IL sapore dell' amore (Η γεύση του έρωτα)

Απελευθέρωση

Δεν τον ένοιαξε καθόλου η ώρα όταν χτύπησε με μανία το κουδούνι της Μπέκα. Ευτυχώς τη στιγμή που έφτασε έβγαινε ένας ένοικος από την πολυκατοικία, κι έτσι μπόρεσε να μπει μέσα χωρίς να την ενημερώσει για την άφιξή του νωρίτερα. Αν την έπιανε εξαπίνης ίσως να αντιδρούσε διαφορετικά και να απόφευγε τα ψέματα και τις άθλιες δικαιολογίες. Χτύπησε με μανία την πόρτα χωρίς να νοιαστεί για το θόρυβο ή ακόμα και τις αρθρώσεις του που πονούσαν από τη δύναμη που χρησιμοποιούσε. Ήταν μέσα, είδε τα φώτα πριν ανέβει πάνω, και δεν σκόπευε να φύγει προτού του ανοίξει.

Άκουσε βήματα και λίγες στιγμές μετά, η Μπέκα άνοιξε την πόρτα εκνευρισμένη. Φορούσε μόνο ένα μπουρνούζι και τα μαλλιά της ήταν βρεγμένα. Σάστισε όταν τον είδε κι έκανε στην άκρη για να περάσει στο διαμέρισμα όταν ο Νταμιάνο μπήκε μόνος του, χωρίς να τον καλέσει.

«Δεν είναι καλή ώρα», του είπε, γελώντας νευρικά.

«Ποσώς με ενδιαφέρει», αποκρίθηκε εκνευρισμένος και το βλέμμα της σκοτείνιασε.

«Δεν είμαι μόνη...»

«Είναι ο Λούκα Τζιανίνι μέσα;» τη ρώτησε με μια δόση ειρωνείας στον τόνο του και παρατήρησε πως το βλέμμα της άρχισε να παγώνει.

«Τι θες, Νταμιάνο; Νόμιζες πως θα σε περίμενα για πάντα;»

«Σίγουρα για πάντα θα ήταν, αν αποφάσιζες να με περιμένεις», απάντησε με απόλυτη σοβαρότητα.

«Το ήξερα πως ήταν ψέμα ότι με τη Μυρτώ δεν είστε ζευγάρι, γιατί μου το είπατε, θέλατε να παίξετε με τα αισθήματά μου;»

«Κόψε το δράμα», της είπε και την έπιασε από τον αγκώνα προτού αποφασίσει να φύγει από το σαλόνι. Τον κοίταξε έκπληκτη αλλά η όψη της άρχισε να αλλάζει σιγά-σιγά και η προσποιητή αθωότητά της έκανε φτερά κι έδωσε τη θέση της σε ένα ψυχρό προσωπείο. «Τα ξέρω όλα», συνέχισε, απογοητευμένος, και της έδωσε με το ζόρι το χαρτί με την ειδοποίηση που βρήκαν στην πόρτα τους.

Η Μπέκα αναστέναξε και πέταξε το χαρτί στα σκουπίδια. «Συγχαρητήρια, με ξεσκεπάσατε, και τώρα τι θες από μένα;» ρώτησε μειλίχια, κάνοντας τα νεύρα του κρόσσια.

«Μια εξήγηση, θέλω, αρχικά. Γιατί την αυλή;»

Έριξε λίγο παγωμένο κρασί μέσα σε ένα ποτήρι και ήπια μια γερή γουλιά. «Επιχειρηματίας είμαι, μου μίλησες για την αυλή και είδα μια τεράστια ευκαιρία, που είναι το πρόβλημα;»