Mafyanın Tutsağı

ihanet

Eve geldiğimizde saat 4 tü ve benim canım çok sıkılıyordu. Koray işi olduğu için çalışma odasındaydı aslında bugün işi yoktu ama sanırım aniden bir işi çıkmıştı. Salonda orurmaktan sıkıldığım için korayın çalısma odasına geldim. Kapıyı tıklamadan içeri girdiğimde Koray kasları çatık telefonda arayan kişiyle öfkeli bir şekilde konuşuyordu ben gelince aceleyle telefonu kapattı

"Ne oldu güzelim"

Sesi bir tık tedirgin çıkıyordu burda kesinlikle olmaması gereken şeyler dönüyordu hatta Koray o yüzden telefonu kimin aradığını görmemem için aceleyle kapatmıştı

"Ne oluyor burada Koray kim aradı seni hem sen telefonu denize atmamışmıydın"

"Bu benim ikinci telefonum güzelim"

"Senin neden iki tane telefonun var"

Sesim artık katı ve gür çıkıyordu gerçekten kimin aradığını deli gibi merak ediyordum

"İş için eflal"

"Madem iş içindi niye hemen kapattın"

"Eflal ne saçmalıyorsun sen"

Dediğinde benden kesinlikle biseyler sakladığını anlamıştım

"Hemen o telefonu bana ver"

"Efla-"

"VER DEDİM SANA KORAY BENİ ÇILDIRTMA"

Diye bağırdığımda Koray korkarak telefonu bana uzattı. Telefonda rehbere girdiğimde gökçe diye bir kızın onu defalarca aradığını gördüm. Hemen WhatsAppa girerek o kızla olanmesajlarına girmemle dünyam basımda yıkılmıştı. Koray beni aldatmıştı. Koray beni aldatmıştı. O PİÇ HERİF BENİ ALDARMIŞTI

Telefonu anlık öfkeyle duvara vurup parçaladıgımda Koray bana pişman olmuş gözlerle bakıyordu. Onu kesinlikle gebertecektim

"Özür dilerim eflal be-"

Daha cümlesini tamamlayamadan hızla boğazına yapıştım ve tırnaklarımı ensesine bastırdım

"GEBERTİCEM LAN SENİ. ADİ HERİF. NASIL YAPARSIN LAN BUNU BANA NASIL"

Bir yandan korayın yüzüne yüzüne bağırıyor bir yandanda ufak ufak göz yaşları döküyordum. Koray ellerimi boynundan kurtarıp kollarımı tuttuğunda sertçe kollarımı geri çektim ve uzaklaştım

Ve yan tarafta masadaki cam kupayı kafasına fırlattığımda Koray hızlıca çekilmişti

"Eflalim noğlur kendine gel konuşalım"

Dediğinde artık en ufak bir sabrım kalmamıştı

"NEYİ KONUŞUCAZ LAN PİÇ HERİF. O SÜRTÜKLE NELER YAŞADIĞINI MI"

Dediğimde koray hiç birşey demiyordu sadece acıyla gözlerime bakıyordu

"Bir dinle beni lütf-"

"SENİN BEN ŞEREFİNE SOKAYIM ADİ HERİF"

Diyerek hızlıca merdivenlere inmeye başladığımda Koray arkamdan seslenerek peşimden geliyordu. Sonunda bahçeye çıktığımda tam gidiyordumki Koray arkadan belime sarıldı

"Lütfen dur eflal. Lütfen dur. Gerçekten açıklayabilirim"

"BIRAK BENİ KORAY. BIRAK DEDİM SANA"

Diyerek kollarından kurtulup hemen korumalardan birinin yanına gittim ve birinden telefonunu alarak babamı aradım birazdan beni gelip alacaktı. Biraz daha burda durursam gerçekten korayı öldürecektim

"Eflal iyice uzadı bu konu geç içeri"

"Defol git Koray"

Dediğimde Koray kolumdan tutup beni içeri sürüklemeye çalıştığında demir ve babamın arabası evin önünde durmuştu. Hızla korumaları geçip bize yaklaştıklarında Koray önüme geçti bir yandanda hala kolumu tutuyordu