အခန်း ၈
" သက်လျာ ကျွန်မေးတာကို ဖြေဦးဆို "
အခန်းထဲ ၀င်တော့မဲ့ သက်လျာရဲ့နောက်ကို လိုက်ကာ မေးတော့ တုန့်ခနဲရပ်ကာ လှည့်လာတယ်။သက်လျာက သူ့ကို ကလေးတစ်ယောက်လိုပဲ မြင်နေတယ် ထင်တယ်။
" ဘယ်ဟာကိုလဲ "
" ကျစ် "
မခံချိမခံသာဖြင့် တစ်ဖက်လှည့်ကာ ခေါင်းယိမ်းလိုက်မိသည်။
" ကျွန်မ သက်လျာကို ဖွင့်ပြောထားတာ အလကားမဟုတ်ဘူး ၊ သက်လျာဘက်က တစ်ခုခုတော့ ပြောမှပေါ့ "
သက်လျာက လက်ပိုက်လျက် မတ်မတ်ရပ်နေရင်းမှ ခေါင်းကို ခပ်ဖွဖွငြိမ့်တယ်။မသိတတ်တဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လို ပြုမှုပုံတွေက ရူးမိပြီးသားလူကို ထပ်ပြီးရူးအောင် လုပ်နေတာပဲ။သက်လျာ နှုတ်က တုံ့ပြန်လာမဲ့ စကားတွေကို စောင့်ဆိုင်းရတာလည်း တိမ်ယော်မကြိုက်တာတွေထဲက တစ်ခုပဲ။
" အင်း..... တို့က ဘာကို ပြောရမှာလဲ "
အင်းကို သံရှည်ဆွဲပြီးမှ ဘာမှမသိသလို မေးလာတယ်။သက်လျာမဟုတ်ဘဲ ကလေးတစ်ယောက်ဆို တိမ်ယော် သူ့ကို ပွေ့ချီမွေ့ယမ်း ပစ်မိမှာ။
" တော်ပြီ ကျွန်မ သက်လျာကို မချစ်ချင်တော့ဘူး "
ဘုဆတ်ဆတ်ပြောပြီး သက်လျာအခန်းနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်က သူ့အခန်းတံခါးကို အကြမ်းပတမ်းဖွင့်ကာ အိပ်ရာပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် လဲချမိတော့သည်။
တော်တော်မုန်းဖို့ ကောင်းတဲ့ မိန်းမ မဟုတ်လား။တဖက်သတ် ဖြစ်နေတဲ့ ခံစားချက်တွေကိုလည်း စိတ်နာမိတယ်။မချစ်တော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တိုင်း ချစ်စရာကောင်းတာတွေက ထပ်ကာထပ်ကာတိုးလာတော့ ဒီနှောင်ကြိုးတွေကလည်း မရုန်းနိုင်ပါဘူး။
သက်လျာကို မုန်းရင်း မျက်လုံးတွေက လေးပင်လာတော့ အိပ်စက်ခြင်းဆီ ဦးတည်သွားသည်။
" တံခါးမပိတ်ပဲ ချက်ချင်းအိပ်ပျော်သွားတာပဲ "
" သူက စိတ်အလိုမကျရင် ချက်ချင်းအိပ်ပစ်တယ်... ဪ မင်း သူ့ကို ဘာမှ မပြောလိုက်တာ သေချာပါတယ်နော် "
YOU ARE READING
ပင်လယ်ပြာပြာ ရေပြာပြာ ဗေဒါဘာကြောင့် စိမ်းရတယ်
Fantasy" ပင်လယ်ထဲမှာ ဗေဒါ ရှိလို့လား သက်လျာ " " တို့ပင်လယ်မှာတော့ ရှိတယ် ယော် " &&&&&& " ဗေဒါက ဘာလို့ အစိမ်းရောင်လဲ " " ကောင်းကင်နဲ့ ပင်လယ်က ပြာနေလို့ပေါ့ ယော်ရယ် "
