New Life

Κεφάλαιο 9

Ημέρα 3

Οι πρώτες πρωινές ακτίνες του ηλίου που περνούν μέσα από το παράθυρο του δωματίου σηματοδοτούν την αρχή της νέας ημέρας. Παρόλο όμως που κανείς ακόμη δεν το γνωρίζει, οι ακτίνες αυτές σηματοδοτούν την αρχή μιας νέας, πιο όμορφης ζωής για την Εριέττα.

Η Εριέττα ξύπνησε μερικά λεπτά πριν τις 7. Ένιωθε αρκετά κουρασμένη καθώς δεν κατάφερε να κοιμηθεί αρκετά το βράδυ. Ήτανε χαμένη στις σκέψεις της και κατέληξε να την παίρνει ο ύπνος γύρω στις δύο τα ξημερώματα.

Αφού άνοιξε τα μάτια της και περίμενε μερικά δευτερόλεπτα ώστε να προσαρμοστεί στο ξαφνικό φως, έστρεψε το βλέμμα της προς το παράθυρο, αντικρίζοντας την αυγή. Όταν ήτανε παιδί, τότε που στην ζωή της δεν είχε βιώσει ακόμη την πτώση, αγαπούσε την αυγή, καθώς της υπενθύμιζε πως ξημέρωνε μια νέα ημέρα για να πραγματοποιήσει τα όνειρα της. Μερικά χρόνια αργότερα συνέχισε να αγαπάει την αυγή, μα πλέον δεν είχε όνειρα. Έτσι απλώς αγαπούσε τα χρώματα που στολίζαν τον ουρανό τις πρωινές εκείνες ώρες. Σήμερα δεν αποτελεί τίποτα το ιδιαίτερο για εκείνην. Είναι απλώς ο ουρανός, στον οποίον καθρεφτίζεται μια συγκεκριμένη παλέτα χρωμάτων.

Ίσως κάποτε καταφέρω να αγαπήσω ξανά την αυγή με, με τον ίδιο τρόπο που το έκανα παιδί, σκέφτεται από μέσα της. Και η τύχη χαμογέλασε.

Πήρε το κινητό της από το μικρό έπιπλο δίπλα από το κρεβάτι της και μπήκε στο instagram. Δημοσιεύσεις. Πάρα πολλές νέες δημοσιεύσεις, μα τίποτα που να την ενδιαφέρει. Αμέσως στο μυαλό της έρχεται το προηγούμενο βράδυ και το μήνυμα που δέχθηκε. Γύρω στις 12 τα μεσάνυχτα ο Ορφέας την ακολούθησε στο instagram και ένα λεπτό αργότερα της έστειλες μήνυμα.

Flashback - Εριέττα

Καθώς παίρνω το μπουκαλάκι με το νερό από το έπιπλο που βρίσκεται δίπλα μου, ακούω το κινητό μου να δονείται και ο χαρακτηριστικός ήχος των ειδοποιήσεων ακούγεται

Βλέπω την ειδοποίηση που στάλθηκε: Ο χρήστης orfeas_grig_01 άρχισε να σας ακολουθεί.

Αμέσως έρχεται μια δεύτερη ειδοποίηση: Ο χρήστης orfeas_grig_01 σας έστειλε μήνυμα.

Περίεργο, σκέφτομαι, μα αμέσως ανοίγω το μήνυμά του.

- Κοιμάσαι; - Με ρωτάει. Αμέσως ένα απαλό χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπό μου. Ήμουνα τόσο πνιγμένη στις σκέψεις μου που χρειαζόμουνα να μιλήσω με κάποιον ώστε να ξεφύγω από αυτές, και το μήνυμα του ήρθε την καταλληλότερη στιγμή.