BERDEL

Bölüm 14

Bittik mi?

İyi ki aşk adam seçmiyordu. Rezan Ağa seçecek olsaydı, bu kesinlikle Mizgin olmazdı. Başka bir kadını çoktan seçip yuvasını kurmuş, Mizgin de uzaktan sevgisiyle mutlu yuvasının ıstırabı bugüne kadar çekmiş olurdu.

"Amca tosunu öptü!" Kıkırdayan genç kadın kocasının alt dudağını öpmüş ve geri çekilmişti.

"Amcalar tosunlara şiddet uygulamaz, Mizgin. Bana bir ilki yaşatma."

Yüzleri birbirine bakan karı koca araya mesafe katmadan göz göze konuşmaya devam etti. Göz kırpan genç kadın sinsice sırıttı. "Sinirlisin ama şiddete karşı bir yiğitsin. Kaynanam tam bir yiğit doğurmuş."

Rezan sinsi yüz ifadesine tezat oluşturan övgülerine anlam vermekte sıkıntı çekti. "Uykundan uyandırıldığın nasıl da belli oluyor."

"Bensiz uyuyamadın değil mi?" Bilmişlikle kendinden geçip güldü Mizgin.

Fişler tam o esnada koptu. Rezan uyandırdığına pişman olmuştu. Bu deli kadınla gün içerisinde baş edemiyordu daha.

Gece vakti uykusundan uyandırınca nasıl baş edecekti? Uyandırıp kendi elleriyle oturttuğu kadını uyuması için yine kendi elleriyle nezaketten uzak kabaca yerine uzatımıştı. "Uyu!" Karısını çatık kaşlarıyla yastığına gömmüştü.

Cevap vermek yerine uyumasını isternesine şaşırmadı Mizgin.

Uzanan kocasına bakarak yerinden doğruldu. "Ama bu kıyafetlerle uyuyamam ki. Geceliğimi giyip geliyorum." Son cümle bu kadın tarafından nispeten söylenmişti. Yataktan çıkarak aldığı gecelikle banyoya girmişti. Üzerini değiştirip ihtiyaçlarını giderdikten sonra, saçlarını dağıtarak banyodan çıkmıştı. Yatakta uzanan kocası kolunu uzanacağı yere kadar uzatmıştı. Mizgin yatağına girerken, kafasını koluna koyup koymamak da kararsız kalmıştı.

"Beni tekrar uyandıramayacaksın değil mi?"

Ensesinden yakalayarak sert göğsüne yasladı kadını Rezan. Şakağının acısını duyamayacak kadar şaşırdı Mizgin. "Şimdi o çeneni kapatıp gözlerini yummazsan gerekeni yapacağım."

"Sustum." Dudaklarını birbirine bastırarak azar işitmekten kendini alıkoydu.

"Uslu ol."

"Tosunlar usludur."

"Sen değilsin."

Gözleri kapalı karı koca birbirine sarılarak atışıyorlardı. Sözde uyuyacaklardı. Mizgin sesini çıkartmadı. Sadece istediği gibi uyumaya çalıştı. Rezan uyuyamadıkça sıkıntılı nefeslerini veriyordu. Az önce onu esir alan uyku isteği şimdi yok olmuştu. Mizgin kendisini saran kocasının uyumadığı her dakika sıkılıyordu. Kollarında huzurlu bir uyku uyuyacaktı. Rezan kendisi onu kolları arasına almıştı.

"Bir sincap kadar olamadık. Onlar eşlerine sarılarak uyuyorlarmış. Bu bana sarılınca uyumuyor."

"Seni duyuyorum."

"Biliyorum."

Gözlerini hayırlı bir sabaha açmıştı Rezan. Mizgin göğsünde uzanırmış değildi. Sabaha doğru kopmuştu dernek ki. Uyuduğu için sessizce yataktan çıkarak banyoya girdi. Yıkanıp arınmalıy dı. Dünün yorgunluğunu üzerinden ancak suyla atardı. Üzerindekileri çıkartıp banyoya girdiğinde soğuk suyu açıp yıkanmaya başladı. Eve gelmeyen ailesi yüzünden bugün tek başına şirkete gidecek ve akşama kadar çalışacaktı.

Banyodan çıktıktan sonra dolabına ilerleyen genç adam, çalan telefonla komodine doğru gitmiş telefonunu almıştı. Arayanın Sedef olduğunu görünce uzun soluklu nefesini alarak, telefona cevap vermişti. Dolaba tekrar yürürken kapıyı açıp içinden kıyafet seçmeye başladı.