Broken Promises

Chapter 30

Chapter 30
Back

Zynie POV

“Bakit pala ang sweet niyo ni Sarah sa isa't isa?" basag ko sa katahimikan.

“Actually, Sarah was the person who helped me through the medication. She was important to me, but you are more important,” Darius said sweetly and kissed my forehead.

Niyakap ko siya at inilagay ang kaliwang paa ko sa likuran niya. I smell his neck and put a hickey there. Pangatlo pa lang iyon sa ilalagay ko.

"You're enjoying it huh?”

Ngumuso ako at tumango. “Baby, our flight to Manila."

“You want to go home?"

“Baka mag alala sila, si Andy?"

“Sinabi ko na magkasama tayo baby, you have work?"

Napaisip ako. “Nope," I lied. Siguro magtataka si Jazzie kung bakit hindi ako umuwi. Maybe I need a rest. Siguro I call her later.

“Let's stay here for a week please," sabi niya at hinalikan ang tuktok ng ilong ko.

Week?! Not bad. “Okay,"

“What's your relationship with Icarus?” tanong nito.

Natahimik ako. Should I say the truth?
Kinagat ko ang pang-ibabang labi at saka ngumisi. "Let's rest please,”

"No, tell me. You look so sweet when we meet at the restaurant. He even called you ‘Zynie Fariah Briones Navarro’. Why is that? Explain,” mariin na sabi niya.

Napalunok ako ng mariin. Nahihiya ako, wala siyang kinikilala na babae sa fourteen years na wala ako, tapos ako? Ang rami rami! Damn! "Manliligaw ko noon,” amin ko.

Nangunot Ang noo niya na labas nagpakaba sakin. "Nagpaligaw ka?” taas kilay niyang sabi.

I pout. "Well, part of moving on." Humagikhik ako.

"Baby,”

"It's not my fault! Hindi ka man lang nagpasabi na naaksidente ka! Sana hindi na ako nasaktan!” irita kung sabi saka kumawala sa yakap niya at tumalikod.

Gumalaw ang kama. Napaigtad ako ng may humaplos sa kanang hita ko at hinahalikan ang tenga ko. Namula ang buong mukha ko. Gosh! I am melting!

"I'm sorry. Did Icarus kiss you?" marahan na sabi nito.

Hindi ako nakapagsalita. Bakit ba niya tinatanong yun! Bakit niya naisip! "It's better that we avoid those types of topics please. Masasaktan ka la—"

Oops…

"Hinalikan ka?” mariin na sabi nito.

Hinarap ko siya. Nakasandal ang isa niyang kamay sa unan at deretsong nakatingin sa akin ang pamumungay niyang mata na may kaunting galit. Patay! Hinaplos ko ang pisngi niya. Ngumuso ako. “Yes,"

Pinikit niya ng mariin ang kaniyang mga mata. "Why?” napapaos na boses niyang sabi, animoy nasasaktan.

"I'm sorry. Kahit maghubad pa sila sa harap ko, kahit hahalikan nila ako, sayo parin ako uuwi," nakangiting sabi ko.

Pero nawala iyon ng sumeryoso ang expression ng lalaki. “Sila?"

"Oh! Actually, marami sila. Minsan sa pisngi, minsan din sa labi, minsan din sa noo,” I said with pure truth. Ngumisi ako, hindi iyon abot sa mata ko.

Napalunok siya ng mariin at kinagat ang pang-ibabang labi. Natawa ako at hinaplos ang pisngi niya. I reach his face to kiss him but he moves his face away. My heart aches.