SHIN POV
"Good morning mommy two, nasan po si mommy one bkt hnd kopo sya nakita sa higaan" biglang sulpot ni shawn at niyakap ako patalikod, inilagay kona sa maliit na pinggan ang niluto kung cornbeef saka humarap kay shawn.
"Baby shawn tulungan mo muna si mommy two maghanda" sagot ko sa bata na ikinatango nya, kumuha na sya ng pinggan, tatlong pinggan ang kinuha nya dahilan para mapabuntong hininga ako para pigilan ang luha kong gustong tumulo, paano ko ba to sasabihin kay shawn, nagbuntong hininga na lng ulit ako saka kinuha ang cornbeef na niluto ko saka inilagay sa lamesa.
"Mommy two nasan po ba si mommy one tatawagin ko na po sya para kumain na tau" tanung ni shawn na hnd pa umuupo, iniatras ko ang isang upuan kung saan doon umuupo si shawn.
"Baby shawn upo kana, si mommy one ay hnd muna sasabay sa atin kumain" sabi ko sa bata, gustuhin ko mang alisin ang sinabi kung 'muna' para iparating sa kanya na hnd na makakasabay kumain kahit kelan si gel pero hnd ko magawa dahil inaalala ko tlaga si shawn, nakangusong umupo si shawn, at umupo nadin ako sa tabi nya.
"Why mommy two, bkt hnd po makakasabay si mommy one" tanung ng bata na nakanguso, paano ko ba sasabihin, ano bang sasabihin ko.
"Baby shawn si mommy one ay-" putol ko dahil hnd ko talaga alm ang sasabihin ko, nanginginig nadin ang mga kamay ko pati narin mga tuhod ko at nanginginig nadin labi ko senyales na malapit na talaga akong lumuha, kinagat ko ang pang-ibaba kung labi para pigilan ang nagbabadya kong luha, not now huwag pa ngaun shin huwag mo munang sabihin ngaun, it is not the right time, nagbuntong hininga ulit ako saka pasekretong nag inhale at exhale, hinawakan ko ang pisngi ni shawn at ngumiti ng pilit.
"Baby shawn wag muna tanung ng tanung, masamang pinaghihintay ang pagkain, kumain muna tau baby shawn ok" pilit kung ngiti sa bata na sinuklian nya ng tango saka ngiti, pero nakita kung may bahid ng lungkot ang ngiti nya, namimiss nya yata si gel, nasanay na kac kaming late lagi gumising si gel at kami ang gumigising sa kanya pero ngaun nakakapanibago wla kaming gel na ginigising, nagdasal na kami at pag katapos nun ay sinandukan ko na si shawn saka nagsandok na rin ako sa pinggan ko, parang wala yata akong ganang kumain ngaun, tumingin ako sa upuan na laging inuupuan ni gel at parang nagmagic ang lahat dahil nakikita ko ngaun si gel na kumakain ng nakasimangot, ipinikit ko ang mga mata ko saka umiling at muling nagmulat, wla na dun si gel siguro imagination ko lng un, tumingin ako kay shawn na hnd kumakain at hinahawakan lng nya ang kutsara nya.
"Baby shawn eat na" sabi ko sa bata na ikinalingon nya sakin, nakita ko ang lungkot sa mga mata nya at hnd ako sanay na makita syang ganyan, masayahin syang bata, puno ng saya ang mga mata nya noon, pero ngaun puno ng lungkot.
"Hnd po kac ako sanay mommy two, wla po kac si mommy one saka po hnd rin po kau kumakain kaya hnd rin po ako kumakain" sagot ng bata sa malumanay na boses, nginitian ko sya ng pilit saka pinisil ang malambot nyang pisngi.
"Kakain na si mommy two kaya kumain kana din ok" pilit kung ngiti sa bata na lalo nyang ikinalungkot, baby shawn bkt ka ganyan.
"Bkt kapo nalulungkot mommy two, nalukungkot din po ako sa nakikita kung malungkot kau" sabi ng bata na nagpagulat sakin, pano nya nalaman.
"Baby shawn hnd malungkot si mommy two tignan mo nakangiti kaya si mommy two" pilit ngiting sabi ko.
"Kahit po nakangiti ka alm ko pong malungkot ka dahil nakikita ko nmn po un sa mga mata nyu" sabi ng bata na ikinatulo na talaga ng luha ko na kanina pa gustong lumabas, humagulhol ako dahil hnd ko na talaga kayang itago ang mga luha ko, naramdaman ko ang pagyakap sakin ni shawn at paghagod nito sa likod ko, sorry shawn, dahil sakin nalulungkot ka, sorry din dahil wla ka ng mommy one, niyakap ko pabalik ang bata at umiyak na talaga ako ng umiyak.
"Shhhh mommy two don't cry po plsss" pagpapatahan ng bata sakin.
"Shhh na po mommy, alm ko na pong hnd po umuwi si mommy one kagabi, alm ko na pong wla po sya d2" sabi ng bata na ikinalaki ng mata ko, alm nya, kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya at tinignan ang buo nyang mukha na puno ng lungkot, namumula nadin ang mga mata nya at nanunubig na iyon.
"Sabihin nyu po mommy two maaayos din po ang lahat dba, ligtas po si mommy one dba" sabi ng bata at hnd na napigilan nito ang sunod sunod na pagtulo ng mga luha nito na ikinakirot ng puso ko.
"Baby shawn" tanging sambit ko na lng at niyakap ang bata parehas kaming humihikbi ngaun, dahil sa sakit na nararamdaman.
"Nakita po kita kagabi na umiiyak at hinihintay mo po si mommy one na hnd nmn po bu-malik pero sana po bumalik po sya" hikbi ng bata na lalo kung ikinahigpit ng yakap sa kanya, sorry baby shawn sorry, pero sana nga bumalik na sya sana nga ligtas sya sana nga.
BINABASA MO ANG
THE LIFE FULL OF ZOMBIE (Zombie Apocalypse)
Детектив / ТриллерPaano kung ang pilipinas ay malamon ng zombie? Paano kung magkaroon ng zombie apocalypse sa pilipinas? Makakaligtas ka ba o magiging zombie ka? Magsasakripisyo ka ba o magiging makasarili ka? Magawa mo pa kayang magmahal o pipiliin mong mapag-is...
