11.bölüm

1.3K 37 47
                                    

Medya=araz

Sonunda eve geldiğimizde korayı hemen dikkatlice odasına çıkardım ve yatağına yatırdım doktor ilk bir hafta asla yataktan kalkmayacak dedi. Zaten kendini zorla taburcu ettirmişti

"Eflal gerçekten çok abartıyorsun"

"Merak etme sana çok meraklı değilim sadece iyiliğini düşünüyorum"

Diyerek göz devirdim

"Demek çok meraklı değilsin"

Koraya başımı olumsuz anlamda salladım

"Değilim"

Cümlem biter bitmez korayın elini kolumda hissettim resmen ve kendi üstüne çekmişti. Her ne kadar debelensem de kalkamamıştım yarasına birşey olmasın diye de ayrı uğraşmıştım

"Koray bırak beni gidip uyumam lazım uykum geldi"

"Burada uyu"

"Olmaz Koray bırak lütfen"

"Bırakmam"

Diyerek beni hemen yanına bırakarak belime sarıldı

"Koray. Kime diyorum ben ya japon yapıştırıcısı gibi yapışma bana aptalmısın"

"Aptal demek ha"

Sesi sorgularcasına çıkmıştı

"Evet aptal"

Dediğimde üzerime çıkmış beni gıdıklamaya başlamıştı

"Ben demedimmi sana kocana bir daha kötü söz söyleme diye"

Bir yandan gülüyor bir yandanda konuşmaya çalışıyordum

"Koray lütfen hahahaha bırak karnnı hahahaha ağrıdı

"Yok yok sana bir şey olmaz"

Korayı bir anda üzerimden devirmemle yere düşmüştü hayvan kadar adamı nasıl yere devirdim bilmiyordum aklıma yarası gelmesiyle yarasına baktım hiç birşey yoktu. Koray bana sinirle bakarken bende boşluğundan yararlanıp hızla odadan çıktığımda arkamdan korayın adım seslerini duydum hızlı adım sesleri ben odama girip kapıyı kilitleyince durmuştu

""Eflal aç kapıyı açta sana dünyanın kaç bucak olduğunu göstereyim"

"Git uyu Koray rahat bırak beni"

Dediğimde korayın homurdandığını duydum ve ayak seslerinden gittiğini anladım. Pijamalarımı giyip kendimi yatağa attım ve uykuya daldım

Sabah kalktığımda belimdeki kolları hissetmemle Koray olduğunu anladım gece su içmek için kalkmıştım ve kapıyı kilitlememiştim o da odaya girebilmişti koraydan kurtulup kalktığımda işlerimi halledip ve aşağı indiğimde kapı çalmıştı. Çalan kapıyı açtığımda karşımda arazı gördüm bana özlemle bakıyordu. Bende onu çok özlemiştim. Hemen buynuna atladığıdada benim belime sarılmıştı

"Seni çok özleedim balım ama merak etme birdaha hiç ayrılmayacağız şimdi buradan gideceğiz"

"İyide nereye Koray ne olacak"

"Güzelim boşver korayı ben sana planı arabada anlatırım ama hemen gitmemiz lazım korumaları zor oyalıyor bizimkiler. Şimdi bir seçim yap ben mi Koray mı"

Bu durumda arazı şeçmem gerekiyordu

"Tamam gidelim"

Arazla evden çıkıp arabaya bindik ve yol almaya başladık

"Eflal şimdi beni iyi dinle şimdi ilk işimiz seni koraydan boşamak daha sonra kağıt üzerinde seninle bir evlilik yapacağız ama bu kısa sürecek senin için olacak herşey güzelim"

Dediğinde onu onayladım zaten zorla evlendiğim bir adamla evli kalmak içinn ısrar etmem saçma olurdu

"Tamam kabul ediyorum"

Dediğimde araz sadece gülümsemişti geri kalan tüm yolculukta sessizlik hakimdi. Sonunda Arazın evine geldiğimizde benim için hazırlanan odaya geçtim zaten daha öncedende vardı bu oda çünkü ailemle tartıştığım zaman yada kendimi kötü hissettiğim zamanlar gelip arazda kalıyordum. Yatağımda oturup sırtımı yatak başlığına yasladığımda aklımda hala daha Koray vardı. Acaba şuan ne yapıyordu. Birkaç saat odada oturup vakit geçirdikten sonra kalım tıklatıldı. Gelen arazdı

"Müsaitmisin eflalim"

"Evet müsaitim gel"

Arazın yanıma geldiğinde suratı asıktı belliki birşeye canı sıkılmıştı

"Ne oldu bir sorun mu var

"Koray her yerde deli gibi seni arıyor boşanma evraklarını bir an önce ona göndermem gerekiyor o yüzden bu sözleşmeleri  imzalamalısın"

Deyip bana bir boşanma sözleşmesi ve evlilik sözleşmesi  uzattığında içinden kısa bir tereddüt etsemde imzalamıştım

"Aferin benim balıma şimdi bunları Koray beye yollayalım ne zaman Koray imza atarsa bizim evliliğimiz geçerli sayılacak"

Deyip keyifle odadan çıktığında ben hala düşünceliydim aman be boşver neden o kadar kafaya taktıysam zaten onu sevmiyordum, istemiyordum.

Aradan iki üç saat geçmesiyle tekrar araz geldi

"Balım valla bu Koray yeri yerinden oynattı öfkeden boşanma dilekçesindeki ve evlilik sözleşmesindeki imzaları görünce mosmor oldu"

Arazın dedikleriyle içime bir korku salınmıştı

"Araz Koray seni nasıl bişey yapmadan bıraktı"

"Yok güzelim ben kameradan izledim kameradan bile kıpkızmızı yüzü belli oluyordu"

Arazla kısa bir sohbet ettik araz en sonunda geç olduğu için kendi odasına gittiğinde bende yatağa yatmıs ve uykunun beni ziyaret etmesini bekliyordum. Gözlerim ağırlaşmaya başladığında uykuya dalmıştım

Mafyanın TutsağıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin