New Life

Κεφάλαιο 11

Ημέρα 3 - Απόγευμα

Εριέττα

Μόλις φτάσαμε στην πολυκατοικία. Δεν θέλω να ανέβω επάνω και να αντικρίσω ξανά το διαμέρισμα μου. Μέσα σε εκείνον το χώρο έζησα πολλά άσχημα γεγονότα που με στιγμάτισαν, έκλαψα, πόνεσα και το κυριότερο προσπάθησα να δώσω το τέλος μου.

Η ψυχολογική μου κατάσταση δεν έχει αλλάξει από την τελευταία φορά που βρέθηκα μέσα σ' αυτόν τον χώρο. Μπορεί η συντροφιά της κυρίας Κάτιας και του Ορφέα να με έκαναν να ξεχαστώ για λίγο, μα ο εσωτερικός πόνος δεν μπορεί να φύγει τόσο εύκολα και γρήγορα. Μπορεί να μην μπορέσω να τον αντιμετωπίσω και ποτέ. Ωστόσο, το να μπω ξανά σε αυτό το διαμέρισμα, μόνο χειρότερα μπορεί να με κάνει.

Φτάνοντας στον όροφο όπου βρίσκονται τα διαμερίσματά μας, αντικρίζω πρώτα απ' όλα το διαμέρισμά μου. Παρατηρώ την κλειδωμένη, σκουριασμένη μου πόρτα και στην συνέχεια το καφέ χαλάκι εισόδου που γράφει επάνω "Home".

Τώρα μου ήρθε. Πως μπήκαν στο διαμέρισμά μου και με βρήκαν; Η κυρία Κάτια δεν έχει κλειδιά του σπιτιού μου και η πόρτα δεν φαίνεται παραβιασμένη. Πρέπει να τη ρωτήσω αργότερα.

Η κυρία Κάτια ξεκλειδώνει την πόρτα και περνά στο εσωτερικό του σπιτιού. Εγώ μένω για λίγο να παρατηρώ το σπίτι απ' έξω, αγνοώντας την κυρία Κάτια που μας λέει να περάσουμε μέσα. Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα γυρίζω προς τα πίσω για να αντικρίσω τον Ορφέα, ο οποίος με κοιτάζει ήδη, ενώ χαμογελάει αμέσως μόλις τα βλέμματά μας γίνουν ένα.

"Προηγούνται οι κυρίες", μου λέει, αφού έχει ήδη δείξει με το χέρι του την είσοδο του σπιτιού. Του χαμογελάω απαλά και μπαίνω μέσα, με τον Ορφέα να με ακολουθεί και στην συνέχεια να κλείνει την πόρτα.

"Λοιπόν κορίτσι μου, θα καθίσεις να φάμε όλοι μαζί και μετά θα σε πάρει ο Ορφέας για ξενάγηση στο μικρό μας παλάτι.", μου λέει χαρούμενη και συνεχίζει, "Και ξέρεις τι έχω ετοιμάσει για φαγητό;" με ρωτάει και μου κλείνει το μάτι. Η αλήθεια είναι πως η μυρωδιά που βγαίνει απ' την κουζίνα μου φέρνει στο μυαλό όμορφες εικόνες απ' την παιδική μου ηλικία, μα δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι.

"Αν και η μυρωδιά είναι πολύ γνώριμη, δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι.", της απαντάω με ειλικρίνεια. Εκείνη δεν απαντά και αντ' αυτού φεύγει απ' το σαλόνι με προορισμό την κουζίνα.

"Πως σου φαίνεται που επέστρεψες πίσω στην πολυκατοικία;", με ρωτά ο Ορφέας με σιγανή και σοβαρή φωνή. "Την αλήθεια όμως.", συνεχίζει.