer to him.

Naramdaman ko ang kaniyang labi sa aking balikat, hinahalik-halikan ako roon at hindi namang mapigilang makiliti. I reached for his still-wet hair and caressed it.

I don't mind the extra clingy Primo. He may not admit it, but he likes being babied. Palaging nagpapalambing at gusto akong yakapin.

I held his arms to loosen his hold on me. I cupped his cheeks when I faced him, making him smile. Mas sumingkit ang gilid ng kaniyang mga mata at parang batang nag-'beautiful eyes'.

Wala pa siyang suot pang-itaas at tanging tuwalya lang ang nakatakip sa pang-ibaba niya. May maliit na tuwalya rin sa kaniyang balikat para patuyuin ang kaniyang buhok.

I took the small towel and used it to dry his hair. Seryoso siyang nakatingin sa akin habang ginagawa ko iyon kaya bigla naman akong na-conscious at hindi na makatingin sa kaniya.