Sevda sarmalı / Bornid

BÖLÜM 23

Ay hellooo

Niye ayırdın sorusuna toplu cevap. Tam anlamıyla barışsın diye son kez ayırdım artık bitti

İyi okumlarrrr

🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞🐞

Dert bünyeyi sarınca ne akıl kalır ne mantık. Sadece pişmanlık ve yaşanmışlıklar kalır

Yine öyle olmuştu iki gün olmuştu görmeyeli. Gecenin geç saati eve gelirken görmüştü sadece. Apartmana her geldiğinde illaki hep kızın evine bakardı. O gün geldiğinde bir yel gibi girmişti apartmana. Sinir ve acı vardı gözünde. Pişman olmuştu söylediklerine yavastan nida.

"Sevdiğimi kim soyledi demesem iyiydi ama o da bana guvenseydi." Kim olsa yanlış anlardı o haldeyken hak vermişti de

"Arasam mi acaba? Ya acamazsa" içinin daralması giderek artarken eline aldı telefonu. Numaraya basıp ascmasini bekledi. Açmadı. Bir daha çaldırdı yine açmadı. Giderek içini pişmanlık çürütüyor gibiydi.

"Keske öyle soylemeseydim."

🦋🦋

"Bora bul artık şu ateş edeni"

"Arıyorum komutanım"

Sıcak bir çatışmanın tam ortasında kalmışlardı. Önemli bir başı esir aldıkları için Türkiye sınırına yakın baskın yemislerdi. Onlara uzaktan ateş eden bir keskin nişancı yüzünden kafalarını dahi çıkaramazdı.

"Bul artık şunu bora"

"Nerdesin nerdesin" tam karşısına bakıyordu ama adam sağ tarafındaydı. Borayı görünce boradan önce davrandı. Kalbinin nişan aldı tetiği çekti , ateş etti.

Mermi bora'nın kalbinin üzerine ateş gibi girdi. Ne olduğunu anlayamayan bora kendini kaya'nın arkasına attı.

"Bora.. bora iyi misin... Bora ses ver" korkuyla herkes dehşete düşmüştü. "Bora ses versene oğlum"

Acıyan canına inat derin derin nefes aldı "komutanım.. saat on yönünde"

"Selim bul şunu ve sesini kes artık"

"Emredersiniz komutanım"

"Bora biraz daha dayan"

"Gördüm" tetikciyi gördüğünde hiç vakit kaybetmeden alnının ortasından vurdu. Biraz olsun önleri açılmışti artık

"Tamam komutanım bitti isi"

"Sabri hemen Bora'nın yanına gidiyorsun hemen"

"Emredersiniz komutanım" hiç vakit kaybetmeden koruma atışıyla koştu komutanın yanına

"Selçuk karargaha haber et helikopter acil buraya gelsin"

"Emredersiniz komutanım"

Sabri yanına vardığında korkuyla yanına çöktü "komutanım iyi misiniz.. geldim komutanım" gözlerini açmakta bile zorlanıyordu.

Sabri kaskını çıkardı daha rahat nefes alsın diye. Gömleğini kesti. Allah'tan mermi kalbe denk gelmemişti ama kalbinin tam üstündeydi.

"Sabri bora nasıl"

"Komutanım iyi değil acil helikopter gelemsi gerekiyor"

"Ne yap ne et borayı iyi et Sabri ben birini daha bu itlere kurban veremem anladın mı beni"

"Emredersiniz komutanım"  onun da başka niyeti yoktu zaten. O yeter ki iylessin elinden gelen her şeyi yapardı.

İşini hallederken onu ayakta tutmak için konuşmaya başladı. "Şimdi olmaz komutanım daha yengem tam anlamıyla yengem olmadan olmaz hem daha yaşanacak o kadar şey varken nereye"