Sevda sarmalı / Bornid

BÖLÜM 33

"Biraz daha kalsaydın babaanne böyle olmadı ama"

"Dedeni duydun yavrum beni bekliyor. Bütün işleri ona yıktım" bütün eşyalarını poşete tıkıştırınca odasına gidip küçük valizini getirdi "Bari buna koy eşyalarını. Uğraşma poşetle falan"

"Gerek yok yiğidim bak sığıdı hem" valizini açıp önüne koydu "Olsun sen yine de buna koy" kadın gülümseyip poşetin içindekileri çıkarıp valize koydu. "Oldu mu?"

"Oldu" zor bela oturduğu yerden kalktı kadın. Valizi eline aldığı sırada kapı çaldı. Bora kadına bakıp gülümsedi "Nida geldi sanırım" yalandan kaşlarını çattı "Haber mi verdin kıza? Kız okulda, niye rahatsız ettin" omzunu silkti bora

Kapıyı açtığında soluk soluğa kızı beklemiyordu. "Yetiştim mi? Gitti mi?"

Kapıya yaklaşıp aralık kapıyı daha da açtı "Kızım.." karnını tuttu nida. Dalağı şişmişti şimdiden hissediyordu "Gittin diye çok korktum halime teyze"

"İçeri gel nida. Niye yordun bu kadar kendini"

"Bana neden demediniz gideceğini Bora? Ben okula gittikten sonra mı haber verilir? Allah'tan öğlen arasına denk geldi."

"Ben verdirmedim kızım"

"Aşk olsun halime teyze beni görmeden mi gidecektin yani?"

"Ben seni yormak istemedim güzel kızım"

Dışarda duran kızın kolunu tutup yavaşça çekti "Gel içeri soluklan nefesini zor alıyorsun nida" koluna dokunan eli durdurdu"Yok yarım saate ders başlayacak geri gitmem gerek" kadına döndü nefesini kontrol etmeye çalışarak

"Hiç böyle olmadı halime teyze. Biraz daha kalsaydın." Yaklaşıp kızın omzuna elini koydu "Bir dahaki sefere inşallah güzel kızım. Daha ekmek etmedim hem benim herif sürekli sorhanıyor gel gel diye" eline uzanıp öptü

"Bir dahaki sefere bu kadar kolay bırakmam haberin olsun" kızı kendine çekip sıkıca sarıldı sonra çekildi "Bir dahaki sefere inşallah seni istemeye geliriz he mi kızım" onu bsklemeyen nida utancından basını öne eğdi.

Uzaktan onları izleyen bora sinsice sırıtırken sevdiğinin utancından al al olmuş suratına baktı.

Her haliyle ayrı güzeldi. Utandığında ayrı güzel oluyordu, mutlu olunca zaten içine sokası geliyordu hele sinirlenince o kadar tatlı oluyordu ki daha da sinir etmek istiyordu.

Ama daha fazla dayanamadı o haline. Kızın konuşmayacağını anlayınca yerdeki valizi eline aldı

"İkiniz de geç kalmadan bırakayım ben"

"Okul otagara ters düşüyor sizi yolunuzdan ayrı koymayım. Ben kendim giderim"

"Olur mu öyle şey? Hem daha bir saat var" kızı dinlemeden ayakkabısına yönelip giydi, anahtarı alıp dışarı çıktı. Gelmeyip ona bakan kıza döndü "ee hadi"

"Ama yolunuzda.."

"Ne olacak kızım sen geç kalma dersine hadi" kadının demesiyle gülümsedi sonra Bora'nın peşine takılıp indiler aşağı. Israr etmesin diye herkesten önce gidip arka koltuğa oturdu nida.

Kafasını içeri uzattı Halime teyze "öne otursaydın kızım"

"Sen varken olur mu öyle şey halime teyze" kadın olumlu anlamda kafasını sallayıp arabanın içine oturdu.

Yolculuk beklenenin aksine sessiz geçti. Çünkü konuşmak yerine aynadan bakışmakla meşguldü ikili. Arada sorulan soruları geçiştirseler de bakışlarıyla cilvelesmekle meşgullerdi.