Mafyanın Tutsağı

benden gidemezsin

Demirin dedikleriyle şoka uğramıştım. Bende habersiz iş yapması hiç hoş değildi. Ona tam cevap verecekler kapının önünden gürültü gelmeye başladı ve pat

Kapı yerde

Ve evet korayda tam karşımda sinirden domatese dönmüş bir şekilde bir bana birde hemen dibimdeki demire bakıyordu

"Geberticem lan seni"

Koray bize doğru geldiğinde demirde ayağa kalkmıştı ve babam o sırada içeri girdi. Koray tam demirin önüne geçti

"Sen yaptın lan değilmi sen yaptın"

Dediğinde neyden bahsettiğini babam hariç herkes anlamıştı

"Koray neyden bahsediyorsun sen"

Diyerek çıkışan babamda korayın yanına gitti ve oda demirle korayın karşısında durdu

"Senin bu yeğenin imzaları taklit ederek bizi boşatmış"

Dediğinde babamın yüzünde hiçbir mimik değişmemişti

"Demir en doğrusunu yapmış"

Dediğinde Koray belindeki silahı çıkartıp babamın alnına nişan almasıyla çığlık attım. Demirin de eli silahına gittiğinde artık dayanamadım

"Durun lütfen. Koray demir indirin silahları"

Dediğimde Koray ve demir bana bakmaya başladı

"Lütfen"

İkisinde silahlarını tekrar yerine yerleştirdiklerinde Koray hemen bana yöneldi ve beni kucağına alıp babamla demirin karşısına geçti

"Bir daha eflal asla burda kalmayacak"

Dediğinde demir alayla koraya baktı

"Neyi olarak buna karar veriyorsun"

Dediğinde Koray dahada sinirlenmişti. kavga çıkmasını  istemediğim için Koray birşey söylemeden araya girdim

"Koray hadi lütfen gidelim artık"

Sesim ağlamaklı çıkıyordu. Korayda bunu fark etmişti ki hızlı adımlarla odadan çıktık Korayın öfkeden hızlı hızlı alıp versiği nefesi boynumu huylandırıyordu

"Seninle evde görüşeceğiz"

Koraya hiç bir şey diyememiştim çünkü bu defa bir tık haklı gibiydi

Evden çıkıp arabaya doğru yöneldik. Koray kurşun yarama dikkat ederek beni ön koltuğa oturttu ve yaptığı şeye zıt olarak kapıyı kıracak kadar hızlı çarptığında yerimden sıçradım Koray hızla sürücü koltuğununa oturdu ve kapıyı yün hızla çarptı. Yine yerimden sıçramamla korayın bakışları bana yöneldi. Bjrşey demeden arabayı çalıştırdı ve yol almaya başladık

-----------------------------------------------------------

"Sen nasıl be varken onlarla gitmeyi seçersin lan"

Eve gelmiştik ve Koray bana hesp soruyordu ben ise koltuğa iyice sinmiş dolu gözlerimi yere dikmiş korayın bana bağırmasını dinliyordum

Ona cevap vermeyince sinirlenmiş olacak ki hemen önüme gelip eliyle sıkıca çevemi kavradı ve başımı yukarı kaldırdığında göz höze geldik çenem o kadar çok acıyordu ki dolu gözlerimden birer damla yaş düştü. Kesinlikle çenem moraracaktı

"Bana cevap ver"

Gözlerindeki sinir korkmama neden oluyordu. Gözlerimin içine bakarken çenemi biraz daha sıkınca cevap verdim

"T-tamam"

Dediğimde çenemi bıraktı ve yanıma oturup elleriyle yüzünü ovdu. Sakinleşmeye çalıştığı belliydi ama başarılı olamıyordu. Gözündeki karalık geçmiyordu

Birden tekrar bağırmaya başlamasıyla yerimden sıçradım

"Neydi lan o yataktaki haliniz "

"S-sadece benimle ilgi-"

"İLGİLENMESİN LAN SENİNLE. O KİMKİ SENİNLE İLGİLENİYOR"

dediğinde birşey demedim

"Bir daha demirle görüşmüyorsun eflal duydunmu beni"

Dediğinde hızla ona dönmüştüm

"Koray yapma o benim kuze-"

Dediğimde Koray birde ayağa kalktı ve bağırmaya başladı

"KES LAN SESİNİ GÖRÜŞMÜYORSUN DEDİM SANA. SEN ONU KUZENİM OLARAK GÖRÜYOR OLABİLİRSİN AMA O SENİ ÖYLE GÖRMÜYOR"

dediklerinde haklıydı. Evet demirden etkilenmiştim ama kısa bir süreliğineydi şuan düşününce asla olamayacağımızı daha iyi anlıyorum

"T-tamam"

Dediğimde beni kucağına almış odama çıkartıyordu. Odama geldiğimde beni yatağa bıraktı

"Birazdan yemek göndereceğim hepsini yiyeceksin tabağını kontrol edicem"

Dediğinde başımı sallamıştım

Koray odadan çıktıktan 15 dakika sonra içeriğe yardımcı abla girdi ve yemeğimi dizlerimin üzerine koyup gitti. Hala ameliyatım sızlıyordu

Yemeğimi yeyip yardımcıya seslendim. Boş tepsiyi alıp çıktıktan sonra yorgun olduğum için uyumaya karar verdim ve uykuya daldım