Annem ağzıma sıçacaktı ama bunları aileme en kısa zamanda anlatmam lazımdı. Off Barış, nasıl bir işin içindesin. Sağıma dönüp huzurlu bir şekilde uyuyan Bal'ı izliyordum. Uyurken bile dünyalar güzeli görünüyordu. Yüzünde beliren hafif bir gülümseme, içimdeki tüm endişeleri bir anlığına unutturdu. Telefonumu elime alıp o anın fotoğrafını çektim.
Instagram'da dolaşırken haber sayfalarının Bal ile birlikte gittiğimiz restorandan resimler paylaşmış olduğunu gördüm. İçimde bir an için kıskançlık ve gurur birbirine karıştı.
Bir resim özellikle ilgimi çekmişti. Ekran görüntüsünü alıp, hikaye olarak paylaşmaya karar verdim. Ama kafamın içinde annemin sert bakışları ve öfkeli sesi yankılanıyordu.
Telefonu tekrar elime aldım ve hikaye paylaşımına geçtim. "Hayatımın en güzel anı," diye yazdım altına. Gönderiyi paylaştıktan sonra derin bir nefes aldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@ yeldayilmaz hikayene yanıt verdi; shrek & fiona (insan hali) @ barisalperyilmaz: yat zıbar ucube @ yeldayilmaz: anneme ss atıyorum @ barisalperyilmaz: Yelda akşam akşam sinir etme beni
görüldü
"Salak," diye söyleniyordum yüzümde bir gülümsemeyle. Yelda'ya anlatsam aslında anneme anlatmazdı ve birine artık anlatmam gerekiyordu. Elimde telefonla odadan çıktım ve kapşonlu sweterimi alarak terasa oturdum. Terasta bir bira açıp Yelda'yı görüntülü aradım.
"Oooo abimiz, afiyet olsun," diye açtı telefonu, elimdeki alkolü görünce. "Sağ ol," dedim, biramdan bir yudum alarak. "Sen niye uyumadın salak?" diye sordum kızarak kardeşime. Omuzlarını silkti ve dudaklarını büzdü, "Uyku tutmadı. Annemle kavga ettik yine saçma sapan olaylardan," dedi iç çekerek. "Naptın lan yine?"
Bir süre sessiz kaldı, gözlerini kaçırıyordu. "Off abi, bir şey yapmadım. Benden bir şey istedi, onu halletmeyi unuttum," diye kendini savunuyordu kardeşim. "Her küçük şeye hemen parlıyor, biliyorsun," dedi, sesi kırgın. Kafamı salladım. Annem Yelda'ya hemen kızan birisiydi, bu doğruydu.
"Yelda, annem senin üzerine fazla gidiyor, ama seni sevdiğinden böyle yapıyor." dedim, bir yudum daha alarak. Kardeşim sessizce başını salladı. "Biliyorum abi, ama bazen gerçekten çok zor," dedi, sesi titriyordu.
Bir an durakladım. "Yelda, sana bir şey anlatmam lazım ama yemin et aramızda kalacak," dedim sonunda. Gözleri merakla açıldı. "Ne oldu abi?" dedi, dikkat kesilerek.
Derin bir nefes aldım, biradan bir yudum daha alıp devam ettim. "Bal hamile," dedim, gözlerimi kapatarak. "Şaka yapıyorsun," dedi Yelda, şok içinde. Kafamı salladım. "Şaka değil. Bu yüzden bayağı gerildim. Anneme nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum," dedim dürüstçe.
"Annem kafanı koparacak" Yelda daha şok içindeydi. Kafamı salladım. "Biliyorum. Biliyorum. İstanbul'a geldiğinizde söylerim, o zamana kadar biraz düşünürüm," dedim, bahçeye bakarak. "Ay inanmıyorum abi, daha Balı tanımıyoruz bile çocuğuyla ailemize dahil oluyor."
