Agir bu!(Gerçekailem / Erkekversiyon)

qy.bölüm

Kışı çok severim.

Soğukta battaniyene sarılıp kitap okuya bilirsin dizilerdeki gibi.

Ama ben köyde geçen kışları daha çok severim.

Sebebini söylemeye gerek yok. Daha samimi iç ısıtan geçiyor.

Ama benim üvey ebeveyinlerin böyle şeylerle arası yoktu. O yüzden hiç gidememiştim.

Ama şimdi gidiyorum.

Hemde ailecek anne tarafına kış tatilini geçirmeye gidiyorduk.

Kalabalık olduğumuzdan iki arabayla gidiyorduk. 1 saatlik yoldu.

Önden giden arabayı Olca abi kullanıyorken Kaya, Doğu, Kuzey ve Papatya aynı arabadaydılar.

Bizim arkadan onları takip ettiğimiz arabayı ise babam kullanıyor, yanında Alp arkada Eva abla, annem ve ben benim kucağımda telefonla oynayan Emir vardı.

Emir premsiyle oynarken Alpin asık suratla kollarını göğsünde birleştirip dışarıyı seyreden yüzü dikkatimi çekti.

"Neyin var la ayı?"

Bana göz devirip babama konuştu. Göte bak görmezden geliyor.

"Ya baba ben gelmesem?"

O nasıl saçma bir soru. Anne tarafına gidiyoruz geri zekalı. Gelmek için yalvarma gerek. Tabi baba tarafından kimseyi bilmiyorum ama. Neyse.

"Oğlum bak geçen de gelmedin. Ninen üzülüyor. Kadın torunumu neden getirmedin diye azarlayınaca sen gelmek istemedin diyorum. Sonrada torunlarım beni çok sever, sen getirmiyorsun diye terlik atıyor! Kusura bakma ama bu yaşımda azar ve terlik yiyemem artık."

Babamın söylediklerine hepimiz kıkırdadık. Alpde camdan dışarı bakmaya devam etti. Ben de anneme bakıp sordum. Emir Eva ablayla oynamaya gitmişti.

"Yahu anne bu ayının derdi ne."

"Agir o senin abin. Öyle deme."

Umursamadığımı görünce açıkladı.

"Köyde bir arkadaşı var. Kavgalılar diye görmek istemiyormuş."

Anladım dercesine kafa salladım.

Şimdi nedenini de merak etmiyor diğilim. Ama böyle dedikodular nine ve teyzelerle güzel oluyor. O yüzden bekliyicez.

Bir saatlik yol benim Emirle Alpe sataşmalarım, annemin Eva ablayla annelik olayı sohbetleriyle geçti. Bu sohbetlere Doğu ve benim ilişkimide çaktırmadan katmaya çalışıyorladı gibi. Tabi bu baya belliydi. Hatta bir ara bende Doğunun nasıl bir eş olur konusuna dahil olmuştum galiba.

Bir azda annemin sülalemizden tanışacağım kişiler hakkında bilgi almamla geçti yolculuk.

Üç abisi varmış annemin. Dedemin de aynı şekilde üç ablası varmış. İkisi rahmetli olmuş. Allah rahmet eylesin.

En küçük ablası yurtdışındaymış ailesiyle birlikte. Rahmetlilerin de ailesi yurt dışına dağılmış. Hayır işte felan geliyorlarmış. Nadiren de gezmeye.

Neyse. Annemin en küçük abisi olan Alphan dayı. Karısını doğumda kaybetmiş. Tek kızı Ecem abla. İkiz kızları var 4 yaşında. Eşi Sercan abi. İtfayeci diye pek sık ortalıkta gözükmezmiş. Bunlarında aşk hikayesini nineden öğrenmem gerek.

İkinci dayımız Cengiz. İki oğlu var. Eşinin ismi Sabah.En büyük kuzenimiz onun en büyük oğlu Barış abiymiş. 33 yaşında. Evli diğilmiş. Küçük olan Savaş abi 30 yaşında. Ecem abladan bir yaş büyük. Bir oğlu bir kızı var. 7 yaşında. Eşinin ismide Nazlıymış.