Medya:demir (siz gözleri mavi düşünün)
Silah sesleriyle uyandığımda saat daha gece yarısıydı. Karşımdaki büyük camın bir anda patlamasıyla çığlık attım. O an ayağıma giren ağrıyla yerimden kalkamadım ve ağlamaya başladım. Kapı açıldığında içeriye giren kişiyle şok olmuştum bu demir denen adamdı
"Güzelim, korkma hiç birşey yok tamamı sakin ol seni alacağım buradan hiç merak etme"
Dediğinde hiç birşey diyememiştim çünkü neyin doğru neyin yanlış olduğunu kestiremiyordum. Demirin kucağında aşağı indiğimde korayın ağzı yüzü dağılmış bir şekilde iki koruma tarafından yerde zorla tutuyorlardı. Beni görünce ayağa kalkmak için çabalasada yapamamıştı. Ben ise onun bu halini görünce hiç birşey hissetmemiştim
"DEMİR BIRAK LAN ONU"
"Kes lan sesini"
Diyerek demir benimle kucağında dışrı çıktığında göz yaşlarım tekrar akmaya başlamıştı
"Nereye g-gidiyoruz"
Demir endişeyle yüzüme baktı
"Hayır hayır, ağlama sana zarar vermeyeceğim güzelim lütfen yapma böyle"
Diyerek beni anlımdan öptü.
Beni ön koltuğa oturttuğunda oda sürücü koltuğuna geçmişti. Bir an yaptığım bu saçma şeyi sorguladım.
"Demir bak lütfen bırak beni"
"Eflal güzelim yapma böyle üzülme lütfen. O şerfsiz senin babanı öldürdü buna rağmen onunla mı kalacaksın"
Demir dediklerinde çok haklıydı. Dediklerini düşünerek ağlamaya başladım ve dudaklarımı büzdüğümde demir yumjşak bir şekilde çenemi tuttu ve kendine çevirdi
"Eflal üzülme bak lütfen benide üzüyorsun"
Dediğinde birazda olsa sakinleşmiştim. Demir arabayı sürerken uyuya kalmış ve kabuslar görmeye başlamıştım.
Uyandığımda daha önce hiç bilmediğim bir odadaydım
Etrafımı incelerken kapı tıklatdı ve içeriye demir girdi. Bana bakarak tebessüm etti ve yanıma gelip yatağa oturdu"Neredeyim ben"
Sesim hala titrek çıkıyordu
"Güvendesin balım"
Diyerek yüzümü ellerinin arasına aldı ve baş parmağıyla yavaşça yüzümü okşamaya başladı
"Ben neden buradayım"
Dediğimde gerilmişti
"Bak güzelim sana herşeyin en doğrusunu anlatacağım. Ben ilk başta seni sırf koraydan intikam almak için kaçırmak istiyordum. Seni biraz araştırınca korayla zorla evlendiğini öğrendim seni hep takip ettim. Böyle böyle sana aşık oldum ve bu beni garip hissettirdi. O gün karşılaştık ya hani aslında o tesadüf değildi"
Dediğinde ellerini yavaşca yüzümden çektim ellerimle oynamaya başladım
"Eflalim güzelim bak yapma böyle benim yanımda daha mutlu olacaksın sana iş te ayarladım güzel bir büroda avukatlık yapacaksın"
Dediğinde gözlerim bir anlık parlamıştı ama bu uzun sürmemişti
"Ama. Ama ben seni tanımıyorum"
"Korayıda bir zamanlar tanımıyordun güzelim değilmi"
Dediğinde onu haklı bularak tekrar ellerime yöneldiğimde korayın tokat attığı yerde demirin parmaklarını hissettim. Yüzüne baktığımda öfkeyle gerilmişti bu hali çok korkutucuydu
"Kim yaptı"
Dediğinde cevap vermemiştim
"Güzelim bağırıp çağırmak istemiyorum seni korkutmak istemiyorum tamammı kim yaptı söyle zorlaştırma"
Dediğinde gerçekten kendini zorluyordu
"K-koray"
Dediğimde yatak başlığına sert bir gümrük atmasıyla ağzımdan ufak bir çığlık çıktı. Demir beni görünce bakışları bir anda endişeyle tekrar yüzümü elleri arasına aldı
"Tamam özür dilerim. Sana birşey yapmayacağım korkma olurmu çünkü ben sana zarar verebilecek en son kişi bile değilim"
Dediğinde başımı hafifçe salladığımda bana sarılmıştı. Bir anda telefonun çalmasıyla telefonu yanıtlamak için ayrıldı
"Ne var"
Sesi demin kinin aksine çok sert çıkıyordu. Yüzü yavaşça gerildiğinde korkuyla ona baktığımı görünce kendini yumuşatmaya çalıştı ama ses tonu bile beni ürkütmeye yetiyordu
"Bir işide doğru düzgün yapın lan. Şimdi işim var yarın gelirim"
Deyip telefonu komidine bırkatığında tekrar bana bakıp gülümsemişti.
"Bakmaya kıyamayacağım kadar güzelsin"
Dediğinde yanaklarım utançla kızarmıştı
Kapının çalmasıyla beraber içeriye bir koruma girdi elinde bir dosya vardı dosyayı bırakıp gitmişti
"Şimdi bunu imzaladığın gibi evliliğin bitiyor güzelim"
Dediğinde tereddüt etsemde imzalamıştım
"Aslında seninle seni kaçırdıgım gün evlilik sözleşmesini imzalamayı düşünüyordum ama sanırım birazcık zamana ihtiyacımız var değilmi Küçük hanım"
Dediğinde başımı sallamıştım
"Biraz konuşsan olmaz mı sesini duymak istiyorum"
"Ne diyeyim ki"
Dedim utangaç bir sesle
"Bilmem anlat bir şeyler"
Demesiyle aklıma duman gelmişti
"Şey demir"
"Evet güzelim"
Dediğinde gözlerindeki umutla bana bakıyordu
"Duman. Onu buraya getirirmisin"
"O burda balım bahçede. Ama senin biraz dinlenmen lazım alçı çıkana kadar sadece bir saat oynayabilirsin. Köpek sonuçta istemesende olsa seni daha fazla yaralayabilir. Hem sen merak etme ben onunla her gün ilgileneceğim"
Dediğinde başımı sallamıştım
"Şimdi uyu yarın sabah erkenden kalkmamız lazım"
"Neden ki"
"Alışveriş sinema falan işte sen sevmezmisin"
Dediğinde mutlu olmuştum ama ona bunu belli etmek istemiyordum
"Olabilir"
Dediğimde burnumdan öptü
"İyi geceler"
"Sanada"
Dediğimde odadan çıkmıştı ona bir şeyler hissedebiliyormuydum bilmiyorum ama hissedeceksemde zaman alacağı belliydi. Çok geçmeden uykuya daldığımda bu gecenin kabusla sonlanmamasını istedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafyanın Tutsağı
ChickLitBabası tarafından mafyaya satılan genç ve güzeller güzeli bir kız. Kızı satın alan yeraltının en güçlü mafyalarından biri bu genç ve güzel kıza aşık olur ama kız ondan nefret eder