Terror aktımı, ya faciəmi? Nə baş verirdi? Həsən də anla- ya bilmirdi. Məktəbin keçmiş məzunlarından biri odlu sil- ahla məktəbə hücum etmişdi. Həsən də qaçırdı. Qələbə- likdə gözü kimisə axtarırdı. Dəhlizdə hər kəs bir-birinə qarışmışdı. Hər kəs qaçıb canını qurtarmaq istəyirdi. Həs- ən indi bu fəlakətdən qurtulub sevgilisinin halını öyrənm- ək istəyirdi. Dünən olanların hesabını hələ almamışdı on- dan. Bu gün maşında da qabaqdan gəlmişlik etdi İnciyə. Axı İnci Şəmslə onu pis vəziyyətdə yaxalamışdı. Dünən özü də bilmədən Şəms onun əllərindən tutub. Və o sırada İnci gəlibmiş ora. Anası elə demişdi. O da düşünürdü ki, yəqin, Şəms İncinin gəldiyini görməyib, görsəydi mütləq ona xəbər verərdi, İncinin onları belə vəziyyətdə görməsi- nə fürsət yaratmazdı. Axı Şəms İncinin ən yaxın rəfiqəsi i-di. Düzdür, son zamanlar araları dəymişdi. Amma bu eyni Şəms idi. Rəfiqəsi ilə birlikdə rəfiqəsinin sevgilisinin evi- nə getməkdən imtina edən Şəms…
Silah səsləri kəsildi. Artıq silah səslərinin yerinə polis maşınının, ambulansların sirena səsi eşidilirdi. Qurtulm- uşdu məktəb. Qapalı otaqda qələbəlikdə gizlənmişdilər. Həsənin gözü İncini axtarırdı, amma tapa bilmədi. Bir azdan meqafonla elan verildi ki, qatil zərərsizləşdirilib. Otaqdakılar sevinc göz yaşları ilə bir-birilərinə sarıldılar. Həsən tez otağın qapısını açıb dəhlizə çıxdı. Pilləkənlər- dən aşağı düşdü. Aman Allah, bu nə mənzərə idi? Yaralı- lar, cansız bədənlər… Həsənin gözləri doldu. Cəsədlərin, yaralananların, ambulansa qoyulanların arasında İncini axtarırdı. Amma yox idi. İnci yox idi bunların arasında. Birinci mərtəbəyə düşdü. Bir az irəlilədi və yerində donub qaldı. Həkimlər Şəmsi sədyəyə qoyub üstünü örtdülər. Dəhşətə gəldi.Demək, Şəmsin sonu da belə olacaqmış.Ta- le… Şok içində aşağıya düşdü. Birinci mərtəbədə də dəh- liz qan içində idi. Həkimlər güllələnənləri sədyəyə qoyub, aparırdılar. Hər yerə göz gəzdirdi, amma yenə İncini tapa bilmədi. Sevindi, sevindi ki, sevgilisi sağdır. Qarşısına çı- xan şok vəziyyətində olan insanlardan İncini soruşdu. Su- alı cavabsız qaldı. Məktəb binasının qarşısına diqqətlə göz atdı, ambulanslara, filan. Yox idi İnci. Harada idi? Həsən yenidən məktəb binasına qayıdıb hər yeri ələk-vələk elədi. Mərtəbələri düşəndə aşağıdan bərk çığırtı səsləri gəldi. Yəqin, valideynlərə xəbər verilmişdi. Yazıq ana-atalar… Övladlarını son zəngə göndərdikləri məktəb övladlarını
son mənzilə yola saldı. Axı onlar hələ övladlarının son zə- ng tədbirini görməmişdilər. Axı onlar övladlarının gələcə- klərini görəcəkdilər hələ. Xəyallar qurmuşdular axı onlar barəsində. İndi övladları ilə bağlı qurduqları bütün xəyal- ları suya düşmüşdü. Həsən məktəb həyətinə düşdü. Bir dəqiqə. Çinarə xala da burada idi. İncinin anası. Dizlərini yerə çöküb fəryad edir- di. Həsənin tükləri biz-biz oldu. İçi titrədi. Anidən gözləri doldu. Addımlarını tezləşdirərək fəryad edən Çinarə və şok içində həyat yoldaşını sakitləşdirməyə çalışan Haruna tərəf yaxınlaşdı. Çinarə dizlərini döyə-döyə “İncim… Qı- zım…Qızımı qaytarın mənə…Harun, qızımı qaytar mənə” fəryad edirdi. Həsənin sanki başından aşağı qaynar su tök- dülər.Deməli, sevgilisi də silahlı instinktin qurbanı olmuş- du. Dizlərini yerə çökdü. İncinin – məsum sevgilisinin si-masını xatırladı.İndi bir daha o məsum, gözəl sevgilisi İn- cinin qəhvəyi gözlərini görməyəcəkdi. İndi həmişə qoruy- un yolladığı, varlığı ilə nəfəs aldığı İncini bir daha görmə- yəcəkdi. İndi kimə “qəlbimin incisi” deyə xitab edəcək? İnci ilə beşinci sinifdən birlikdə oxuyurdular. Azərbaycan- a Meksikadan gəlmişdi. Anası Lamiyə də onu İncinin ata- sının rəhbərlik etdiyi özəl məktəbə yazdırmışdı. Lamiyən- in qardaşı Harun ilə dost imişlər. Ona görə də Lamiyənin qardaşı – Gəray Hatunla danışıb Həsənin vəziyyətini anla- dır, onun məktəbdə bullinqə məruz qalmamasını sağlamaq
üçün öz bacıoğlusunu və bacısını Haruna tapşırır. Harun da Həsəni öz qızının təhsil aldığı 5a sinfinə yazdırır. Həsən dörd yaşından Meksikada yaşasa da Azərbaycan dilini bilirdi. Öz ana dilində ünsiyyət də qura bilirdi. Həs- ən Harunun qızı İnci ilə eyni partada otururdu. Onunla tez dil tapıb dostlaşmışdılar. Hətta yeddinci sinifdən sonra Harun məktəbdə ləngidikdə Həsənə İncini evinə ötürməsi- nə icazə vermişdi. Onsuz, məktəblə evləri arasındakı məs- afə çox az idi. Həsən də İncini evə ötürüb qayıtmırdı. Ha-run Lamiyə xanımla razılaşmışdı ki, Həsən Harun evə gə- lənə qədər İnci ilə birlikdə oynasın. Beləliklə, İnci və Hə- sən arasındakı dostluq bağları daha da güclənmişdi. Artıq səkkizinci sinfini ikinci yarımilliyində Həsən İnciyə onu sevdiyini etiraf etmişdi. İnci də Həsənə qarşı hiss etdiklə- rini dilinə gətirmişdi. Beləcə, aralarında iki yaş fərq olan dostlar artıq sevgili olmuşdular.
Artıq bir saat olardı ki, özəl məktəb yaralılar və cəsədlər- dən təmizlənmişdi. Harun, Həsən və Çinarə Nəsimi rayon polis şöbəsində müstəntiqi gözləyirdilər. Bir azdan Lami- yə də polis şöbəsinə gəldi. Məktəbdə baş verən faciədən xəbərdardı, Həsən hətta dəfələrlə anasına yaxşı olduğunu, şöbəyə gəlməyə ehtiyac olmadığını demişdi, amma Lami- yə xanım oğlunun vəziyyətini öz gözləri ilə görmədən sa- kit ola bilməyəcəyinə görə durub tez hazırlaşıb özünü po- lis bölməsinə yetirmişdi.
Bir azdan müstəntiq gəldi. Harun və Həsən içəri keçdi. Çinarə pis vəziyyətdə idi, Lamiyə də onu sakitləşdirməyə çalışırdı. Müstəntiqin otağına girəndə müstəntiq onlara o- turmalarına işarə edib, boğazını təmizlədi. Və nəhayət, sö- zə başladı:
“Harun bəy, təəssüflər olsun ki, on beş nəfər ölü var, yara-lananlar isə xəstəxanaya yerləşdirilib. Bəzilərin halı stabil, bəzilərininki isə hələ də kritikdir. Amma ekspert müayinə- si zamanı bir detal diqqətimi cəlb etdi. Ölənlər və xəsarət alanların hamısı “AK-47” markalı silahla vurulub, sadəcə bir nəfər istisna olmaqla; İnci Ələkbərova. – İncinin adını eşidən kimi Həsənin içi bir az daha sızladı.Gözlərində acı ilə bərabər təəccüb də aşkar hiss olunurdu. Harun da həy-əcanlanmışdı. Qızının adını eşidəndə sanki təzə acısı daha da təzələndi. – Araşdırmalarımızdan belə nəticəyə gəlinir ki, İnci Ələkbərova digərləri kimi “AK-47” markalı silah- la yox, məktəb yeməkxanasının bıçağı ilə qətlə yetirilib.
Həsən və Harun müstəntiqin sözlərini eşidəndə donub qaldılar. Həsənin içindəki sızı daha da dərinləşdi. O, İnci- yə olan sevgisini və onun məsum üzünü yenidən xatırladı. İndi isə qarşısında durub eşitdiyi bu dəhşətli xəbər onu darmadağın etmişdi.Müstəntiq bir anlıq susdu və Həsənin gözlərinə baxdı, sanki, ona bu xəbəri verməyin nə qədər ağır olduğunu başa düşürmüş kimi:
“Bu nə deməkdir? Bıçaq? Məktəb yeməkxanasının bıçağı çağı? İnciyə bunu kim edə bilərdi?” Harun boğazını təm- izləyib müstəntiqə dedi. Onun səsi titrəyirdi, gözləri isə qəzəblə dolmuşdu. Müstəntiq dərindən nəfəs alıb davam etdi: “Biz bu məsələni araşdırırıq, Harun bəy. Amma bir şey dəqiqdir ki, İncinin ölümü digərlərindən fərqlidir. Bu, birbaşa məqsədli bir hərəkət ola bilər”. Həsən əllərini yumruq edib stola vurdu:. “Məqsədli? Kim belə bir şey edə bilərdi? Niyə? İnciyə ni-yə?” Müstəntiq başını aşağı salıb dedi: “Mən başa düşürəm, bu çox çətindir. Amma İncinin ölümü ilə bağlı araşdırmamızı davam etdirəcəyik. Onunla əlaqəli olan hər bir şəxsi sor- ğulayacağıq.”Harun yavaşca oturduğu yerdən qalxıb Həs- ənə tərəf getdi. “Oğlum, biz bu məsələni birlikdə həll edə- cəyik. İncinin qisasını alacağıq”. Həsən göz yaşlarını saxlaya bilməyərək Haruna sarıldı. “Harun əmi, mən İnciyə söz vermişdim. Onu həmişə qor- uyacağıma söz vermişdim. Amma indi…” Harun Həsənin saçlarını sığallayaraq sakitləşdirməyə çalışdı. “Biz onu unutmamalıyıq, oğlum. Onun xatirəsini yaşatmalıyıq və onun qisasını almalıyıq”. Bu anda müstəntiq onların sözünü kəsdi: “Mən sizi anla-yıram, amma unutmayın ki, bu hadisəni araşdırmaq üçün sizin köməyinizə ehtiyacımız var. Hər bir detal, hər bir məlumat bizim üçün əhəmiyyətlidir”. Həsən göz yaşlarını silərək başını yuxarı qaldırdı. “Nə la- zımdırsa, edəcəyəm”. Müstəntiq gülümsəyərək dedi: “Biz sizin dəstəyinizlə bu işi həll edəcəyik. İndi isə, zəhmət ol- masa, bu barədə bildiyiniz hər şeyi bizimlə paylaşın”.
Həsən və Harun müstəntiqin otağından çıxdılar. Həsən hələ də şokdaydı, qızdırma kimi başı dönürdü. Həyatında heç vaxt bu qədər böyük bir itki yaşamamışdı.Ancaq İnci- nin qətlini həll etməliydi. Bu, onun borcu idi.Polis bölmə- sinin həyətinə çıxdıqdan sonra Həsən telefonunu çıxardı və dayısı Gəray Bəylinin nömrəsini çevirdi. Telefon bir neçə dəfə çaldı, sonra Gəray Bəyli xəttin o biri ucunda ca- vab verdi: “Dayı, salam,” dedi Həsən, səsi titrəyirdi. “Salam,Həsən.Necəsən? Nə baş verir? Səsin niyə belədir? - Gəray narahatlıqla soruşdu. “Dayı,mənə kömək etməyin lazımdır. Bakıya gəlməyin la- zımdır. Burada məktəbdə bir qətl oldu… İnci…” Həsən göz yaşlarını saxlaya bilmədi. “İncini itirdik, dayı. Onu öldürdülər.”. Gəray Bəylinin səsi sərtləşdi, amma sakit qaldı. “Həsən, dərindən nəfəs al və sakitləş. Məktəbdə nə baş verdiyini izah et.” Həsən baş verənləri tez və ətraflı şəkildə izah etdi. Gəray Bəyli diqqətlə dinləyirdi. “İnci digərlərindən fərqli olaraq bıçaqla öldürülüb,” dedi Həsən, qəzəblə dişlərini sıxaraq. “Bu, təsadüf deyil, dayı. Bunu edən şəxs kimdirsə, məqsə- dli şəkildə İnciyə hücum edib.”. Gəray dərindən nəfəs aldı. “Sakit ol, Həsən. Mən işlərimi yoluna salan kimi yola dü- şəcəm.Mən ora çatanda bütün detallar haqqında danışarıq və cinayəti həll etmək üçün hər şeyi edəcəyik”. “Sağ ol,dayı. Sənin köməyinə ehtiyacım var,” dedi Həsən, bir az da olsa rahatlamış hiss edərək. “İndi yol üstündəyəm, Həsən. Güclü ol və orada məni gözlə,” dedi Gəray və telefonu qapatdı.Həsən telefonunu cibinə qoyub dərin nəfəs aldı. İndi tək deyildi. Dayısı Gər- ay Bəylinin köməyi ilə İncinin qətlini həll etmək və qisas- ını almaq üçün hazır idi. Həyatında itirdiyi ən qiymətli in- sana borcunu ödəmək üçün əlindən gələni edəcəkdi. Bölməyə qayıdıb anasını götürdü, Harun və Çinarəyə dər- in hüznlə başsağlığı verib, anası ilə birlikdə polis bölməsi- ni tərk etdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
