Mafyanın Tutsağı

ben demiri seviyorum

Öncelikle başlık hakkında fikirler alayım buraya . Bu bölüm gercekten güzel ve uzun tutmaya çalışacağım. Bol bol yorum yapın yorumlarınızı okudukça yazasim geliyor. Aslında bugün bölüm atmayacaktim ama bir onceki bölüme gelen yorumlarla yazmak istedim. Şimdi bolume geçelim

Gözlerimi açtığımda saat 6.30 du yavaşça yerimden kalkmaya çalıştığımda ameliyatımın ağrımasıyla inledim. Daha dikkatli olarak yavaşça yerimden doğruldum. Ayağa kalkarak yavaş adımlarla odadan çıktım ve mefdivenleri inmeye başladım. Yavaş yavaş merdivenleri inmiştim. Salona geldiğimde Koray eren ve arda koltukta oturmuş bir şeyler konuşuyorlardı. Koray beni görünce hemen ayağa kalkıp yanıma geldi

"Sen neden kalktın yataktan"

Diyerek beni yavaşça kucağına alıp odaya götüreceği sırada

"Yukarıda çok sıkılıyorum"

Dedim korayda biraz düşünüp salondaki koltuğa yöneldi. Beni dikkatlice koltuğa oturtup yanıma geçti

"Yenge valla kusura bakma yurt dışında işimiz vardı bizde duyunca hemen geldik"

Konuşan eren di

"Yok önemli değil. Sağol"

Dedim. Korayın telefonu çaldığında tüm odak koraydaydı. Koray telefonunu açtı ve konuşmaya başladı

"Ne var"

"Aldınızmı demiri depoya"

"Tamam ben gelirim dört saat sonra"

Korayın söyledikleriyle kaşlarım çatılmıştı. Umarım demire birşey yapmamıştır

"Koray ne demiri ne deposu ne diyorsun sen"

Sesim istemsizce endişeli çıkmıştı. Koray bunu darketmiş olacakki hızla telefonu kapatıp yere fırlattı ve bana döndü

"Ne yapacaksın lan sen demiri. Onun için mi endişeleniyorsun"

Korayın dedikleri sinirlenmeme sebep oluyordu. Eren ve arda nasıl onun kuzeniyse demirde benim kuzenimdi ve onun için endişelenmem çok normaldi

"Evet Koray onun için endişeleniyo-"

"Kes lan sesini. Sen ona karşı bir şey hissediyorsun değilmi o güzden böylesin"

Dediğindebende kendimi kaybetmiştim ve korayı gerçekten delirtmek istiyordum

"EVET KORAY BEN DEMİRİ SEVİYORUM"

"Ne"

*Ne"

Arda ve eren şaşkınca bana bakarken Koray beni öldürecek gibi bakıyordu. Boynundaki damarlar patlayacak gibiydi ve çenesi iyice sinirden kasılmıştı

"NE DİYORSUN LAN SEN ÖLDÜRÜRÜM LAN SİZİ"

diyerek ayağa kalktı ve masada duran şeyleri duvara fırlatmay başladı bir yandanda bağırıyordu en son bana doğru gelmeye başladığında bende ayağa kalkmıştım. Koray tam önümde durduğunda yüzünü görmek için kafamı kaldırmıştım. Bana öfkeyle bakıyordu

"SOKARIM LAN SENİN SEVGİNE. SEN BENİ SEVECEKSİN"

"Ben demiri sevi-"

"KONUŞMAA"

artık tamamen delirmiş Kendini kaybetmişti. Benden uzaklaşıp evde volta atmaya başladı ve en sonunda evdeki her şeyi yıkmaya başladı her yer her yerdeydi. En son tekli koltuk havada uçuyordu

Arda ve eren onu ne kadar sakinleştirmeye çalışsada onlarda korkudan yerinden kımıldayamıyordu

"EREN ŞEFİĞİ ARA BANA VER TELEFONU"