Rozdział 17

126 5 0
                                    

Riley

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Riley

Spięłam się mimowolnie, na myśl że ktoś znów mógłby być w moim domu , jednak to była prawda .


Znów dostrzegłam światło na posadzce podłogi , głuchy huk rozbrzmiewały ciągle w moich bębenkach usznych .


Jednak tym razem nie czułam paniki, tylko furię i złość , ktoś ewidentnie sobie ze mną pogrywał, a ja tego nie znosiłam .


Nie znosiłam myśli, że znów ktoś się mną bawi , zacisnęłam dłonie w pięści , a mój pełen determinacja wzrok padł na blaty, na którym leżał nóż .


Spojrzałam na niego i po chwili chwyciłam go w mocny uścisk, ostrze lśniło jak nigdy, a ja zapragnęłam go dotknąć .


Nigdy nie trzymałam w ten sposób noża , on dawał mi siłę , czułam jak drobiki energii rozchodzą się po moim ciele .


Spojrzałam znów na ostrze i zbliżyłam mój palec bliżej niego , po czym delikatnie przejechałam po jego strukturze , tak by nie uszkodzić skóry .


Kontakt ze stalą wywołał dziwne wibrację w moim cielę , oblizałam powoli moje usta i obróciłam się w stronę wyjścia z kuchni .


Poczułam tylko zew ekscytacji, gdy tak trzymałam nóż w dłoniach , nabrałam odwagi wiedziałam, że teraz nie jestem już bezbronną dziewczynką .


Teraz jestem uzbrojona i gotowa na każde stracie , przełknęłam ostatni raz silne i na cały głos wykrzyczałam.


- Jeśli chcesz zmierzyć się z trzynastolatką to zapraszam , a nie ukrywają się ją tchórz ...


Wraz z tym słowami mój oddech lekko przyspieszył, jednak szybko zaczęłam go kontrolować, czekałam tylko na ruch .


Jednak znów otaczała mnie głucha cisza , przestąpiła nerwowo z nogi na nogę , jednak nie doczekałam się nawet najmniejszego szmeru .


Ktoś znów, że mam pogrywał, lecz tym razem nie miałam siły, by udać się znów do drzwi i je zamykać.


Czułam tylko zawód wypełniający moje trzewia , byłam zmotywowana, by walczyć, niestety nasz tajemniczy gość wcale nie pragnął.


Spojrzałam zrezygnowana na miej stopy i delikatnie nimi poruszyłam , po czym bardzo powoli obróciłam się znów w stronę okna i wtedy zamarłam .


Na zaparowanej szybie dostrzegłam odciski dłoni ...


Automatycznie wypuściłam nóż, który trzymałam w mojej dłoni , ten natychmiast wpadł do metalowego zlewu , jednak ja nie zwróciłam na to uwagi .


W tym momencie liczył się dla mnie tylko widok tych dwóch dłoni odbitych na szybie w mojej kuchni , gapiłam się na tę scenerię kilka dobrych minut .


To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Aug 08, 2024 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

The Killers || +18 ||  Robię Korektę Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz