New Life

Κεφάλαιο 4

Ημέρα 1 - Απόγευμα

Η κυρία Κάτια, με το που μπήκε στο ταξί, αποφάσισε πως το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει αυτή την στιγμή θα ήταν να πάει σε μια εκκλησία για να ανάψει ένα κεράκι και να προσευχηθεί, καθώς η ίδια είχε βαθιά πίστη στο Θεό. Έτσι και έκανε. Ενημέρωσε τον οδηγό του ταξί πως θέλει να την πάει στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, η οποία βρίσκεται πολύ κοντά στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο Αθηνών, στο οποίο νοσηλεύεται η Εριέττα.

Γύρω στις 4 το απόγευμα το ταξί αφήνει την κυρία Κάτια μπροστά από την πολυκατοικία της στους Αμπελόκηπους. Φτάνοντας έξω από την πόρτα του σπιτιού της, αντικρίζει το διαμέρισμα της Εριέττας φανερά αναστατωμένη. Μόλις συνειδητοποίησε πως το διαμέρισμα της Εριέττας ήτανε ολόκληρο το βράδυ ανοιχτό λόγω της σπασμένης πόρτας, αφήνοντας τον οποιοδήποτε κακοπροαίρετο άνθρωπο να εισέλθει μέσα σε αυτό. Τρομοκρατημένη καθώς ήταν η ίδια αλλά και ο εγγονός της χθες το βράδυ, δεν είχαν σκεφτεί να κάνουν το οτιδήποτε για το διαμέρισμα.

Αμέσως τηλεφωνεί στο γιο της καλύτερής της φίλης που μένει μόλις δύο τετράγωνα παρακάτω, ο οποίος πέραν των διαφόρων εργασιών που αναλαμβάνει, γνωρίζει και περί αποκατάστασης σπασμένων πορτών. Εκείνος την ενημερώνει πως θα την επισκεφτεί σε μια ώρα για να διευθετήσουν το θέμα. Μπορεί ο Τάσος να είχε απίστευτη δουλειά αυτό το χρονικό διάστημα, μα δεν θα μπορούσε να μην βοηθήσει την καλύτερη φίλη της μητέρας του. Μέχρι να έρθει, η κυρία Κάτια άφησε ανοιχτή την πόρτα του σπιτιού της ώστε να προσέχει το σπίτι της Εριέττας.

"Κυρία Κάτια η μαμά μου, μου ανέφερε τι συνέβη. Πως είναι το κορίτσι; Από την πρώτη στιγμή που μίλησες στην μητέρα μου γι' αυτό που συνέβη, την βλέπω στεναχωρημένη. Μπορεί να μην γνωρίζαμε την κοπέλα, μα είναι κρίμα να ακούς τέτοια περιστατικά να συμβαίνουν σε νέα παιδιά. Σκέψου τι πέρασε το κορίτσι για να φτάσει σε αυτή την έσχατη λύση.", λέει ο Τάσος αφότου τελειώσε με το φτιάξιμο της πόρτας.

"Δόξα το Θεό Τάσο μου έχει ξεπεράσει την σοβαρή κατάσταση και ο γιατρός μας είπε πως αν όλα πάνε καλά σε μια με δύο μέρες θα πάρει εξιτήριο. Ξέρω πως αισθάνεται η μητέρα σου, μα πίστεψε με αυτό τον πόνο τον νιώθω στο δεκαπλάσιο. Αυτό το παιδί το έβλεπα καθημερινά εδώ και 5 χρόνια, συζητούσαμε, πολλές φορές μου είχε ανοίξει μέχρι και την ψυχή της. Και ενώ θα έπρεπε να την βοηθήσω με πιο ουσιαστικό τρόπο, εγώ δεν έκανα τίποτα και κατέληξα να την βρίσκω στο πάτωμα του σπιτιού της σε άθλια κατάσταση. Και σκέψου πως έτυχε να πάω στο σπίτι της εκείνη την ώρα. Αν δεν πήγαινα ξέρουμε πολύ καλά ποια θα ήτανε η κατάληξη."

Στα τελευταία της λόγια δεν άντεξε άλλο. Μερικά δάκρυα άρχισαν να βρέχουν το γερασμένο δέρμα του προσώπου της.

"Μην ρίχνεται όλες τις ευθύνες πάνω σας κυρία Κάτια. Ένας άνθρωπος για να ξεφύγει από μια τέτοια ψυχολογική κατάσταση χρειάζεται βοήθεια από ειδικό. Εσείς δεν θα μπορούσατε να κάνετε πολλά.", προσπαθεί να την ηρεμήσει και το καταφέρνει, μα τίποτα δεν μπορεί να της αλλάξει ουσιαστικά άποψη για το ότι η ίδια φέρει μεγάλο μερίδιο ευθυνών.

"Τέλος πάντων Τάσο μου. Ότι έγινε έγινε. Από εδώ και πέρα θα την φροντίζω όσο περισσότερο μπορώ, μου υποσχέθηκε και ο Ορφέας πως θα με βοηθά όσο μπορεί και εκείνος και θα την πείσω να επισκεφθεί και κάποιον ειδικό το συντομότερο. Δεν θα αφήσω αυτή την αθώα ψυχή να χαθεί. Θα είμαι στο πλάι της, το υποσχέθηκα στον εαυτό μου.", του λέει, και λυγίζει τις άκρες των χειλιών της, σημάδι πως προσπαθεί να χαμογελάσει. "Θες να πιεις κάτι δροσερό παλικάρι μου; Αν και τέλος Σεπτεμβρίου αυτή η ζέστη δεν λέει να φύγει.", συνεχίζει η κυρία Κάτια, μη αφήνοντας τον Τάσο να συνεχίσει αυτή την συζήτηση. Της είναι δύσκολο να μιλά γι' αυτό το θέμα χωρίς να πλαντάξει στο κλάμα.

"Όχι κυρία Κάτια, δεν χρειάζομαι κάτι. Άλλωστε πρέπει να φύγω γιατί σε μερικά λεπτά θα πρέπει να βρίσκομαι στον επόμενο πελάτη. Πραγματικά εύχομαι να πάνε όλα καλά."

"Όπως θες παλικάρι μου. Πόσα σου χρωστάσω για την πόρτα;"

"Τίποτα δεν μου οφείλεται κυρία Κάτια. Αν μάθει η κυρά Δέσποινα πως σας πήρα λεφτά, ποιος την ακούει.", της λέει και καταφέρνει να την κάνει να γέλασει.

"Να σε έχει ο Θέος καλά παλικάρι μου. Να δώσεις πάρα πολλά χαιρετίσματα στο Δεσποινάκι μου και όποτε μπορεί ας περάσει απ' εδώ να πιούμε κανένα καφεδάκι."

Ο Τάσος, αφού συμφώνησε και την αποχαιρέτησε, έφυγε για το σπίτι του επόμενου πελάτη. Ευτυχώς που ο πελάτης βρισκόταν σχετικά κοντά και δεν θα τον έστηνε στην ώρα που είχαν συμφωνήσει.

Η κυρία Κάτια αποφασίζει να πάει για ύπνο νωρίς, μιας και είναι πραγματικά εξαντλημένη, και να σηκωθεί χαράματα την επόμενη μέρα για να ετοιμάσει σπιτική σπανακόπιτα και να την πάει στον εγγονό της όταν θα πήγαινε στο νοσοκομείο. Από την στιγμή που πήγαν στο νοσοκομείο δεν είχαν φάει σχεδόν τίποτα, και αυτό δεν θα μπορούσε να το άφηνε άλλο έτσι.

Ετοίμασε ένα τοστ για να κατευνάσει την πείνα της και γύρω στις 8 το βράδυ ξάπλωσε στο κρεβάτι της προκειμένου να κοιμηθεί, αφού πρώτα μίλησε με τον εγγονό της για μερικά λεπτά στο τηλέφωνο. Ήθελε να δει πως είναι η Εριέττα αλλά και ο ίδιος.

"Όλα καλά εδώ γιαγιά μου. Μην ανησυχείς. Ο γιατρός με ενημέρωσε πριν από λίγο πως η Εριέττα ώρα με την ώρα γίνεται καλύτερα. Ξάπλωσε να κοιμηθείς και σε περιμένω αύριο για να την δούμε μαζί από κοντά. Καληνύχτα, σ' αγαπώ.", της είπε γλυκά και τερμάτισαν την κλήση.

                                                                                                  

Κ.