24. Bölüm: "İyi ki bana acıdın"

913 191 132
                                    


⋆。˚ ❀ * ࿐ ࿔ ˚:⋆ ✧・゚

Felix savaşmaktan korkuyordu. Hep korkmuştu.

Kendi ailesiyle, evlendiği aileyle, evlendiği adamla arasında yaşanan en ufak bir kargaşa hep canını yakmıştı.

Bu yüzden savaşmamış, canının yanmasına engel olmaya çalışmıştı.

Ama sahiden hiç canını yakmamışlar mıydı?

Çok yakmışlardı. Onu sevmeyen, onun sevmediği bir adamla iki yıl boyunca aynı evde kalmış, aynı yatakta uyumuştu. Bu yüzden uyurken bile sorumlulukları vardı Felix'in.

Ve Jun'a hamile olduğunu öğrendiği gece ağlayarak Tanrıya yalvarmıştı.

Kendisi bu ailenin içinde bir şekilde hayatta kalıyordu ama günahsız bir bebeğin de bu psikolojik şiddetle büyümesini istemiyordu.

Nasıl olacağını bilmiyordu ama buradan kurtulmak için tanrıya yalvarmıştı işte.

Ve daha Jun doğmadan eşi trafik kazasında hayatını kaybetmişti.

Felix üzülmüş müydü... Bunu bile bilmiyordu.

Ama neticede o evden kurtulmayı başarmıştı. Jun gözünü açtığında ikisi baş başaydı. Ama olsun, bazen yalnızlık daha iyiydi işte. Hem yalnız da değillerdi ki, birbirlerine sahiplerdi.

Ama Tanrı Felix'in duasını fazlasıyla kabul etmişti.

Onun gerçek aşkını karşısına çıkartmıştı; Hyunjin.

İlk başlarda sorunlar yaşadıkları doğruydu ama Felix zorda kaldığında bu sefer tek başına değildi. Yanında başkaları vardı.

Hyunjin vardı, Yeji vardı, Minho ve Jisung vardı. Hala vicdanını kaybetmemiş Seungmin yanındaydı. Onu hiç tanımayan Chan bile yanlarındaydı.

Ve şimdi mahkeme sona ermiş, hep birlikte yakınlardaki bir kafeye oturmuşlardı. Jun... Günler sonra babasının kucağındaydı.

Siparişlerini verdikten sonra Yeji abisi ve Felix'e döndü. "Burada kalmayı planlıyor musunuz?" Diye sordu.

Hyunjin de seçimi Felix'e bırakarak ona bakmıştı.

Felix gülümsedi. "Açıkçası ne yapacağımı pek bilmiyorum."

"Eğer daha kalacaksanız ben döneyim diyorum." Dedi Yeji. "Eun'umu çok özledim."

Felix onun fikrini öğrenmek istercesine Hyunjin'e döndüğünde Hyunjin gülümsedi. "Bence biz de dönelim. Burada pek yapacak bir şey kalmadı. İznim de bitmek üzere."

Felix başıyla onayladı, ardından Seungmin'e döndü. "Sen ne yapacaksın? O eve geri dönmen demek-"

"Üst katınızda kalacaktım ya." Dedi Seungmin gülerek.

Felix memnun olmuştu. Seungmin'e karşı çok mahçup hissediyordu. Sonuçta çocuk kendi ailesine ihanet etmek uğruna mahkemede onun arkasında durmuştu.

Felix kocaman gülümsedi. "Benim kıyafetlerim sana olur!"

Seungmin ve Felix göz göze gülümserken diğer herkeste de bir tebessüm hali hakimdi.

Ama Felix'in gözleri Jisung'a takıldığında yüzü yavaşça buruştu. "Seni burada bırakmak istemiyorum."

Minho kollarını kenetledi. "Ben bok yiyeyim zaten."

"Hayır ya, ikinizden bahsediyorum yani. Bana çok yardım ettiniz. En başından beri yardım ediyorsunuz."

Jisung kocaman gülümsedi. "Sorun değil Felix. Senin gülüşünü görmeyi seviyorum. Hem inan bana mutlu olmayı en çok hak eden sensin."

Neighbour's Baby | Hyunlix [Omegaverse] ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin